Metro w Pekinie

system kolei podziemnej i miejskiej (Pekin, Chiny; 1969–)

Metro w Pekinie – system kolei podziemnej i kolei miejskiej w Pekinie. Pod koniec 2019 roku długość 22 linii wynosiła 689 km (nie wliczając linii tramwajowej Xijiao)[3]. Z 22 linii metra w 2019 roku korzystało dziennie średnio 10,08 mln pasażerów[3]. 28 grudnia 2019 roku zostało najdłuższą siecią metra na świecie[4].

Metro w Pekinie
metro
logo
Ilustracja
Kolej magnetyczna (linia S1)
Państwo

 Chińska Republika Ludowa

Lokalizacja

Pekin

Liczba linii

22

Lata funkcjonowania

od 1969

Dzienna
liczba pasażerów

10,08 mln (2019)

Roczna
liczba pasażerów

3,96 mld (2019)[1]

Infrastruktura
Długość sieci

689 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Liczba stacji

405[2]

Strona internetowa
Wnętrze pociągu na linii 1

Historia

edytuj

Początki

edytuj

Metro w Pekinie było pierwszym tego typu systemem w Chinach Ludowych. Budowa rozpoczęła się w 1965 roku. Pierwszy odcinek z głównego dworca kolejowego w kierunku zachodnim otwarto 1 września 1969 roku, liczył on 17 stacji i miał długość 23,6 km. Obecnie w/w stacje są częścią linii 1 i 2 (odcinek południowy). Początkowo metro służyło tylko celem wojskowym, mające umożliwić szybki przejazd do centrum miasta jednostkom stacjonującym w koszarach na zachodzie miasta[5]. W dniu 15 stycznia 1971 roku oddano do użytku cywilnego powyższe linie[6]. Przez pierwsze lata z metra mogły skorzystać tylko służbowo osoby, które pracowały w instytucjach państwowych. Do metra w początkowym okresie nie mieli też wstępu obcokrajowcy (poza oficjalnymi delegacjami). W połowie lat osiemdziesiątych oddano do użytku drugą część pętli obecnej linii nr 2, zaś do końca lat dziewięćdziesiątych końcowy fragment linii nr 1 w kierunku wschodnim[7].

Przygotowania do olimpiady

edytuj

Po ogłoszeniu w 2001 roku, że Pekin został organizatorem Letniej Olimpiady w 2008 uległy przyśpieszeniu prace na trwających budowach, jak też podjęto decyzję o budowie kolejnych linii. W latach 2002 i 2003 oddano do użytku linię nr 13 i Batong (przedłużenie linii 1 z wymaganą przesiadką)[7]. Począwszy od 2004 roku, system metra w Pekinie przechodził gruntowną modernizację. Wymieniono pociągi na nowe klimatyzowane, oraz wprowadzono automatyczny system sprzedaży biletów. Modernizacja polegała również na wprowadzeniu nowoczesnej sygnalizacji, obsługi komputerowej, usprawnień dla osób niepełnosprawnych. Stare trakcje o długości 52,2 km wymieniono na nowe, redukujące hałas i poprawiające komfort jazdy. Pierwszą linię na trasie północ-południe otwarto w 2007 roku, linia nr 5 o długości 23,6 km umożliwiała przesiadkę na każdą z obecnych w tamtej chwili linii metra[8]. W dniu 19 lipca 2008 roku uruchomiono trzy nowe linie metra: Airport która prowadzi do nowo otwartego terminalu lotniska Pekin, Olympic Branch Line (obecnie nr 8) prowadząca do głównych obiektów olimpijskich, jak też linię nr 10 (północną i wschodnią część obecnej trasy o długości 25 km, prowadzącą całkowicie pod ziemią). Ciekawostką jest fakt, że z linii nr 8 mogli korzystać jedynie posiadacze biletów na imprezy sportowe. Po otwarciu powyższych linii, sieć metra w Pekinie wydłużyła się do 200 km[9].

