Michael Klahr (starszy)
Michael Klahr starszy (ur. 1693 w Bielicach, zm. 9 marca 1742 w Lądku-Zdroju) – niemiecki rzeźbiarz, przedstawiciel baroku; ojciec Michaela Ignatiusa Klahra zwanego Młodszym.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Życiorys
edytujUrodził się we wsi Bielice, a właściwie w jej nieistniejącym dziś przysiółku Nowa Biela (dawniej Neu Bielendorf), w chłopskiej rodzinie Michaela Klahra z Bieli i Marii[1]. Jego talent odkryli jezuici. Istnieje niepotwierdzona dokumentami opowieść o tym, jak rektor kłodzkiego konwiktu jezuitów Paul Stralano spotkał chłopca rzeźbiącego figurki do bożonarodzeniowej szopki. Rozpoznał w nim nietuzinkowy talent i po rozmowie z rodzicami zabrał go do szkoły prowadzonej przez zakon w Kłodzku (budynek pełni dziś funkcję Muzeum Ziemi Kłodzkiej). Tu Klahr pobierał nauki ogólne i uczył się teorii rzeźby. Sprowadzony przez jezuitów kilka lat później z Wiednia architekt o nazwisku Karl Sebastian Flacker został mistrzem młodego rzeźbiarza[1]. Przypuszczalnie pod jego kierunkiem dalej studiował.
W kościele w Nowym Gierałtowie 26 stycznia 1723 r. rzeźbiarz wziął ślub z Katarzyną, córką Hansa Mühlana[2] i rok później osiedlił się w Lądku-Zdroju (wówczas Bad Landeck), gdzie nabył narożną kamienicę w rynku Zur Kornecke (obecnie Rynek 1)[1]. Tu założył swój warsztat i szybko zyskał wysoką pozycję społeczną[1]. W 1737 r. został wybrany radnym miasta. O jego działalności w radzie miejskiej świadczy zachowany podpis na podaniu z 1739 r., sporządzonym po pożarze miasta. Miał pięcioro dzieci:[3]
- Anna Maria Klara (ur. 12 maja 1724, zm. 1 sierpnia 1725)
- Anna Katarzyna (ur. 15 listopada 1725, zm. ?)
- Michał Ignacy (ur. 23 listopada 1727, zm. 27 czerwca 1807)
- Joanna Rozalia (ur. 16 grudnia 1729, zm. 28 kwietnia 1730)
- Barbara (ur. 19 października 1732, zm. 14 stycznia 1736)
Rzeźbił głównie w drewnie. Dopiero pod koniec życia wykonał dla Lądka kilka rzeźb z kamienia. Jego ostatnim dużym dziełem jest kamienna figura wotywna – pomnik Trójcy Świętej, stojąca na lądeckim rynku. Michał Klahr umarł w Lądku w wieku 49 lat i tam też został pochowany.
Dzieła
edytuj- Bolesławów
- kościół parafialny św. Józefa Oblata
- zespół figur: św. Józef, św. Barbara, św. Katarzyna, św. Jan Nepomucen, 1727
- kościół parafialny św. Józefa Oblata
- Bystrzyca Kłodzka
- kaplica św. Floriana
- ołtarz główny, 1727
- figura św. Jana Chrzciciela, ok. 1727
- figura św. Jana Nepomucena, ok. 1727
- ołtarz Matki Boskiej Różańcowej, przez 1733
- kaplica św. Floriana
- Domaszków
- plebania
- figura Chrystusa Króla, 1735–1740
- plebania
- Kąty Bystrzyckie
- kościół filialny św. Katarzyny Aleksandryjskiej
- zespół figur czterech ewangelistów, 1721 (pierwotnie ambona w kościele w Krosnowicach
- kościół filialny św. Katarzyny Aleksandryjskiej
- Kłodzko
- kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
- ambona, 1717
- zespół konfesjonałów, 1717–1720
- prospekt organowy, 1722–1724 (sygnowany: MK 1723)
- figury dwóch aniołów z rogami obfitości przy Madonnie z czyżykiem, ok. 1725
- ołtarz Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, ok. 1725
- figura Archanioła Michała, 1725
- Muzeum Ziemi Kłodzkiej
- dwa putta z kotarą, 1722–1724 (pierwotnie na prospekcie organowym w kościele Wniebowzięcia NMP w Kłodzku)
- frunące putto, 1722–1724 (pierwotnie na prospekcie organowym w kościele Wniebowzięcia NMP w Kłodzku)
- kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
- Konradów
- kościół filialny Podwyższenia Krzyża Świętego
- zespół figur św. Apolonii i św. Barbary, 1728 (sygnowane: MK:ER)
