Michał de la Mora y de la Mora
Michał de la Mora y de la Mora, (hiszp.) Miguel de la Mora y de la Mora (ur. 19 czerwca 1874 w Tecalitlán, zm. 7 sierpnia 1927 w Colimie) – święty Kościoła katolickiego, prezbiter, ofiara prześladowań antykatolickich zapoczątkowanych w okresie rewolucji meksykańskiej, męczennik[1][2][3][4]. Pierwszy kapłan diecezji Colima, który poniósł śmierć męczeńską[5].
| prezbiter i męczennik | |
| |
| Data i miejsce urodzenia |
19 czerwca 1874 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 sierpnia 1927 |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja |
22 listopada 1992 |
| Kanonizacja |
21 maja 2000 |
| Wspomnienie |
7 sierpnia |
| Atrybuty |
palma |
| Szczególne miejsca kultu |
Colima |
Życiorys
edytujPochodził z bardzo ubogiej rodziny José de la Mora i Margarity de la Mora[6], a wcześnie osierocony przez ojca naukę mógł podjąć dzięki wsparciu starszego brata Regino[2][6]. Święcenia kapłańskie otrzymał w Colimie w 1906 r. i skierowany został do realizacji posług kapłańskich przy tamtejszej katedrze[2][6]. Od 19 października 1909 był wikariuszem w Comala, a 20 października 1914 r. został proboszczem w Zapotitlán[6]. 1918 r. mianowany został kapelanem przy katedrze w Colimie i pełnił jednocześnie obowiązki kierownika diecezjalnego wydziału krzewienia wiary[2]. Swój apostolat realizował będąc cenionym przez współwyznawców i duchowieństwo spowiednikiem, a prostota, powaga i dobroć sprawiały, że lgnęli do niego najubożsi i cierpiący[2]. W czasie gdy nasiliły się prześladowania katolików, po opublikowaniu 24 lutego 1926 r. przez stanowego gubernatora Francisco Solórzano Béjara dekretu, który rygorystycznie wdrażał art. 130 Konstytucji z 1917 roku[6], na mocy którego księża mieli podporządkować się władzy cywilnej i realizować posługę kapłańską w ramach schizmatyckiego „kościoła narodowego”, nie zrezygnował z realizacji powołania i kontynuował działalność eucharystyczną w konspiracji[2][3]. Odmówił oddania katedry[7][3]. Aresztowany został gdy miał udzielić sakrament małżeństwa i rozstrzelany na rozkaz generała wojsk rządowych tego samego dnia w koszarach[2]. Zmarł z różańcem w rękach[7][2].
Po zakończeniu procesu informacyjnego na etapie lokalnej diecezji, który toczył się w latach 1933–1988 w odniesieniu do męczenników okresu prześladowań Kościoła katolickiego w Meksyku, został beatyfikowany 22 listopada 1992 roku w watykańskiej bazylice św. Piotra, a jego kanonizacja na placu Świętego Piotra, w grupie Krzysztofa Magallanesa Jary i 24 towarzyszy, odbyła się 21 maja 2000 roku[8]. Wyniesienia na ołtarze Kościoła katolickiego dokonał papież Jan Paweł II[7][9].
Relikwie Michała de la Mora y de la Mora zostały przeniesione do kaplicy męczenników w bazylice katedralnej w Colimie, które jest miejscem szczególnego kultu świętego[6].
Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dies natalis (7 sierpnia)[9].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 452. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b c d e f g h Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 457. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b c Dwudziestu pięciu męczenników meksykańskich.. „L’Osservatore Romano”. Numer 1/1993 (149) rok XIV (polskie), s. 15. Mario Agnes – redaktor naczelny; Czesław Drążek - redaktor wydania polskiego. L’Osservatore Romano.
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 451. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ San Miguel de la Mora, sacerdote. [dostęp 2013-05-17]. (hiszp.).
- ↑ a b c d e f San Miguel de la Mora de la Mora, Mártir Mexicano 1874 - 1927. [dostęp 2013-05-17]. (hiszp.).
- ↑ a b c MIGUEL DE LA MORA DE LA MORA. [dostęp 2013-05-17]. (hiszp.).
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 459. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b Oscar Sánchez Barba: San Miguel De La Mora De La Mora Martire Messicano. 2001-07-05. [dostęp 2013-05-17]. (wł.).