Dalszy rozwój

edytuj

We wrześniu 2009 roku otwarto linię nr 4 o długości 28,2 km i liczącą 24 stacje. Została ona zbudowana i jest zarządzana (na podstawie umowy z władzami Pekinu przez okres 30 lat od oddania linii do użytku), przez spółkę Beijing MTR Corporation (BJMTR), w której jednym z głównych udziałowców jest firma MTR Corporation z Hongkongu, zarządzająca także w tym mieście siecią kolejową MTR[10]. Rekordowy pod względem nowo otwartych linii był 2010 rok, w którym oddano do użytku 5 nowych linii metra: Daxing (zarządzaną przez BJMTR), Fangshan (która nie miała wtedy żadnego połączenia z pozostałymi liniami), Yizhuang, Changping oraz środkową część linii nr 5. Długość całkowita sieci metra w Pekinie wydłużyła się w ciągu roku o ponad połowę osiągając 336 km[11]. Dopiero pod koniec 2011 roku oddano do użytku linię nr 9, która połączyła linię Fangshan z resztą siecią metra[12]. W dniu 31 grudnia 2012 roku uruchomiono linię nr 6, na której po raz pierwszy pociągi sieci metra w Pekinie mogły przekroczyć prędkość 100 km/h[13]. W kolejnym roku ukończono linię 10, której trasa w kształcie pętli ma długość 57 km i jest jednocześnie najdłuższą linią w mieście. Kilka miesięcy później oddano do użytku pierwsze odcinki linii nr 14 (kolejnej zarządzanej przez BJMRT), mającej na trasie stację Pekin Południowy obsługującą koleje dużych prędkości[14]. Pod koniec 2014 roku wraz z otwarciem linii nr 7 długość sieci metra w Pekinie przekroczyła 500 km[15]. W połowie 2015 roku, po przyznaniu Pekinowi prawa do organizacji Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 2022 roku, ogłoszono, że miasto otrzyma od rządu dofinansowanie w wysokości 33 miliardów dolarów na budowę 6 nowych linii metra i wydłużenie kolejnych 6[16]. Czwarta linia zarządzana przez BJMTR została oddana do użytku pod koniec 2016 roku – odcinek linii nr 16 o długości 19,6 km[17]. W grudniu 2017 roku otwarto linie S1 i Yanfang oraz linię tramwajową Xijiao, tym samym długość metra w Pekinie przekroczyła 600 km[18]. Linia S1 to pierwsza w systemie kolej magnetyczna[19], zaś linia Yanfang to pierwsza automatyczna linia[20], która w 2019 roku po unowocześnieniu do standardu GoA4, stała się w pełni automatyczną[21]. 26 września 2019 roku uruchomiono linię Daxing Airport Express, którą pociągami osiągającymi prędkość do 160 km/h[22], można dojechać do nowo wybudowanego portu lotniczego Pekin-Daxing[23]. Po oddaniu do użytku pod koniec 2019 roku południowego wydłużenia linii Batong i wschodniego linii nr 7, długość systemu metra w Pekinie zbliżyła się do 700 km[24]. Według oficjalnych danych w 2019 roku w budowie było ponad 300 km tras[25], w tym nowe linie o numerach 3[26], 11[27], 12[28], 17[29] i 19[30].

 
Rozwój metra w Pekinieroku

W lutym 2020 roku metro w Pekinie liczyło 22 linie oraz linię tramwajową Xijiao[31]. Po liniach 4 i Daxing kursują pociągi obejmujące obie trasy w całości lub każdą z osobna. W budowie były linie 3, 11, 12, 17 i 19.

 
Stacja Malianwa
Linia Stacje końcowe
(dzielnice)
Data
otwarcia
Ostatnia
rozbudowa
Długość
km
Stacje Możliwości przesiadki
1 Pingguoyuan
(Shijingshan)
Sihui East
(Chaoyang)
1969 1999 31 23    2       4       5       9       10       14       Batong   
2
pętla
Xizhimen
(Xicheng)
Jishuitan
(Xicheng)
1971 1987 23.1 18    1       4       5       6       8       13       Capital Airport   
4 Anheqiao North
(Haidian)
Gongyixiqiao
(Fengtai)
2009 2010 28.2 24    1       2       6       7       9       10       13       14       16       Daxing   
5 Tiantongyuan North
(Changping)
Songjiazhuang
(Fengtai)
2007 27.6 23    1       2       6       7       10       13       14       15       Yizhuang   
6 Jin'anqiao
(Shijingshan)
Lucheng
(Tongzhou)
2012 2018 53.4 32    2       4       5       8       9       10       14       S1   
7 Pekin Zachodni
(Fengtai)
Hua Zhuang
(Tongzhou)
2014 2019 40.3 29

   4       5       8       9       10       14       Batong   

8
północna
Zhuxinzhuang
(Changping)
National Art Museum
(Dongcheng)
2008 2018 28.5 19    2       6       10       13       15       Changping   
8
południowa
Zhushikou
(Dongcheng)
Yinghai
(Daxing)
2018 - 16.4 12

