Międzynarodowy Dzień Kobiet Wiejskich

święto ustanowione rezolucją Zgromaczenia Ogólnego ONZ

Międzynarodowy Dzień Kobiet Wiejskich – coroczne święto obchodzone 15 października od 2008, ustanowione rezolucją Zgromadzenia Ogólnego ONZ w grudniu 2007 w celu podkreślenia kluczowej roli kobiet w rozwoju obszarów wiejskich, zaspokajaniu potrzeb żywnościowych oraz ich walki z ubóstwem na świecie[1].

Międzynarodowy Dzień Kobiet Wiejskich
ilustracja
Dzień

15 października

Typ święta

międzynarodowe

Znaczenie

wyraz szacunku dla kobiet żyjących na wsi

Inne nazwy

International Day of Rural Women

Podobne święta

Dzień Kobiet, Międzynarodowy Dzień Wdów

Rola i sytuacja kobiet na wsi

edytuj
 
Prezentacja Celów Zrównoważonego Rozwoju podczas Międzynarodowego Dnia Kobiet Wiejskich w Duali w Kamerunie.

W rezolucji podkreślono, że na wielu obszarach kobiety zajmują się uprawą i hodowlą, zapewniają żywność, wodę i opał dla swoich rodzin, opiekę dzieciom, osobom starszym i chorym. Kobiety także dywersyfikują źródła dochodów poprzez prowadzenie działalności pozarolniczej[1], np. handlu przyczyniając się w ogromnej mierze do osiągnięcia zrównoważonego rozwoju. Ich praca jest znaczącym wkładem w osiąganiu dobrobytu na szczeblu lokalnym i narodowym. Pomimo tego wiejskie kobiety cierpią z powodu ubóstwa, dyskryminacji, przemocy i braku bezpieczeństwa. Według wszystkich wskaźników sytuacja kobiet zamieszkujących obszary wiejskie jest gorsza niż mężczyzn, a także kobiet i mężczyzn mieszkających w miastach, co jest sprzeczne z zasadami równości płci i równości ludzi[2].

Pomimo stałego zmniejszania się ubóstwa w skali globu, wśród miliarda ludzi żyjących w nieakceptowalnie skrajnej nędzy ogromna większość bytuje na obszarach wiejskich. Ubóstwo jest na wsi znacznie bardziej powszechne niż na obszarach miejskich. Małe gospodarstwa wiejskie wytwarzają 80% żywności w Azji i Afryce subsaharyjskiej i pozwalają na przetrwanie 2,5 miliarda ludzi. Kobiety na wsi mogłyby być nie mniej przedsiębiorcze i produktywne od mężczyzn gdyby nie fakt, iż uzyskują one niższe ceny za swoje produkty przy jednoczesnych ograniczeniach dostępu do pozyskania środków produkcji, funduszy, utrudnieniach w nabyciu gruntów czy wartościowych pasz[1].

Bariery strukturalne i dyskryminujące normy społeczne ograniczają decyzyjność kobiet i ich uczestnictwo w życiu rodzin i społeczności wiejskich. Kobiety i dziewczęta wiejskie nie mają równego dostępu do środków produkcji i zasobów, usług takich jak edukacja i opieka zdrowotna oraz infrastruktury (zwłaszcza do wody i usług sanitarnych), gdy zarazem większość ich pracy pozostaje niezauważana i bezpłatna nawet w sytuacji podejmowania nowych obciążających obowiązków przejmowanych od emigrujących mężczyzn. W skali świata niemal każdy parametr określający różnice w sytuacjach płci i ich rozwoju wykazuje gorszą sytuację kobiet wiejskich od mężczyzn wiejskich i kobiet miejskich, dowodząc tego, iż cierpią one nieproporcjonalnie z powodu ubóstwa, wykluczenia i zmian klimatycznych. Wpływ zmian klimatu, uwzględniający dostęp do zasobów naturalnych, nasila istniejące nierówności między płciami na obszarach wiejskich. Zmiany klimatyczne wpływają na zasoby i standard bytowania kobiet i mężczyzn w różny sposób w zakresie produkcji rolniczej, zaopatrzenia w żywność, dostępności opieki zdrowotnej, wody i energii, a także katastrof naturalnych, migracji oraz konfliktów spowodowanych zmianami warunków przyrodniczych[1].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj