Michał Wojciechowicz
Michał Rafał Wojciechowicz (ur. 13 grudnia 1964 w Gdańsku[1]) – polski przedsiębiorca i pisarz, w okresie PRL działacz opozycji antykomunistycznej związany m.in. z Ruchem Młodej Polski.
| Data i miejsce urodzenia |
13 grudnia 1964 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
przedsiębiorca, pisarz |
| Rodzice |
Piotr, Joanna Wojciechowicz |
| Dzieci |
Franciszek, Kalina, Józefina |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujSyn Piotra i Joanny (ur. 1944)[1][2]. W 1980 był uczestnikiem strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina[3]. W 1982 był organizatorem i przewodził nielegalnej organizacji „Ruch Oporu Młodzieży” w Gdańsku. Należał do Ruchu Młodej Polski[4][5]. 29 kwietnia 1982 aresztowano go i osadzono w areszcie Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej a potem w Areszcie Śledczym w Gdańsku. Zwolniono go 18 września 1982[4][3]. Zajmował się przygotowywaniem i kolportażem prasy podziemnej, w tym był członkiem redakcji wydawanego przez Ruch czasopisma „Uczeń”[4][1]. Działał jako łącznik między „Solidarnością Walczącą” i Liberalno-Demokratyczną Partią „Niepodległość”[4]. Jego matka Joanna została internowana[6][2]. Pod koniec lat 80. wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Po zmianach ustrojowych w Polsce powrócił do Gdańska[3][1].
Opublikował m.in. książki Mój czas w moich rękach, Cypel Story, Życie podziemne mężczyzny, Słodka Polsko[7].
W wyborach samorządowych w 2018 startował z listy Komitetu Wyborczego Wyborców Ruch Społeczny Lepszy Gdańsk, lecz nie uzyskał mandatu radnego miasta Gdańska[8][9]. W grudniu tego samego roku ogłosił, że w latach 80. był wykorzystywany seksualnie przez ks. Henryka Jankowskiego i zażądał demontażu jego pomnika w Gdańsku[10].
W wyborach samorządowych w 2024 startował z listy Koalicyjnego Komitetu Wyborczego Lewica, lecz nie uzyskał mandatu radnego Sejmiku[11].
Odznaczenia
edytujW 2009 prezydent Lech Kaczyński odznaczył go „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej” Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[12].
Prezydent Andrzej Duda odznaczył go w 2015 Krzyżem Wolności i Solidarności[13][14].
Życie prywatne
edytujZawarł związek małżeński. Został ojcem trójki dzieci: Franciszka, Kaliny i Józefiny[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych". ipn.gov.pl. [dostęp 2018-12-30].
- ↑ a b Joanna Wojciechowicz. encysol.pl. [dostęp 2018-12-30].
- ↑ a b c d Elżbieta Turlej: Ze Stoczni pod Sejm. Najmłodszy ze strajkujących w Stoczni Gdańskiej dziś znów wychodzi na ulice. newsweek.pl, 19 lipca 2017. [dostęp 2018-12-30].
- ↑ a b c d Biogramy odznaczonych. ipn.gov.pl. [dostęp 2018-12-30].
- ↑ Ordery z okazji Jubileuszu 30-lecia powołania Ruchu Młodej Polski. 27 września 2009. [dostęp 2018-12-30].
- ↑ Anna Herbich: Reżim uwięził jej 17-letniego syna i chciał zrobić z niej zdrajczynię. Historia Joanny Wojciechowicz. gazeta.pl. [dostęp 2018-12-30].
- ↑ Anita Czupryn: Niemoralne życie Michała W. Pistoleta. se.pl, 10 kwietnia 2006. [dostęp 2018-12-30].
- ↑ Michał Rafał Wojciechowicz. wybory2018.pkw.gov.pl. [dostęp 2024-08-19].
- ↑ Michał Rafał Wojciechowicz. portalsamorzadowy.pl. [dostęp 2018-12-31].
- ↑ Aneta Olender: "Albo usuniecie pomnik, albo go zburzę". Ofiara ks. Jankowskiego traci cierpliwość. natemat.pl, 30 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-30].
- ↑ Michał Rafał Wojciechowicz. samorzad2024.pkw.gov.pl. [dostęp 2024-08-19].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 września 2009 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 291).
- ↑ Uroczystość wręczenia Krzyży Wolności i Solidarności – Gdańsk, 25 września 2015. ipn.gov.pl. [dostęp 2018-12-30].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 sierpnia 2015 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 984).