   7       14   

9 National Library
(Haidian)
Guogongzhuang
(Fengtai)
2011 2012 16.5 13    1       4       6       7       10       14       Fangshan   
10
pętla
Bagou
(Haidian)
Chedaogou
(Haidian)
2008 2013 57.1 45    1       4       5       6       7       8       9       13       14       Yizhuang       Capital Airport       Daxing Airport       Xijiao   
13 Xizhimen
(Xicheng)
Dongzhimen
(Dongcheng)
2002 2003 40.9 17    2       4       5       8       10       15       Changping       Capital Airport   
14
zachodnia
Zhangguozhuang
(Fengtai)
Xiju
(Fengtai)
2013 2014 12.4 7    9       10   
14
wschodnia
Pekin Południowy
(Fengtai)
Shan'gezhuang
(Chaoyang)
2014 2017 31.4 21    1       4       5       6       7       8       10       15   
15 Qinghuadongluxikou
(Haidian)
Fengbo
(Shunyi)
2010 2014 41.4 20    5       8       13       14   
16 Beianhe
(Haidian)
Xiyuan
(Haidian)
2016 2017 19.6 10    4   
Batong Sihui
(Chaoyang)
Hua Zhuang
(Tongzhou)
2003 2019 23.4 14    1       7   
Changping Changping Xishankou
(Changping)
Xi'erqi
(Haidian)
2010 2015 32.0 12    8       13   
Daxing Gongyixiqiao
(Fengtai)
Tiangongyuan
(Daxing)
2010 21.8 11    4   
Fangshan Guogongzhuang
(Fengtai)
Yancun East
(Fangshan)
2010 2017 27 12    9       Yanfang   
Yanfang Yancun East
(Fangshan)
Yanshan
(Fangshan)
2017 14.4 9    Fangshan   
Yizhuang Songjiazhuang
(Fengtai)
Yizhuang Railway Station
(Tongzhou)
2010 2018 23.3 14    5       10   
Capital Airport Dongzhimen
(Dongcheng)
Terminal 2 (Chaoyang)
Terminal 3 (Shunyi)
2008 28.1 4    2       10       13   
Daxing Airport Caoqiao
(Fengtai)
Daxing Airport
(Guangyang, Langfang)
2019 41.36 3    10   
S1 Jin'anqiao
(Shijingshan)
Shichang
(Mentougou)
2017 9.1 7    6   
Xijiao Bagou
(Haidian)
Fragrant Hills
(Haidian)
2017 8.8 6    10   
Razem 689* 399* * nie wliczana linia Xijiao
Mapa metra w Pekinie

Przypisy

edytuj
  1. 北京市2019年国民经济和社会发展统计公报 – tjj.beijing.gov.cn. [dostęp 2020-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-03)].
  2. Najdłuższe metro na świecie. Która sieć metra liczy sobie najwięcej kilometrów? Chiny wciąż liderem. [dostęp 2023-08-06].
  3. a b 2019年中国城市地铁客运量总结 – mp.weixin.qq.com. [dostęp 2020-03-17].
  4. Beijing metro now the world’s longest – railwaygazette.com. [dostęp 2020-03-17].
  5. Beijing Subway System – beijingimpression.cn. [dostęp 2020-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-20)].
  6. Beijing subway celebrates 42 years of service – chinadaily.com.cn. [dostęp 2020-03-17].
  7. a b Beijing Subway – trackingchina.com. [dostęp 2020-03-17].
  8. Beijing opens new subway line ahead of Olympics – gov.cn. [dostęp 2020-03-17].
  9. Beijing opens new subway line ahead of Olympics – chinadaily.com.cn. [dostęp 2020-03-17].
  10. About BJL4– mtr.bj.cn. [dostęp 2020-03-17].
  11. Jammed Beijing opens 5 new metro lines – chinadaily.com.cn. [dostęp 2020-03-17].
  12. Beijing metro lines open – railwaygazette.com. [dostęp 2020-03-17].
  13. Capital's subway system branches out – chinadaily.com.cn. [dostęp 2020-03-17].
  14. New subway lines to get Beijing on fast track – chinadaily.com.cn. [dostęp 2020-03-17].
  15. Beijing opens four new subway lines – chinadaily.com.cn. [dostęp 2020-03-17].
  16. Beijing to build 12 new metro lines worth USD73 billion – railwaypro.com. [dostęp 2017-10-02].
  17. Chinese cities open new metro lines – railjournal.com. [dostęp 2020-03-17].
  18. China Focus: Beijing metro lines strive to meet increasing public demand – xinhuanet.com. [dostęp 2020-03-17].
  19. Trial operation of Beijing's maglev line to start – xinhuanet.com. [dostęp 2020-03-17].
  20. China's first automated subway put into operation in Beijing – ecns.cn. [dostęp 2020-03-17].
  21. Beijing subway line goes fully automated – chinadaily.com.cn. [dostęp 2020-03-17].
  22. Passengers on fast track to new airport – ecns.cn. [dostęp 2020-03-17].
  23. Xi announces opening of Beijing Daxing International Airport – xinhuanet.com. [dostęp 2020-03-17].
  24. 北京两条地铁新线开通 轨道交通运营里程增至699.3公里 – chinanews.com. [dostęp 2020-03-17].
  25. Beijing to build two new metro lines in 2019 – xinhuanet.com. [dostęp 2020-03-17].
  26. 北京地铁3号线最难标段主体结构全面开工 – bj.people.com.cn. [dostęp 2020-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-27)].
  27. Winter Olympics branch metro line to open by end of 2021 – k.sina.com.cn. [dostęp 2020-03-17].
  28. 北京地铁12号线预计2021年开通 将可换乘10余条地铁线 – bj.people.com.cn. [dostęp 2020-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-03)].
  29. Beijing's No.17 metro line to be operational in 2021 – xinhuanet.com. [dostęp 2020-03-17].
  30. 北京地铁19号线积水潭站盾构始发 一期南段2021年先行开通 – bj.people.com.cn. [dostęp 2020-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-03)].
  31. Beijing Subway – ebeijing.gov.cn. [dostęp 2020-03-17].

Linki zewnętrzne

edytuj