Mesopsocoides – wymarły rodzaj owadów z rzędu psotników i rodziny środolnikowatych, obejmujący tylko jeden znany gatunek: Mesopsocoides dupei.

Mesopsocoides
Azar, Nel et Perrichot, 2013
Okres istnienia: cenomansanton
100.5/83.6
100.5/83.6
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Infragromada

nowoskrzydłe

Nadrząd

Paraneoptera

Rząd

psotniki

Podrząd

Psocomorpha

Infrarząd

środolnikowate

Rodzaj

Mesopsocoides

Typ nomenklatoryczny

Mesopsocoides dupei Azar, Nel et Perrichot, 2013

Gatunek i rodzaj opisane zostały w 2014 roku przez Dany’ego Azara, André Nel i Vincenta Perrichota. Takson opisano na podstawie pojedynczej samicy zachowanej w bursztynie wandejskim, znalezionym w francuskim La Robinière. Datowany jest on na kredę późną, na okres między środkowym cenomanem a wczesnym santonem. Nazwa rodzajowa nawiązuje do Mesopsocus – nazwy innego rodzaju psotników. Epitet gatunkowy nadano na cześć André Dupé, który brał udział w pozyskiwaniu bursztynu[1].

Rodzaj ten różni się od Mesopsocus obecnością sensillum placodeum na szóstym członie biczyka czułków. Samica jedynego znanego gatunku miała 13-członowe czułki o długości 1,17 mm oraz 4-członowe głaszczki szczękowe. Skrzydła przedniej pary miały 1,44 mm długości i 0,54 mm szerokości; były przezroczyste, a ich pterostygma pozbawiona była tylnych kątów. Tylna para skrzydeł, również przezroczysta, cechowała się długą, zakrzywioną, podążającą wzdłuż krawędzi skrzydła żyłką analną oraz miejscowym zlaniem się w części nasadowej żyłek: radialnej i M+Cu (połączonej medialnej i kubitalnej). Odnóża cechowały się trójczłonowymi stopami, obecnością przedwierzchołkowego ząbka na przedstopiach oraz szczeciniastym, nieco falistym i powiększonym u szczytu pulvillusem. Jej płytka subgenitalna miała wyraźne przewężenie. Walwy zewnętrznej pary charakteryzował jajowaty kształt[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b Dany Azar, André Nel, Vincent Perrichot. Diverse barklice (Psocodea) from Late Cretaceous Vendean Amber. „Paleontological Contributions”. 10C, s. 9-15, 2014.