- kościół filialny Podwyższenia Krzyża Świętego
- Lądek-Zdrój
- plebania
- figura Chrystusa Zmartwychwstałego, 1735–1740
- cmentarz parafialny (obecnie w Galerii Muzealnej im. M. Klahra St. w rynku)
- figura Mater Dolorosa, ok. 1740
- rynek
- pomnik Świętej Trójcy, 1739–1742
- płaskorzeźba Marii z Dzieciątkiem na fasadzie kamienicy nr 1, 1741–1742
- kościół parafialny Narodzenia Najświętszej Marii Panny
- grupa Ukrzyżowanie, 1741
- plebania
- Nowa Wieś
- kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
- dwa konfesjonały, lata 30. XVIII w. (pierwotnie w kościele w Roztokach)
- kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
- Niemojów
- kościół filialny Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny
- ołtarz główny[4]
- kościół filialny Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny
- Roztoki
- kościół parafialny św. Marcina
- ołtarz św. Jana Nepomucena, 1729
- ołtarz Marii Immatriculaty, ok. 1730
- ambona, ok. 1730
- kościół parafialny św. Marcina
- Siedlce
- Muzeum Dziecezjalne w Siedlcach
- figura św. Agnieszki, ok. 1717 (pierwotnie w kaplicy w Niemczy, figura przekazana z Muzeum Narodowego we Wrocławiu w zastaw za dwie figury aniołów ze stalli anielskich z klasztoru cysterskiego w Lubiążu, aktualnie w kościółku parafialnym w Stężycy)[5]
- Muzeum Dziecezjalne w Siedlcach
- Szczytna
- kościół parafialny św. Jana Chrzciciela
- ołtarz Archanioła Michała, 1729 (sygnowany: MK 1729)
- ołtarz św. Józefa, 1729
- kościół parafialny św. Jana Chrzciciela
- Wilkanów
- kościół parafialny św. Jerzego
- ołtarz główny z figurami św. Grzegorza i Melchizedeka, 1736
- ambona, 1736
- kościół parafialny św. Jerzego
- Wrocław
- Muzeum Narodowe we Wrocławiu
- Święta Rodzina, po 1715 (pierwotnie w kościele parafialnym w Niemczy)
- figura św. Agaty, ok. 1730
- Muzeum Narodowe we Wrocławiu
Znaczenie
edytujRzeźbiarz ten jest autorem wielu dzieł rozsianych po ziemi kłodzkiej podziwianych za mistrzostwo warsztatowe oraz charakterystyczną teatralność i dynamikę przedstawianych postaci. W jego rzeźbach sztuka barokowa przejawia się w swojej najbardziej typowej postaci. Uważany jest za najwybitniejszego przedstawiciela swojej epoki na Śląsku.
Memoria
edytuj- W Lądku-Zdroju w dawnym domu rzeźbiarza (Rynek 1) powstała galeria muzealna poświęcona jego postaci[1].
- Imię Michaela Klahra noszą następujące szkoły:
- Szkoła Podstawowa w Bolesławowie,
- Prywatne Liceum Ogólnokształcące w Kłodzku przy ul. Połabskiej 5, działające w latach 1992–2007.
- 15 maja 1993 r. Bielicach obchodzono uroczyście trzechsetną rocznicę urodzin rzeźbiarza. Po mszy z udziałem biskupa Henryka Gulbinowicza oraz polskich i niemieckich mieszkańców wsi, odsłonięto tablicę pamiątkową na ścianie kościoła[6].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 138. ISBN 83-85773-01-0.
- ↑ Księga ślubów parafii w Nowym Gierałtowie
- ↑ Księga chrztów parafii w Lądku-Zdroju
- ↑ Autorstwo niepewne lub niepotwierdzone
- ↑ Romuald Nowak Rzeźba śląska XVI-XVIII wieku, katalog zbiorów, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław 1994
- ↑ fotorelacja
Bibliografia
edytuj- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-01-0.
- Michał Klahr starszy i jego theatrum sacrum, katalog wystawy pod red. Wojciecha Gluzińskiego, Muzeum Ziemi Kłodzkiej, Kłodzko 1992.
- Jacek Gernat , Od Klahrów do Thammów – modele funkcjonowania rodzinnych przedsiębiorstw rzeźbiarskich w Kotlinie Kłodzkiej i na Śląsku w XVIII-XX w. [online], Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2022 .