Metta World Peace
Metta Sandiford-Artest, ur. jako Ronald William Artest, Jr., później znany też jako Metta World Peace (ur. 13 listopada 1979 w Nowym Jorku) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji niskiego skrzydłowego, mistrz NBA z 2010.
 Metta Sandiford-Artest w 2010 roku | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| #15, 23, 91, 93, 96, 37, 51 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| niski skrzydłowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Ronald William Artest, Jr. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim |
„Ron Ron”, „Crazy Pills”, „MWP” | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
201 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa ciała |
118 kg | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Aktywność |
1999–2017 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Szkoła średnia |
La Salle (Nowy Jork) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| College |
St. John’s University (1997–1999) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Draft |
1999, numer: 16 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
W 1997 wystąpił w meczu wschodzących gwiazd - Nike Hoop Summit oraz McDonald’s All-American[1][2].
16 września 2011 sąd zatwierdził wniosek Artesta o zmianę imienia i nazwiska na Metta World Peace, który ten złożył w czerwcu 2011[3].
Gra na uczelni
edytujW swoim pierwszym sezonie gry na uczelni St.John’s zdobywał średnio prawie 12 punktów i 6,3 zbiórki w meczu. Wybrany został najlepszym debiutantem swojej konferencji. Wtedy też ustanowił swoje rekordy kariery na uczelni (26 punktów i 15 zbiórek). Będąc już drugoroczniakiem wybrany został do piątki gwiazd swojej konferencji oraz do trzeciej piątki całej ligi NCAA. Jego drużyna – St. John’s awansowała do finałów regionalnych co było największym sukcesem od 1991 roku. Artest zdobywał średnio 14,5 punktu, 6,3 zbiórki, 4,2 asysty i 1,2 bloku na mecz. Zaliczył również drugie w historii swojego college'u triple-double.
Draft 1999
edytujRon Artest został wybrany przez Chicago Bulls w drafcie 1999, z numerem 16.
Gra w Chicago Bulls
edytujW pierwszym sezonie gry zdobywał średnio 12 punktów co plasowało go na czwartym miejscu w swojej drużynie. Miał też 1,65 przechwytów na mecz. Ta średnia plasowała go w czołowej dwudziestce ligi. Rozegrał 72 spotkania, z czego 63 w pierwszej piątce. Ponadto zbierał 4,3 piłek w meczu i miał prawie 3 asysty. Na parkiecie przebywał średnio nieco ponad pół godziny w każdym meczu. Został nominowany do drugiej piątki zawodników debiutujących w NBA. W drugim sezonie z rozegranych 76 spotkań, tylko dwa rozpoczynał na ławce rezerwowych. Średnia dwóch przechwytów na mecz dawała mu 7 lokatę w całej lidze. Minimalnie pogorszył średnią zdobywanych punktów, tym razem wynosiła ona 11,9 czyli o 0,1 mniej niż rok wcześniej. Łącznie w dwóch pierwszych latach przechwycił 271 piłek, co jest rekordem w historii drużyny Chicago Bulls. Tyle przechwytów w dwóch debiutanckich sezonach nie miał nawet Michael Jordan.
W sezonie 2001-02 Ron Artest opuścił początek sezonu zasadniczego, złamał palec. Po wyleczeniu kontuzji zdążył rozegrać w zespole „Byków” 27 spotkań, w których zdobywał 15,6 pkt, 4,9 zbiórek i 2,8 przechwytów. W sumie w barwach Chicago Bulls rozegrał 175 spotkań.
Pobyt w Indianie Pacers
edytujWładze klubu z Chicago zdecydowały się pozbyć Artesta i razem z Bradem Millerem został oddany do Indiany Pacers. Niedługo po przyjściu do nowej drużyny zagrał jeden z najlepszych spotkań w barwach Indiany. W potyczce z Miami Heat zdobył 24 punkty, dorzucił do tego 8 asyst, 8 zbiórek i 9 przechwytów. Sezon zakończył jako drugi przechwytujący całej NBA. Również w sezonie 2001-2002 po raz pierwszy wystąpił w fazie play-off. W jednym ze spotkań w ciągu 89 sekund zaliczył 3 przechwyty.
