Mi-10
Mi-10 (ros. Ми-10, kod NATO „Harke”) – radziecki śmigłowiec transportowy i pasażerski opracowany w 1960 roku w biurze konstrukcyjnym Michaiła Leontowicza Mila.
 Śmigłowiec Mi-10K | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Zakłady Lotnicze Rostwiertoł w Rostowie nad Donem |
| Konstruktor |
Biuro konstrukcyjne Michaiła Mila, |
| Typ |
śmigłowiec transportowy i pasażerski |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
5 osób |
| Historia | |
| Data oblotu |
15 czerwca 1960 |
| Lata produkcji |
1960-1971 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 silniki turbowałowe D-25 |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Średnica wirnika |
35,00 m |
| Długość |
41,89 m |
| Długość kadłuba |
32,86 m |
| Wysokość |
9,90 m |
| Masa | |
| Własna |
27 000 kg |
| Użyteczna |
do 15 000 kg (ładunek na platformie) |
| Startowa |
43 700 kg (Mi-10K - 38 000 kg) |
| Zapas paliwa |
5 605 l |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
250 km/h |
| Prędkość przelotowa |
180 km/h (z ładunkiem, gdy masa łączna wynosi 38 000 kg) |
| Pułap |
4 800 m (maksymalny) |
| Zasięg |
640 km |
| Dane operacyjne | |
| Przestrzeń ładunkowa | |
| kabina ładunkowa: 14,04 m × 2,50 m (szerokość) × 1,68 m (wysokość), ok. 59 m³ platforma na podwoziu: 8,53 m × 3,54 m | |
| Użytkownicy | |
 ZSRR
| |
| Rzuty | |
| |
Historia
edytujPrace nad śmigłowcem Mi-10 rozpoczęły się w 1960 roku, na bazie śmigłowca Mi-6, prototyp został oblatany 15 czerwca 1960 roku. Produkcję seryjną tego śmigłowca rozpoczęto w 1960 roku. Śmigłowiec produkowany w Rostowie nad Donem w kilku wersjach. Choć konstrukcja była podobna, wersje różniły się wyposażeniem, przystosowanym do zadań, jakie miały wykonywać.
Produkowane wersje
edytujŚmigłowiec produkowany był w następujących wersjach:
- Mi-10 – wersja podstawowa
- Mi-10GR – wersja radiowywiadowcza
- Mi-10K – wersja z niższym podwoziem, lecz o zwiększonym udźwigu do 11000 kg, produkowana od 1966 roku
- Mi-10R – wersja specjalna do bicia rekordów lotniczych, zbudowana w 1965 roku
- Mi-10PP – wersja wojskowa do walki radioelektronicznej
- Mi-10RWK – wersja transporter systemu 4K95
- Mi-10UPŁ – wersja wyposażona w polowe laboratorium
Łącznie w latach 1960–1971 wyprodukowano 55 śmigłowców Mi-10 wszystkich wersji.
Zastosowanie
edytujŚmigłowiec był użytkowany w wojsku radzieckim, jak również w lotnictwie cywilnym, szczególnie na terenie Syberii.
Jeden egzemplarz Mi-10, został użyty w czasie wojny w Afganistanie, jako śmigłowiec walki elektronicznej. Przenosił on, na zewnętrznej platformie, kontener z aparaturą zakłócającą.
Opis konstrukcji
edytujMi-10 jest śmigłowcem dwusilnikowym o układzie jednowirnikowym ze śmigłem ogonowym. Wirnik nośny pięciołopatowy, ogonowy – czterołopatowy. Podwozie czteropodporowe stałe. Charakterystyczną cechą tego śmigłowca jest długi i smukły kadłub oraz szeroko rozstawione wysokie podwozie, dzięki czemu może on najeżdżać na przedmioty o dość dużych gabarytach. Ładunki mogą być umieszczane wewnątrz kadłuba przy pomocy podnośnika hydraulicznego bądź mocowane na platformie między goleniami podwozia. Wewnątrz jest miejsce dla 28 pasażerów.