Metoda ma zastosowanie do funkcji stablicowanych w nieparzystej liczbie równo odległych punktów (wliczając końce przedziału całkowania). Metoda opiera się na przybliżaniu funkcji całkowanej przez interpolację wielomianem drugiego stopnia.
Znając wartości funkcji w 3 punktach (przy czym ), przybliża się funkcję wielomianem Lagrange’a i całkując w przedziale otrzymuje przybliżoną wartość całki:
Błąd, który przy tym popełniamy, jest równy:
gdzie:
Nie znamy położenia punktu więc posługujemy się poniższym szacowaniem, mającym zastosowanie w obliczeniach numerycznych:
Znając wartości funkcji w kolejnych, równo odległych punktach (gdzie ), możemy iterować powyższy wzór na przedziałów:
otrzymując:
Wartość błędu, jakim są obarczone wyliczenia, wyraża się wzorem:
By czytelnik mógł go odnieść do rysunku:
Geometrycznie metoda ta odpowiada zastąpieniu w każdym z kolejnych przedziałów zmiennej łuku wykresu funkcji łukiem paraboli przeprowadzonej przez trzy kolejne węzły interpolacji (punkty wykresu o znanych współrzędnych) odpowiadające początkowi, środkowi i końcowi kolejnego przedziału.