Mychajło Sonewycki

Mychajło Sonewycki
Михайло Соневицький
Kraj działania	Austro-Węgry
Data i miejsce urodzenia	19 listopada 1837 ; Repużyńce
Data i miejsce śmierci	23 sierpnia 1910 ; Brzeżany
	Profesor gimnazjum w Brzeżanach
Okres sprawowania	1864–1908
	Brzeżany 1887-1888 adm.
Okres sprawowania	emerytura 1908-1910
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół greckokatolicki
Prezbiterat	3 kwietnia 1864
Nominacja biskupia	3 lipca 1896

Ten artykuł należy dopracować:

uzupełnić informacje o Michale Soniewickim – obecnie znacząca część artykułu dotyczy jego rodziny, doprecyzować jaką szkołę ukończył w Stanisławowie, zapewne zrobił coś więcej niż tylko uczył religii, skoro został szambelanem papieskim, wyjaśnić kwestię narodowości – rzecz dotyczy Galicji, a w brzeżańskim gimnazjum uczono i języka polskiego, i ukraińskiego, uzupełnić źródła – obecnie potwierdzenie informacji można znaleźć głównie w blogu Romana Maćkówki (podany w bibliografii), w którym notatka o Soniewickim powstała dzień po artykule w Wikipedii.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Mychajło Sonewycki, wzg. Michał Soniewicki (ukr. Михайло Соневицький; ur. 19 listopada 1837 w Repużyńcach^[a], zm. 23 sierpnia 1910) – rusiński duchowny greckokatolicki, profesor-katecheta, pedagog.

Życiorys

Był synem Mikołaja (1812–1880), również duchownego greckokatolickiego, autora satyrycznego poematu Myszeida drukowanego we Lwowie w latach 1860–1861, i Eufrozyny (1817–1855). Szkołę skończył 28 lipca 1857 r. w Stanisławowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 3 kwietnia 1864 r. W latach 1864–1907 był profesorem w C. K. Gimnazjum w Brzeżanach, wykładając religię greckokatolicką. W 1889 roku po odejściu na emeryturę dyrektora Mateusza Kurowskiego pełnił krótko funkcję jego zastępcy^[1]. W podziękowaniu za zasługi dla Kościoła 3 lipca 1896 roku papież Leon XIII mianował go szambelanem papieskim.

Był żonaty z Karoliną Wanczycką (1846–1900). Mieli czworo dzieci: Jarosławę, Teodora, Mariana i Włodzimierza. Teodor (1870–1937) był lekarzem, pracował w Borszczowie, Żabiu na Huculszczyźnie i Starym Samborze, a także w Pradze jako lekarz wojskowy podczas I wojny światowej.

Pochowany na cmentarzu w Brzeżanach.

Uwagi

↑ Repużyńce w rejonie horodeńskim lub w Repużyńce(inne języki)Repużynci w rejonie zastawniańskim. Te ostatnie znane ze SgKP: Repużyńce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 621 .

Przypisy

↑ „Матеуш Куровський із закінченням 1899–1900 навчального року вийшов на пенсію. Його короткий час заміняв Михайло Соневицький, поки напосаду не прийшов Франц Грегорчик.”.

Bibliografia

Lwów, archiwum Fond 201 op.1w
Emil Dunikowski, Z tęczowych dni w szkołach brzeżańskich 1861-1873, [w:] Galicyjskie wspomnienia szkolne
http://halychyna.ca/BZTOC/OCR003.pdf
http://pbc.up.krakow.pl/dlibra/plain-content?id=2632
http://rbmackowka.bloog.pl/id,332064865,title,Gimnazjum-w-Brzezanach,index.html
http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/publication/6?tab=1

[1] Repużyńce w rejonie horodeńskim lub w Repużyńce(inne języki)Repużynci w rejonie zastawniańskim. Te ostatnie znane ze SgKP: Repużyńce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 621 .

[2] „Матеуш Куровський із закінченням 1899–1900 навчального року вийшов на пенсію. Його короткий час заміняв Михайло Соневицький, поки напосаду не прийшов Франц Грегорчик.”.

[a]

[1]