Michał Wodzicki

podkanclerzy koronny

Michał z Granowa Wodzicki[2] herbu Leliwa[3] (ur. 3 października 1687 w Krakowie, zm. 1 stycznia 1764 w Warszawie) – biskup przemyski w latach (1760–1764), podkanclerzy koronny od 1746, dziekan krakowskiej kapituły katedralnej w latach 1737–1764[4], opat komendatoryjny[5] czerwiński od 1746, mogilski od 1752, kanonik sandomierski od 1709, scholastyk łęczycki, kanonik krakowski od 1713, administrator biskupstwa, dziekan krakowski w 1731, dziedzic Prokocimia od 1749 r.

Michał z Granowa Wodzicki
Ilustracja
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

3 października 1687
Kraków

Data śmierci

1 stycznia 1764

Miejsce pochówku

kościół archiprezbiterialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Krakowie

Biskup przemyski
Okres sprawowania

1759–1764

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

19 września 1711

Nominacja biskupia

22 września 1760

Sakra biskupia

12 kwietnia 1761

Odznaczenia
Order Orła Białego
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

12 kwietnia 1761

Miejscowość

Warszawa[1]

Konsekrator

Józef Andrzej Załuski

Współkonsekratorzy

Józef Tadeusz Kierski
Marcin Załuski

Życiorys

edytuj

Był synem mieszczanina krakowskiego Jana Wawrzyńca Wodzickiego, właściciela Rogowa. Po śmierci jego ciało zostało złożone przy boku ojca, w grobie rodzinnym w kościele Mariackim w Krakowie[6].

Kawaler Orderu Orła Białego od 1735[7].

Przypisy

edytuj
  1. Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 325.
  2. Odkrywamy Świętokrzyskie – Rogów, Janusz Kędracki, gazeta.pl, 14.12.2006.
  3. Z dziejów Prokocimia- Dziedzice Prokocimia.
  4. Jan Szczepaniak, Spis prałatów i kanoników kapituły katedralnej oraz kapituł kolegiackich diecezji krakowskiej (XVIII wiek), Kraków 2008, s. 13.
  5. Kolęda warszawska na rok 1760, Warszawa 1760, [b.n.s.].
  6. Parafia Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny, Parafie na terenie Gminy Opatowiec. opatowiec.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-26)]..
  7. Jerzy Seweryn Dunin-Borkowski, Genealogie żyjących utytułowanych rodów polskich, Lwów 1895, s. 633.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj