Melanocharis
rodzaj ptaków
Melanocharis – rodzaj ptaków z rodziny jagodziaków (Melanocharitidae).
| Melanocharis | |||
| P.L. Sclater, 1858[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – jagodziak czarny (M. nigra) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Melanocharis | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Dicaeum niger Lesson, 1830 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Zasięg występowania
edytujRodzaj obejmuje gatunki występujące na Nowej Gwinei i sąsiednich wyspach[8][9].
Morfologia
edytujDługość ciała 11–15 cm; masa ciała 11–20 g[8].
Systematyka
edytujRodzaj zdefiniował w 1858 roku angielski zoolog Philip Lutley Sclater w artykule poświęconym ogólnym rozmieszczeniu geograficznym ptaków opublikowanym w czasopiśmie Journal of the proceedings of the Linnean Society[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) jagodziak czarny (M. nigra).
Etymologia
edytuj- Melanocharis: gr. μελας melas, μελανος melanos ‘czarny’, χαρις kharis, χαριτος kharitos ‘piękny’[10].
- Pristorhamphus: gr. πριστος pristos ‘przepiłowany’, od πριστηρ pristēr, πριστηρος pristēros ‘piła’, od πριω priō ‘piłować’; ῥαμφος rhamphos ‘dziób’[11]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Pristorhamphus versteri Finsch, 1876.
- Rhamphocharis: gr. ῥαμφος rhamphos ‘dziób’; χαρις kharis, χαριτος kharitos ‘wdzięk, gracja’, od χαιρω khairō ‘radować się’[12]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Rhamphocharis crassirostris Salvadori, 1876.
- Urocharis: gr. ουρα oura ‘ogon’; χαρις kharis, χαριτος kharitos ‘wdzięk, gracja’, od χαιρω khairō ‘radować się’[13]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Melanocharis longicauda Salvadori, 1876.
- Neneba: wieś Neneba, Mount Scratchley, Papua-Nowa Gwinea[14]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Neneba prasina De Vis, 1897 (= Melanocharis striativentris Salvadori, 1894).
- Sarganura: gr. σαργανη sarganē ‘warkocz’; ουρα oura ‘ogon’[15]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Sanganura maculiceps De Vis, 1898[a]
- Eafa: dystrykt Eafa, Góry Owena Stanleya, Papua[16]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Eafa maculata Rothschild & E. Hartert, 1903 (= Ptilotis piperata De Vis, 1898.
Podział systematyczny
edytujDo rodzaju należą następujące gatunki[17]:
- Melanocharis arfakiana (Finsch, 1900) – jagodziak ciemny
- Melanocharis crassirostris (Salvadori, 1876) – jagodziak wielkodzioby
- Melanocharis piperata (De Vis, 1898) – jagodziak długodzioby
- Melanocharis nigra (Lesson, 1830) – jagodziak czarny
- Melanocharis longicauda Salvadori, 1876 – jagodziak żółtobrzuchy
- Melanocharis versteri (Finsch, 1876) – jagodziak wachlarzowaty
- Melanocharis citreola Milá, Ashari & Thébaud, 2021 – jagodziak szafirowy
- Melanocharis striativentris Salvadori, 1894 – jagodziak oliwkowy
Uwagi
edytuj- ↑ Podgatunek M. versteri.
Przypisy
edytuj- ↑ a b P.L. Sclater. On the general Geographical Distribution of the Members of the Class Aves. „Journal of the proceedings of the Linnean Society”. Zoology. 2 (8), s. 157, 1858. (ang.).
- ↑ O. Finsch. On Pristorhamphus versteri, a new Genus and Species of Bird from the Arfak Mountains, New Guinea. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1875 (4), s. 641, 1875. (ang.).
- ↑ T. Salvadori. Descrizione di cinquantotto nuove specie di uccelli, ed osservazioni intorno ad altre poco note, della Nuova Guinea e di altre Isole Papuane, raccolte dal D. r Odoardo Beccari e dai cacciatori del Sig. A. A. Bruijn. „Annali del Museo civico di storia naturale di Genova”. 7, s. 943, 1875. (wł. • łac.).
- ↑ T. Salvadori. Prodromus Ornithologiae Papuasiae et Moluccarum. IX. Menuridae - Certhiidae - Nectariniidae - Dicaeidae - Meliphagidae. „Annali del Museo civico di storia naturale di Genova”. 16, s. 69, 1880–1881. (łac.).
- ↑ Ch.W. De Vis. Diagnoses of Thirty-six new or little-known Birds from British New Guinea. „Ibis”. Seventh series. 3 (11), s. 384, 1897. (ang.).
- ↑ C.W. De Vis. Report by C. W. De Vis, M. A. Curator, Queensland Museum, on Birds for 1896–1897. „Annual report on British New Guinea”. 23, s. 87, 1898. (ang.).
- ↑ W. Rothschild & E. Hartert. Notes on Papuan birds. „Novitates zoologicae”. 10 (3), s. 448, 1903. (ang.).
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Berrypeckers and Longbills (Melanocharitidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, DOI: 10.2173/bow.melano1.01 [dostęp 2023-07-03] (ang.), Melanocharis.
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy), Australasian babblers, logrunners, satinbirds, berrypeckers, wattlebirds, whipbirds, jewel-babblers, quail-thrushes [online], IOC World Bird List (v13.1) [dostęp 2023-07-03] (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Melanocharis [dostęp 2023-07-03].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Pristorhamphus [dostęp 2023-07-03].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Rhamphocharis [dostęp 2023-07-03].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Urocharis [dostęp 2023-07-03].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Neneba [dostęp 2023-07-03].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Sarganura [dostęp 2023-07-03].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Eafa [dostęp 2023-07-03].
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko, Rodzina: Melanocharitidae Coates, 1990 - jagodziaki - Berrypeckers (wersja: 2023-01-03), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2024-02-23].
Bibliografia
edytuj- The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).