Michel Ricaud (ur. 25 listopada 1944 w Paryżu, zm. 28 czerwca 1993 na Seszelach‎[2]) – francuski reżyser, scenarzysta i producent filmów pornograficznych.

Michel Ricaud
Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1944
Paryż

Data i miejsce śmierci

28 czerwca 1993
Seszele

Zawód

reżyser, scenarzysta, producent filmowy

Lata aktywności

1972–1993[1]

Używał również pseudonimów Michel Richard, Michel Bistre, Éric Bistre, Richard Romain, Michel Garfield czy Mike Garfield[3].

Życiorys

edytuj

Po ukończeniu studiów na wydziale sztuki użytkowej, zarządzał firmą reklamową[4]. Pod koniec lat 60. XX wieku pracował jako wydawca czasopism erotycznych, takich jak „Sexy roman” czy „Sex–Hebdo”, które sprzedawane były korespondencyjnie. Jego wydawnictwa podlegały kilku zakazom i procesom sądowym[4].

W 1972 rozpoczął karierę jako filmowiec. Po wyreżyserowaniu kilku rozpowszechnianych w kinach filmów dla dorosłych, w tym Sofradis Perwersje łańcuchowe (Perversions en chaine (1975), wyreżyserował swój pierwszy film pornograficzny w formacie wideo dla Proserpine Et il voulut être une femme (1978), który inscenizował życie intymne transseksualisty[5]. W latach 1986–1993 pracował dla producenta i dystrybutora Marca Dorcela. Wyreżyserował m.in.: Du boudoir au trottoir (1988), La femme en noir (1988), Étreintes à la prison de femmes (1988), Les putes de l’autoroute (1990), pastisz Błękitny aniołBłękitna Wenus (La vénus bleue, 1993).

Ostatniego dnia zdjęć do Private Film 9: Club Private in Seychelles z Davidem Perry, 28 czerwca 1993, wrócił wraz z asystentem Pierrem Woodmanem na miejsce ostatniej sceny nakręconej w filmie, na plażę z dużymi granitowymi skałami. Według Pierre’a Woodmana Michel Ricaud został zaskoczony minitsunami, zmieciony z klifu przez falę i utonął[6][7].

Nagrody

edytuj
Rok Nagroda Kategoria Film
1992 Hot d’or Najlepszy reżyser francuski[8] Les putes de l’autoroute (1991)
1993 Najlepszy reżyser europejski[9] Les menteuses (1992)
1994 Najlepszy reżyser europejski[10] Délit de séduction (1993)

Przypisy

edytuj
  1. Michel Ricaud w serwisie IAFD
  2. Michel Ricaud. AlloCiné. (fr.).
  3. Artista: Michel Ricaud (25 de Novembro de 1944). Filmow.com. (port.).
  4. a b Michel Ricaud. Binged.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-09-14)]. (ang.).
  5. Et il voulut être une femme. SensCritique. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-09-14)]. (fr.).
  6. Votre WoodmanPILL vous l’avalez HOW?. JeuxVideo. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-09-14)]. (fr.).
  7. Private Film 9: Club Private in Seychelles (1993). IMDb. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-09-14)]. (ang.).
  8. „Hot Vidéo”, "Special Cannes +", Nr 33/czerwiec 1992
  9. „Hot Vidéo”, "Special Hot D’Or '93", Nr 44/czerwiec 1993
  10. „Hot Vidéo”, Special Hot D’Or ’94, Nr 55/czerwiec 1994

Bibliografia

edytuj
  • Jacques Zimmer: Histoires du cinéma X: par celles et ceux qui l'ont conçu, produit, interprété ou commenté. Nouveau Monde, 2011, s. 448. ISBN 978-2-84736-613-6.
  • Jacques Zimmer: Le Cinéma X, Paris. La Musardine, 2012, s. 502. ISBN 978-2-84271-508-3.

Linki zewnętrzne

edytuj