Michaił Tyczyna

Michaił Alaksandrawicz Tyczyna (biał. Міхаіл Аляксандравіч Тычына, ros. Михаил Александрович Тычина, Michaił Aleksandrowicz Tyczina; ur. 10 lutego 1943 w Leninskim w rejonie ałdańskim, zm. 7 listopada 2022) – białoruski pisarz, poeta, krytyk i literaturoznawca; kandydat nauk filologicznych (odpowiednik polskiego stopnia doktora).

Michaił Tyczyna

Imię i nazwisko	Michaił Alaksandrawicz Tyczyna
Data i miejsce urodzenia	10 lutego 1943 Leninskij, rejon ałdański
Data śmierci	7 listopada 2022
Dziedzina sztuki	poezja, proza

Michaił Tyczyna

Państwo działania	Białoruś
Kandydat nauk filologicznych
Alma Mater	Wydział Filologii Brzeskiego Instytutu Pedagogicznego im. A.S. Puszkina

Życiorys

Urodził się 10 lutego 1943 roku w osiedlu Leninskij, w rejonie ałdańskim Jakuckiej ASRR, w Rosyjskiej FSRR, ZSRR, w rodzinie zesłańca. W 1947 roku wraz z rodzicami przeprowadził się w ich ojczyste rejony, do wsi Zawałoczyce w rejonie hłuskim Białoruskiej SRR. W 1964 roku ukończył studia na Wydziale Filologii Brzeskiego Instytutu Pedagogicznego im. A.S. Puszkina. Przez pewien czas pracował jako nauczyciel w okolicach Pińska. W latach 1964–1965 odbył służbę wojskową w szeregach Armii Radzieckiej. W 1970 roku ukończył aspiranturę w Instytucie Literatury im. Janki Kupały Akademii Nauk Białoruskiej SRR. Uzyskał stopień kandydata nauk filologicznych (odpowiednik polskiego stopnia doktora). Pracuje w Instytucie Literatury jako starszy pracownik naukowy.

W 1963 roku została opublikowana jego pierwsza twórczość literacka. Były to wiersze, które ukazały się na łamach brzeskiej gazety obwodowej „Zaria”. Od 1969 roku publikuje jako krytyk i literaturoznawca. W 1976 roku został członkiem Związku Pisarzy ZSRR, a w 1989 roku – białoruskiego PEN-Centrum. Wchodzi w skład Związku Pisarzy Białoruskich.

Prace

Michaił Tyczyna napisał kilka książek z prozą oraz monografii z zakresu literaturoznawsta. Jest również jednym z autorów Istorii biełorusskoj sowietskoj litieratury z 1997 roku, czterotomowej Historyi biełaruskaj litaratury XX st. wydawanej w latach 2001–2003, a także dwutomowej kompilacji Biełaruskaja litaratura i swiet: Ad epochi ramantyzmu da naszych dzioń: papularnyja narysy z 2006 roku. Do jego głównych prac należą:

• Kuźma Czorny: Ewalucyja mastackaha myslennia (Mińsk, 1973);
• Dażynki: Apowiesć i apawiadanni (Mińsk, 1979);
• Zmiena kwadry (Mińsk, 1983);
• Wiartanie: Apowiesć pra Kuźmu Czornaha (Mińsk, 1984);
• Narod i wojna (Mińsk, 1985);
• Czas prozy (Mińsk, 1988).

Życie prywatne

Michaił Tyczyna jest żonaty, ma córkę.