Mięsień krawiecki

Mięsień krawiecki (łac. musculus sartorius) inaczej mięsień najdłuższy uda – w anatomii człowieka, parzysty mięsień kończyny dolnej, jeden z mięśni grupy przedniej mięśni uda^[1].

Topografia

Jest najdłuższym mięśniem ciała ludzkiego, u dorosłego ma około 50 cm długości. Ma kształt długiej taśmy o przekroju trójkątnym, utrzymywanej i objętej przez powięź szeroką. Przebiega esowato najpierw na przedniej, a następnie przyśrodkowej powierzchni uda. Początkowo biegnie w bruździe utworzonej przez mięsień czworogłowy uda i mięsień biodrowo-lędźwiowy, następnie przez przywodziciele. Mięsień towarzyszy tętnicy udowej. W swej górnej trzeciej części biegnie od niej bocznie i tworzy ramię boczne trójkąta udowego (łac. trigonum femorale). W środkowej trzeciej części przykrywa tętnicę od przodu, wzmacniając ścianę przednią kanału przywodzicieli. W dolnej trzeciej części mięsień przechodzi na stronę przyśrodkową tętnicy^[1].

Przyczepy i przebieg

Stosunki anatomiczne w lewym trójkącie udowym. Mięsień krawiecki (opisany jako Sartorius) początkowo zlokalizowany bocznie od tętnicy udowej (Femoral artery), biegnąc przyśrodkowo i ku dołowi przykrywa ją od przodu.

Mięsień rozpoczyna się krótkim ścięgnem na kolcu biodrowym przednim górnym. Następnie biegnie ku dołowi i przyśrodkowo, ku tyłowi od nadkłykcia przyśrodkowego kości udowej i głowy przyśrodkowej mięśnia czworogłowego uda, od tego miejsca biegnie skośnie do przodu i ku dołowi. Kończy się płaskim, rozbieżnym ścięgnem przyczepiającym się do kości piszczelowej poniżej i przyśrodkowo od guzowatości piszczeli oraz do powięzi goleni^[1].

Gęsia stopa ścięgnista

Ścięgno końcowe mięśnia krawieckiego łączy się wachlarzowato ze ścięgnami mięśnia smukłego i połścięgnistego i spaja się z powięzią goleni tworząc ścięgnistą strukturę zwaną gęsią stopą (łac. pes anserinus^[a]). Warstwę powierzchowną stopy tworzy mięsień krawiecki, warstwę głęboką – pozostałe dwa mięśnie^[1].

Kaletki maziowe

Kaletki maziowe związane z mięśniem krawieckim umiejscowione są przy jego przyczepie końcowym. Między ścięgnem mięśnia krawieckiego a ścięgnami mięśni smukłego i półścięgnistego znajduje się pierwsza z nich (łac. bursa subtendinea musculi sartorii^[a]). Druga (łac. bursa anserina), większa, zawsze obecna, a często połączona z poprzednią, położona jest między kością piszczelową i więzadłem piszczelowym pobocznym a ścięgnem mięśnia smukłego i półścięgnistego^[1].

Czynność

Jest jedynym mięśniem uda, który zgina staw biodrowy i staw kolanowy. Zginając staw biodrowy – zgina, odwodzi i obraca na zewnątrz udo. Natomiast po zgięciu stawu kolanowego – obraca do wewnątrz goleń. Działanie zginające w stawie biodrowym jest najsilniejsze, ale i tak względnie słabe w związku z niewielkim polem przekroju brzuśca mięśnia^[1].

Unaczynienie

Mięsień krawiecki unaczyniony jest gałązkami mięśniowymi tętnicy udowej, tętnicy okalającej udo bocznej oraz tętnicy zstępującej kolana^[1].

Unerwienie

Mięsień krawiecki unerwiony jest przez tożstronny nerw udowy (włókna z nerwów rdzeniowych L₂–L₃)^[1].

Odmiany

Mięsień krawiecki może nie występować. Może występować w formie dwubrzuścowej, ze ścięgnem pośrednim lub będąc podzielonym wzdłużnie (na całym przebiegu, wzdłuż górnego lub wzdłuż dolnego odcinka). Odmiany mogą obejmować także miejsca przyczepów^[1].

Zobacz też

mięsień najdłuższy

Uwagi

↑ ^a ^b Nazwa łacińska nie występuje w Nomina anatomica, Tokio 1975.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Michał Reicher, Wiesław Łasiński: Mięśnie • Mięśnie kończyny dolnej • Mięśnie uda • Grupa przednia mięśni uda • M. krawiecki. W: Michał Reicher: Anatomia człowieka. Współautorzy: Tadeusz Bilikiewicz, Stanisław Hiller, Eugenia Stołyhwo; Przerobili i uzupełnili: E. Sieńkowski, T. Dzierżykray-Rogalski, W. Łasiński, S. Zawistowski, Z. Zegarska; Pod redakcją Wiesława Łasińskiego. Wyd. XI (VII). T. I (Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła. Mięśnie.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 869–870. ISBN 83-200-2110-3.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[nom-2] Nazwa łacińska nie występuje w Nomina anatomica, Tokio 1975.

[Bochenek1-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Michał Reicher, Wiesław Łasiński: Mięśnie • Mięśnie kończyny dolnej • Mięśnie uda • Grupa przednia mięśni uda • M. krawiecki. W: Michał Reicher: Anatomia człowieka. Współautorzy: Tadeusz Bilikiewicz, Stanisław Hiller, Eugenia Stołyhwo; Przerobili i uzupełnili: E. Sieńkowski, T. Dzierżykray-Rogalski, W. Łasiński, S. Zawistowski, Z. Zegarska; Pod redakcją Wiesława Łasińskiego. Wyd. XI (VII). T. I (Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła. Mięśnie.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 869–870. ISBN 83-200-2110-3.

[1]

[a]