Mezofitroślina występująca na średnio i zmiennowilgotnych siedliskach (np. pola uprawne, łąki, lasy). Mezofity mają dobrze rozwinięty system korzeniowy, a także tkanki przewodzące, mechaniczne, okrywające i miękiszowe. Ich liście mają aparaty szparkowe po dolnej stronie blaszki liściowej. Ciśnienie osmotyczne dochodzi do 25 atmosfer.

Wyróżnia się:

Przykłady mezofitów: groszek łąkowy, bodziszek cuchnący, wyka ptasia, świetlik łąkowy.

Bibliografia

edytuj
  • Grażyna Łabno: Ekologia : słownik encyklopedyczny. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2006. ISBN 83-7407-017-X.