Miętkie (województwo lubelskie)
Miętkie – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Mircze[5][6].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
84 |
| Kod pocztowy |
22-530[4] |
| Tablice rejestracyjne |
LHR |
| SIMC |
0895149[5] |
Położenie na mapie gminy Mircze  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego  | |
 50°38′39″N 23°49′35″E/50,644167 23,826389[1]
| |
W latach 1867–1945 miejscowość była siedzibą gminy Miętkie. W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Miętkie, po jej zniesieniu w gromadzie Mircze. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś stanowi sołectwo w gminie Mircze[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 194 mieszkańców i była szesnastą co do wielkości miejscowością gminy[8].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Mirczu[9].
Historia
edytujWieś położona historycznie w staropolskim powiecie bełskim. Po 1411 roku wymieniana w łacińskiej parafii w Nabróżu. W 1411 należała do Jana Szompnika z Nabróża, zaś w 1469 roku do jego wnuka lub prawnuka - Sasina Nabróskiego z Nabróża. W 1564 wieś była w ręku Mikołaja Modryńskiego, było tu 5,75 łana (96, 6 ha) gruntów uprawnych[10]. W XVIII wieku do Horodyskich, następnie hrabiów. Wyszyńskich, w drugiej połowie XIX wieku do Świeżawskich[11]. Spis z roku 1921 wykazywał we wsi 116 domów oraz 587 mieszkańców, w tym 12 Żydów i aż 287 Ukraińców[10]. W okresie międzywojennym siedzibą gminy Miętkie był pobliski Sahryń.
II wojna światowa
edytujW styczniu i marcu 1943 roku hitlerowcy wysiedlili polską część ludności, jej gospodarstwa nadając Ukraińcom. Stała się przez to jednym z siedlisk nacjonalistów ukraińskich. Z tych między innymi powodów została zniszczona w nocy 9 marca 1944 r. przez oddziały AK i BCh Stanisława Basaja „Rysia”. W wyniku walk polsko-ukraińskich została zniszczona większość wsi w gminie Miętkie[10].
Zabytki
edytuj- Zachowane 2 drewniane wiatraki z XIX wieku
- Niegdyś istniała tu drewniana cerkiew prawosławna z 1860 roku, wzniesiona na miejsce poprzedniej sprzed XVIII wieku
Wspólnoty wyznaniowe
edytuj- Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii w Mirczu – kościół filialny[12].
- Sala Królestwa zboru Świadków Jehowy Mircze-Miętkie (Miętkie 7)[13].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 80281
- ↑ Wieś Miętkie w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-02-03], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-02-03].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 778 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Mircze. Urząd Gminy Mircze. [dostęp 2015-12-05].
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ a b c Bondyra 1993 ↓, s. wg indeksu miejscowości.
- ↑ Miętkie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 388.
- ↑ Parafia Mircze
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2017-01-15].
Bibliografia
edytuj- Wiesław Bondyra, Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Lublin - Zamość 1993, oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806 [dostęp 2019-03-07].