Mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne
Mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne (łac. musculi intercostales interni) – w anatomii człowieka grupa mięśni zaliczanych do grupy głębokich (właściwych) mięśni klatki piersiowej. Stanowią wewnętrzną warstwę mięśni międzyżebrowych. Zajmują powierzchnie międzyżebrowe (przyczepiają się do dolnej krawędzi górnego żebra i do górnej krawędzi dolnego żebra), od kątów żeber do mostka. Ich włókna biegną od przodu i góry ku dołowi i tyłowi (w przeciwnym kierunku niż mięśnie międzyżebrowe zewnętrzne)[1][2].
Mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne dzielą się na dwie warstwy, z których bardziej wewnętrzna określana jest jako mięśnie międzyżebrowe najgłębsze (musculi intercostales intimi), a bardziej zewnętrzna jako mięśnie międzyżebrowe pośrednie (musculi intercostales intermedii) lub wewnętrzne. Mięśnie międzyżebrowe pośrednie od okolicy kątów żeber przedłużają się aż do kręgosłupa jako cienkie rozcięgno – błona międzyżebrowa wewnętrzna (membrana intercostalis interna)[1][2].
Między warstwami mięśni międzyżebrowych wewnętrznych i zewnętrznych biegną żyły międzyżebrowe, tętnice międzyżebrowe i nerwy międzyżebrowe, układając się od góry do dołu w kolejności: żyła, tętnica, nerw; one też unerwiają i unaczyniają te mięśnie[1][2].
Opuszczają żebra, działając jako mięśnie wydechowe[1][2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 684–688, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ a b c d Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 2, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 105–111, ISBN 978-83-66548-15-2.
