Michaił Papawa
Michaił Grigorjewicz Papawa (ros. Михаил Григорьевич Папа́ва ur. 6 listopada 1906, zm. 27 stycznia 1975) – radziecki scenarzysta i dziennikarz. Laureat Nagrody Stalinowskiej[1].
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujJuż jako początkujący dziennikarz pisał o Iwanie Pawłowie, on również przeprowadził z nim słynny ostatni wywiad, w którym to wielki fizjolog Pawłow zwracał się do radzieckiej młodzieży[2]. Na podstawie jego scenariusza w 1949 roku powstał film biograficzny o Iwanie Pawłowie pt. Życie dla nauki (ros. Академик Иван Павлов) w reżyserii Grigorija Roszala. Michaił Papawa jest również znany jako współautor scenariusza do filmu Dziecko wojny (Иваново детство) Andrieja Tarkowskiego. W 1931 roku ukończył studia na wydziale historyczno-filologicznym Uniwersytetu Moskiewskiego, a w 1938 roku wydział scenariuszowy WGIK. Został pochowany na Cmentarzu Dońskim w Moskwie[3].
Wybrane scenariusze filmowe
edytujFilmy fabularne
edytuj- 1944: Ojczyste pola (Родные поля)[4]
- 1949: Życie dla nauki (Академик Иван Павлов)
- 1953: Skanderbeg (Великий воин Албании Скандербег)
- 1962: Dziecko wojny (Иваново детство)
Filmy animowane
edytuj- 1950: Żółty bocian (Жёлтый аист) (razem z Borisem Brodskinem)
- 1952: Kasztanka (Каштанка) (razem z Borisem Brodskinem)
Przypisy
edytuj- ↑ Michaił Papawa – lista nagród w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Rostisław Jurieniew, Historia filmu radzieckiego, Warszawa 1977, s. 177.
- ↑ „Где дремлют мёртвые...” Папава Михаил Григорьевич (1906-1975)
- ↑ Rostisław Jurieniew, Historia filmu radzieckiego, Warszawa 1977, s. 156.
Linki zewnętrzne
edytuj- Michaił Papawa w bazie IMDb (ang.)
- Michaił Papawa w bazie Animator.ru