Sezon 02-03 ekipa Indiany rozpoczęła od bilansu 8-1. W listopadzie Ron Artest został zawodnikiem tygodnia – zdobywając średnio 20,3 punktów, 4,7 zbiórek, 4,7 asyst, 2 bloki i 1,7 przechwytów w meczu. Okazał się też pożytecznym defensorem. Tacy gracze jak Alan Houston czy Dirk Nowitzki, którzy zdobywali średnio ponad 20 punktów w każdym meczu, w pojedynku z Artestem mieli skuteczność około 20%. Artest był dwa razy zawieszany. Raz za kłótnie z trenerem rywali – Patem Rileyem, oraz za zniszczenie jednej z kamer. W sumie był zawieszony na 7 spotkań. Sezon skończył na drugim miejscu w klasyfikacji przechwytów. Był nominowany do tytułu najlepszego defensora ligi. W sezonie zasadniczym 02-03 rozegrał 69 spotkań, z czego 67 w pierwszym składzie. Zdobywał 15,5 punktów w meczu, miał 5,2 zbiórek i 2,9 przechwytów. W play-offach zdobywał średnio 19 punktów, 5,8 zbiórek i 2,5 przechwytów. Na koniec sezonu zajął drugie miejsce w głosowaniu na obrońcę roku NBA[4].
Sezon 03-04 był najbardziej udany w dotychczasowej karierze Artesta. Wybrano go najlepszym obrońcą ligi. Zagrał też w meczu gwiazd, w którym zdobył 7 punktów. Wybrany został również do najlepszej piątki obrońców i do trzeciej piątki całej NBA. Średnio zdobywał 18,3 punktu, 5,3 zbiórek, 3,7 asyst i 2,1 przechwytów. Dwa razy został zawodnikiem tygodnia. Zawodnicy pilnowani przez Artesta w regular season zdobywali średnio ponad 8 punktów w meczu. W fazie playoff „Ron Ron” był najlepszym strzelcem drużyny w pierwszej i drugiej rundzie zdobywając średnio ponad 20 punktów. W finale konferencji przeciwko Detroit Pistons, Artest zdobywał nieco ponad 14 punktów i miał tylko około 30% skuteczności rzutów z gry.
W pierwszych siedmiu spotkaniach sezonu 04-05 Artest rzucał średnio prawie 25 punktów na mecz. Podczas wielkiego skandalu i awantury na trybunach w meczu z Detroit Pistons, został zawieszony do końca sezonu. W następnym rozegrał 16 spotkań zdobywając średnio 19,4 pkt i 2,6 przechwytów został zawieszony przez swoją drużynę, bo żądał transferu do innego teamu.
Gra w Sacramento Kings
edytujRon Artest przeniósł się do Sacramento Kings. Drużyna od momentu przyjścia zawodnika, wygrała 26 spotkań, przegrała 14 i zdołała z ósmego miejsca awansować do playoff. osiągnęła z Artestem bilans 26-14 co było trzecim wynikiem w NBA i awansowała do play-off z 8 miejsca, chociaż w trakcie sezonu przez chwilę, zespół z Sacramento był na przedostatnim miejscu w konferencji.
W sezonie 06-07 drużyna Sacramento Kings nie zdołała awansować do play-offów. Artest rozegrał 70 spotkań, 65 w wyjściowej piątce. Zdobywał średnio prawie 19 punktów, miał 6,5 zbiórek, 3,4 asyst i 2,1 przechwytów. Na parkiecie przebywał średnio 37,7 minut.
Los Angeles Lakers
edytujOd sezonu 2009-10 gra w Los Angeles Lakers. Zdobył z tą drużyną tytuł mistrzowski w 2010 r. 11 lipca 2013, po czterech sezonach w barwach Lakers, drużyna z Los Angeles zdecydowała się użyć na World Peace'ie opcji amnestii[5]. 24 września 2015 roku podpisał ponownie umowę z klubem z Los Angeles[6].
Gra w New York Knicks
edytuj16 czerwca 2013, poinformowano o związaniu się World Peace'a dwuletnim kontraktem z New York Knicks[7]. 24 lutego 2014 został zwolniony przez Knicks po tym, jak jego kontrakt został wykupiony[8].
Osiągnięcia
edytujStan na 25 lipca 2017, na podstawie[9], o ile nie zaznaczono inaczej.
