Miara produktowa
Miara produktowa – dla danych dwóch miar, miara określona na produktowej przestrzeni mierzalnej, która iloczynowi kartezjańskiemu zbiorów mierzalnych (należących do odpowiednich -algebr) przyporządkowuje iloczyn ich miar.
Twierdzenie
edytujNiech oraz będą dwiema przestrzeniami mierzalnymi oraz niech oznacza -algebrę w zbiorze generowaną przez zbiory postaci gdzie oraz Jeżeli miary są -skończone, to istnieje dokładnie jedna miara na nazywana miarą produktową i oznaczana dalej symbolem o tej własności, że
dla dowolnych gdzie Pojęcie miary produktowej można w naturalny sposób indukcyjnie rozszerzyć na dowolną skończoną liczbę miar.
Niech Odpowiednio, dolnym i górnym cięciem zbioru wzdłuż bądź nazywa się zbiory:
Funkcje:
są mierzalne (względem odpowiednio i ) oraz spełniona jest tzw. zasada Cavalieriego, która pozwala opisać miarę produktową wzorami:
Istnienie miary produktowej, nawet gdy któraś z miar nie jest -skończona, wynika z twierdzenia Hahna-Kołmogorowa.
Produkt dowolnej rodziny miar probabilistycznych
edytujPojęcie miary produktowej można w naturalny sposób rozszerzyć na dowolną rodzinę miar probabilistycznych określonych odpowiednio na przestrzeniach mierzalnych Można udowodnić, że istnieje dokładnie jedna miara określona na -ciele produktowym
o tej własności, że
dla dowolnej rodziny o własności, że tylko skończona liczba zbiorów jest różna od Iloczyn po prawej stronie rozumie się więc tu jako iloczyn tylko skończenie wielu liczb nieujemnych.
Miara w kostce Cantora
edytujNiech będzie miarą w zbiorze która zbiorom i przyporządkowuje wartość Jeżeli jest liczbą kardynalną, to miara Haara w kostce Cantora może być uzyskana jako miara produktowa kopii miary
Zobacz też
edytujBibliografia
edytuj- 8.2. Product measures and iterated integrals. W: Michel Loève: Probability Theory vol. I. Wyd. IV. Springer, 1977, s. 135–137. ISBN 0-387-90210-4.
- 35. Product measures. W: Paul Halmos: Measure theory. Springer, 1974, s. 143–145. ISBN 0-387-90088-8.
- Stanisław Łojasiewicz: Wstęp do teorii funkcji rzeczywistych. Warszawa: PWN, 1973, s. 140–147.