Meron (góra)
Góra Meron (hebr. הר מירון, Har Meron; arab. جبل الجرمق, Jabal al-Jarmaq) – szczyt w Górnej Galilei, w północnym Izraelu. Wznosi się na wysokość 1208 metrów n.p.m. Jeśli nie uwzględniamy w terytorium Izraela obszaru spornego Wzgórz Golan, to góra Meron jest najwyższym szczytem w kraju. Góra ma szczególne znaczenie dla żydowskiej tradycji religijnej i jest ściśle chronionym Rezerwatem Przyrody.
Widok na górę Meron od strony północnej | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość |
1208 m n.p.m. |
Położenie na mapie Izraela | |
32°59′52″N 35°24′47″E/32,997778 35,413056 |
Geografia
edytujGóra Meron leży w środkowej części Górnej Galilei. Jest to duży masyw górski, który rozdziela dział wodny Górnej Galilei od Dolnej Galilei. Na południu opada do Doliny Bet ha-Kerem i Doliny Chananija. Na wschodzie przebiega wąska i głęboka dolina, której dnem płynie strumień Amud. Dolina ta oddziela masyw góry Meron od góry Kanaan, na której rozciąga się miasto Safed. Na północy góra Meron opada do pagórkowatej krainy Górnej Galilei, która rozciąga się aż do terytorium Libanu. Na zachodzie jest przecięta stromymi dolinami, których dnem płyną strumienie Moran i Szfanim.
Góra Meron składa się z głównego szczytu o wysokości 1208 metrów n.p.m. i kilku szczytów bocznych, które razem tworzą centralną część masywu. Tymi szczytami są: Har Nerija (ponad 1100 m n.p.m.), Har Bar Jochaj (1151 m n.p.m.), Har Afa'jim (1106 m n.p.m.), Har Zeved (1006 m n.p.m.) i Har Chesed (948 m n.p.m.). Stanowią one centralną część masywu górskiego Meron, który w swojej szczytowej części tworzy duży bezleśny płaskowyż. Ze wszystkich zboczy góry Meron spływają liczne strumienie i potoki.
Klimat
edytujGóra ma klimat śródziemnomorski, który charakteryzuje się gorącymi i suchymi latami oraz zimnymi i deszczowymi zimami. Średnia temperatura latem wynosi 20 °C, a zimą 10,9 °C (średnia z lat 1988-2000). Suma rocznych opadów atmosferycznych wynosi 682 mm. Kilka razy w roku na górze pada śnieg, jednak nie utrzymuje się dłużej niż kilka dni.
Tradycja
edytujGóra jest ważnym religijnie miejscem dla Żydów. Na jej północnych stokach znajduje się moszaw Meron, w którym według tradycji pochowano szczątki Hillela, Szammaja i dwudziestu innych słynnych rabinów. Francuski rabin Samuel ben Samson odwiedził Mirun w 1210 i potwierdził obecność grobów Szymona bar Jochaja i jego syna Eleazara[1]. Od XIII wieku Meron było najczęstszym celem żydowskich pielgrzymek w Palestynie[2].
Turystyka
edytujW 1965 na obszarze 8400 hektarów utworzono Rezerwat Przyrody Góry Meron. W 2005 rezerwat poszerzono o dodatkowe 119,9 ha. Jest to największy i zarazem najwyżej położony rezerwat przyrody w Izraelu[3].
Góra ma strome zbocza i nie można swobodnie wejść na nią z każdego kierunku. Główne szlaki turystyczne prowadzą od strony zachodniej i północnej.
Wojsko
edytujNa szczycie góry znajduje się baza wojskowa ze stacją radarowe Sił Powietrznych Izraela.
Przypisy
edytuj- ↑ Edward Robinson: Later Biblical Researches in Palestine, and in the Adjacent Regions: A Journal of Travels in the Year 1852. Drawn Up from the Original Diaries, with Historical Illustrations, with New Maps and Plans. Crocker & Brewster, 1856, s. 73.
- ↑ Peregrine Horden, Nicholas Purcell: The Corrupting Sea: A Study of Mediterranean History. Blackwell Publishing, 2000, s. 446. ISBN 0-631-21890-4.
- ↑ Rezerwat Góry Meron. [w:] Israel Nature and Parks Authority [on-line]. 2010-12-12. [dostęp 2017-06-24]. (hebr.).