- NCAA
- Uczestnik:
- rozgrywek Elite Eight turnieju NCAA (1999)
- turnieju NCAA (1998, 1999)
- Laureat NIT/Haggerty Award (1999)[10]
- Zaliczony do:
- NBA
Mistrz NBA (2010)[11]- Uczestnik meczu gwiazd NBA (2004)[12]
- Obrońca Roku NBA (2004)[13]
- Wybrany do:
- I składu defensywnego NBA (2004, 2006)[14]
- II składu:
- defensywnego NBA (2003, 2009)[14]
- debiutantów NBA (2000)[15]
- III składu NBA (2004)[16]
- Zdobywca nagrody J. Walter Kennedy Citizenship Award (2011)[17]
- Zawodnik tygodnia NBA (17.11.2002, 9.11.2003, 29.03.2004)
- Lider play-off w średniej przechwytów (2003)[18]
Statystyki w NBA
edytuj| Legenda | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| M | Mecze | S5 | Pierwsza piątka | MPG | Minuty na mecz |
| FG% | Celność rzutów z pola | 3P% | Celność rzutów „za 3” | FT% | Celność rzutów wolnych |
| RPG | Zbiórki na mecz | APG | Asysty na mecz | SPG | Przechwyty na mecz |
| BPG | Bloki na mecz | PPG | Punkty na mecz | ||
Na podstawie Basketball-Reference.com (ang.)
Sezon regularny
edytuj| Sezon | Drużyna | M | S5 | MPG | FG% | 3P% | FT% | RPG | APG | SPG | BPG | PPG |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1999/00 | Chicago | 72 | 63 | 31,1 | 40,7% | 31,4% | 67,4% | 4,3 | 2,8 | 1,7 | 0,5 | 12,0 |
| 2000/01 | Chicago | 76 | 74 | 31,1 | 40,1% | 29,1% | 75,0% | 3,9 | 3,0 | 2,0 | 0,6 | 11,9 |
| 2001/02 | Chicago | 27 | 26 | 30,5 | 43,3% | 39,6% | 62,8% | 4,9 | 2,9 | 2,8 | 0,9 | 15,6 |
| 2001/02 | Indiana | 28 | 24 | 29,3 | 41,1% | 21,5% | 73,3% | 5,0 | 1,8 | 2,4 | 0,6 | 10,9 |
| 2002/03 | Indiana | 69 | 67 | 33,6 | 42,8% | 33,6% | 73,6% | 5,2 | 2,9 | 2,3 | 0,7 | 15,5 |
| 2003/04 | Indiana | 73 | 71 | 37,2 | 42,1% | 31,0% | 73,3% | 5,3 | 3,7 | 2,1 | 0,7 | 18,3 |
| 2004/05 | Indiana | 7 | 7 | 41,6 | 49,6% | 41,2% | 92,2% | 6,4 | 3,1 | 1,7 | 0,9 | 24,6 |
| 2005/06 | Indiana | 16 | 16 | 37,7 | 46,0% | 33,3% | 61,2% | 4,9 | 2,2 | 2,6 | 0,7 | 19,4 |
| 2005/06 | Sacramento | 40 | 40 | 40,1 | 38,3% | 30,2% | 71,7% | 5,2 | 4,2 | 2,0 | 0,8 | 16,9 |
| 2006/07 | Sacramento | 70 | 65 | 37,7 | 44,0% | 35,8% | 74,0% | 6,5 | 3,4 | 2,1 | 0,6 | 18,8 |
| 2007/08 | Sacramento | 57 | 54 | 38,1 | 45,3% | 38,0% | 71,9% | 5,8 | 3,5 | 2,3 | 0,7 | 20,5 |
| 2008/09 | Houston | 69 | 55 | 35,5 | 40,1% | 39,9% | 74,8% | 5,2 | 3,3 | 1,5 | 0,3 | 17,1 |
| 2009/10 | L.A. Lakers | 77 | 77 | 33,8 | 41,4% | 35,5% | 68,8% | 4,3 | 3,0 | 1,4 | 0,3 | 11,0 |
| 2010/11 | L.A. Lakers | 82 | 82 | 29,4 | 39,7% | 35,6% | 67,6% | 3,3 | 2,1 | 1,5 | 0,4 | 8,5 |
| 2011/12 | L.A. Lakers | 64 | 45 | 26,9 | 39,4% | 29,6% | 61,7% | 3,4 | 2,2 | 1,1 | 0,4 | 7,7 |
| 2012/13 | L.A. Lakers | 75 | 66 | 33,7 | 40,3% | 34,2% | 73,4% | 5,0 | 1,5 | 1,6 | 0,6 | 12,4 |
| 2013/14 | New York | 29 | 1 | 13,4 | 39,7% | 31,5% | 62,5% | 2,0 | 0,6 | 0,8 | 0,3 | 4,8 |
| 2015/16 | L.A. Lakers | 35 | 5 | 16,9 | 31,1% | 31,0% | 70,2% | 2,5 | 0,8 | 0,6 | 0,3 | 5,0 |
| 2016/17 | L.A. Lakers | 25 | 2 | 6,4 | 27,9% | 23,7% | 62,5% | 0,8 | 0,4 | 0,4 | 0,1 | 2,3 |
