Mgławica Kalifornia

Mgławica Kalifornia (znana też jako NGC 1499) – mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Perseusza. Została odkryta 3 listopada 1885 roku przez Edwarda Barnarda[1]. Kształtem przypomina wybrzeże Kalifornii. Znajduje się w odległości około 1500 lat świetlnych od Ziemi, a rozciąga na przestrzeni około 100 lat świetlnych.

Mgławica Kalifornia
Ilustracja
Mgławica NGC 1499 oraz gwiazda ξ Persei
Odkrywca

Edward Barnard

Data odkrycia

3 listopada 1885

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Perseusz

Typ

emisyjna

Rektascensja

04h 03m 14s

Deklinacja

+36° 22′ 00″

Odległość

1500 ly

Jasność pozorna mgławicy

+6,0m

Rozmiary kątowe

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

100 ly

Alternatywne oznaczenia
NGC 1499, Sharpless 220, LBN 756

Mgławica Kalifornia podobnie jak Układ Słoneczny znajduje się wewnątrz Ramienia Oriona Drogi Mlecznej na granicy asocjacji gwiezdnej Perseusz OB2. Ze względu na wydłużony kształt ma około 100 lat świetlnych długości. Czerwone światło mgławicy pochodzi od atomów wodoru rekombinujących z dawno utraconymi elektronami, wybitymi w procesie jonizacji przez energetyczne światło gwiazd. Najbardziej prawdopodobnym źródłem światła jest jasna, gorąca oraz niebieskawa gwiazda uciekająca ξ Persei. Znajduje się ona poniżej mgławicy, lekko po prawej stronie zdjęcia obok. Prawdopodobnie gwiazda ta powstała w asocjacji gwiezdnej Perseusz OB2 około 400 000 lat temu, a mgławicę napotkała na swojej drodze zaledwie 100 000 lat temu.

Przypisy

edytuj
  1. Courtney Seligman: NGC 1499. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2015-03-02]. (ang.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj