Michał Czapski
Michał Czapski (ur. 1702, zm. 25 października 1796) – wojewoda malborski, starosta kiszporski w latach 1756–1772[1], asesor Kompanii Manufaktur Uprzywilejowanej w 1769 roku[2]. Teść Aleksandra Potockiego, ministra policji Księstwa Warszawskiego.
 Leliwa | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
1702 |
| Data śmierci |
25 października 1796 |
| Ojciec |
Piotr Czapski |
| Matka |
Krystyna Dorpowska |
| Żona |
Anna Ledóchowska |
| Odznaczenia | |
| |
Był synem Piotra, chorążego pomorskiego i Krystyny Dorpowskiej. Pochodził z gałęzi smętowskiej, która wydała Walentego Czapskiego, biskupa przemyskiego. Sam biskup Walenty był stryjem Michała.
W latach 1756–1775 pełnił urząd ostatniego wojewody malborskiego. Został odznaczony Orderem Orła Białego 3 sierpnia 1758. W polityce był zwolennikiem Wettynów, przeciwnikiem Czartoryskich. W latach 1765–1766 domagał się zniesienia cła generalnego na terenie Prus Królewskich. Atakował samowolę Repnina, sprzyjając konfederacji barskiej. Brał udział w tajnych układach zmierzających do poszerzenia tego ruchu na Prusy Królewskie. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[3].
Po pierwszym rozbiorze Polski przeniósł się do swoich dóbr. Był trzykrotnie żonaty. Przez małżeństwa spowinowacony był z rodami: Ledóchowskich, Przebendowskich i Działyńskich.
Przypisy
edytuj- ↑ Paweł Czaplewski, Senatorowie świeccy, podskarbiowie i starostowie Prus Królewskich: 1454–1772, Toruń 1921, s. 109.
- ↑ Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764–1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 11.
- ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792...., Warszawa 1791, s. 309.
Bibliografia
edytuj- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962–1969)