Messier 96
Messier 96 (również M96, NGC 3368 lub PGC 32192) – galaktyka spiralna z poprzeczką znajdująca się w gwiazdozbiorze Lwa. Odkrył ją 20 marca 1781 Pierre Méchain (razem z M95)[3]. W katalogu Messiera od 24 marca 1781[3]. Galaktyka ta należy do grupy galaktyk Lew I i jest jej najjaśniejszym członkiem[3].
Galaktyka Messier 96 (ESO) | |
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
20 marca 1781 |
Dane obserwacyjne (J2000) | |
Gwiazdozbiór | |
Typ |
spiralna z poprzeczką (SAB(rs)ab)[1] |
Rektascensja |
10h 46m 45,7s[2] |
Deklinacja |
+11° 49′ 12″[2] |
Odległość | |
Przesunięcie ku czerwieni |
0,003012 ± 0,000040[2] |
Jasność obserwowana | |
Rozmiary kątowe |
9'[3] |
Charakterystyka fizyczna | |
Wymiary |
Ø 90 tys. ly |
Jasność absolutna | |
Alternatywne oznaczenia | |
USGC U323 NED07, HIPASS J1046+11, UGC 5882, PGC 32192, CGCG 066-013, UZC J104645.9+114926, CGCG 1044.1+1205, 1AXG J104648+1149, MCG +02-28-006, 2MASX J10464574+1149117, LGG 217:[G93] 003, IRAS 10441+1205, [M98j] 095 NED06, IRAS F10441+1205 | |
Gwiazdozbiór Lwa |
Odległość M96 od Ziemi szacuje się na około 34,3 miliona lat świetlnych. Przyjmując tę wartość, średnica centralnego, najjaśniejszego regionu galaktyki wynosi ok. 60 tys. lat świetlnych, natomiast średnica całej galaktyki około 90 tys. lat świetlnych[5].
Centrum galaktyki składa się głównie ze starych, żółtych gwiazd, ramiona natomiast zdominowane są przez gromady błękitnych, młodych gwiazd[3].
Do tej pory zarejestrowano jeden przypadek supernowej w M96 – SN 1998bu (9 maja 1998, osiągnęła jasność 11,8m)[3].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Messier 96 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
- ↑ a b c Messier 96 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e f g h Messier 96 w SEDS.org (ang.).
- ↑ R.B. Tully et al: M96. [w:] Cosmicflows-2 catalog [on-line]. VizieR, 2013. [dostęp 2017-10-22]. (ang.).
- ↑ Obliczono ze wzoru gdzie – średnica, – odległość, – rozmiar kątowy obiektu.
Linki zewnętrzne
edytuj- Messier 96 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
- Messier 96 w bazie SIMBAD (ang.)
- Courtney Seligman: NGC 3368. Celestial Atlas. [dostęp 2015-05-14]. (ang.).