| Razem | 991 | 840 | 31,7 | 41,4% | 33,9% | 71,5% | 4,5 | 2,7 | 1,7 | 0,5 | 13,2 | |
| All-Star | 1 | 0 | 17,0 | 60% | 0% | 50% | 3,0 | 3,0 | 1,0 | 0 | 7,0 |
Play-offy
edytuj| Sezon | Drużyna | M | S5 | MPG | FG% | 3P% | FT% | RPG | APG | SPG | BPG | PPG |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2002 | Indiana | 5 | 5 | 33,4 | 40,7% | 46,2% | 69,2% | 6,0 | 3,2 | 2,6 | 0,6 | 11,8 |
| 2003 | Indiana | 6 | 6 | 42,0 | 38,9% | 38,7% | 80,0% | 5,8 | 2,2 | 2,5 | 1,0 | 19,0 |
| 2004 | Indiana | 15 | 15 | 38,9 | 37,8% | 28,8% | 71,8% | 6,5 | 3,2 | 1,4 | 1,1 | 18,4 |
| 2006 | Sacramento | 5 | 5 | 39,6 | 38,3% | 33,3% | 69,6% | 5,0 | 3,0 | 1,6 | 0,8 | 17,4 |
| 2009 | Houston | 13 | 13 | 37,5 | 39,4% | 27,7% | 71,4% | 4,3 | 4,2 | 1,1 | 0,2 | 15,6 |
| 2010 | L.A. Lakers | 23 | 23 | 36,5 | 39,8% | 29,1% | 57,9% | 4,0 | 2,1 | 1,5 | 0,5 | 11,2 |
| 2011 | L.A. Lakers | 9 | 9 | 31,9 | 44,3% | 32,1% | 76,2% | 4,6 | 2,2 | 1,1 | 0,8 | 10,6 |
| 2012 | L.A. Lakers | 6 | 6 | 39,3 | 36,7% | 38,9% | 75,0% | 3,5 | 2,3 | 2,2 | 0,7 | 11,7 |
| 2013 | L.A. Lakers | 3 | 3 | 28,0 | 25,0% | 14,3% | 100,0% | 3,7 | 1,7 | 0,7 | 0,3 | 6,0 |
| Razem | 85 | 85 | 36,9 | 38,9% | 30,8% | 71,4% | 4,8 | 2,8 | 1,5 | 0,7 | 13,9 |
Przypisy
edytuj- ↑ 1997 McDonalds All-American Rosters. realgm.com. [dostęp 2018-09-07]. (ang.).
- ↑ 1997 Nike Hoop Summit Rosters. realgm.com. [dostęp 2018-09-06]. (ang.).
- ↑ Court approves Artest's name change to Metta World Peace | NBA.com
- ↑ 2002-03 NBA Awards Voting. basketball-reference.com. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
- ↑ Lakers Waive Metta World Peace Under Amnesty Provision. nba.com. [dostęp 2014-04-18]. (ang.).
- ↑ Lakers sign World Peace. nba.com. [dostęp 2015-04-21]. (ang.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-18)].
- ↑ Knicks buy out Metta World Peace. espn.go.com. [dostęp 2014-04-18]. (ang.).
- ↑ Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2017-07-25]. (ang.).
- ↑ Lt. Frank J. Haggerty Met Player of the Year – Men's Division I. metbasketballwriters.org. [dostęp 2023-01-27]. (ang.).
- ↑ NBA Championships: Year by Year Champions. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ 2004 NBA All-Star Game Box Score. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA Defensive Player of the Year Award Winners. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b All-Defensive Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ All-Rookie Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ All-NBA Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA J. Walter Kennedy Citizenship Award Winners. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Steals Per Game. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-06]. (ang.).
Bibliografia
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona (ang.)
- Profil na stronie NBA.com. stats.nba.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-19)]. (ang.)
- Statystyki na Basketball-Reference.com (ang.)