Melanion lub Milanion – syn Amfidamasa, mąż Atalanty. Postać z mitologii greckiej.

Melanion
Inne imiona

Milanion

Występowanie

mitologia grecka

Rodzina
Ojciec

Amfidamas

Żona

Atalanta

Życie

edytuj

Melanion był synem Amfidamasa, a wnukiem króla Tegei Likurga. Zakochał się w córce swego stryja Iasosa, Atalancie. Atalanta jednak nie chciała wyjść za mąż, usłyszała bowiem wyrocznię, że po ślubie zostanie przemieniona w zwierzę. Oświadczyła więc, że poślubi tylko tego mężczyznę, który pokona ją w biegu. Jeśli natomiast ona zwycięży w biegu, zabije zalotnika. Atalanta była bardzo lekka i biegała nadzwyczaj szybko. Melanion stawił się więc na start ze złotymi jabłkami, które otrzymał od Afrodyty z jej ogrodu na Cyprze albo z ogrodu Hesperyd. W czasie biegu, gdy Atalanta go doganiała, młodzieniec rzucał jej pod nogi jeden po drugim złote owoce. Atalanta, zaciekawiona lub zakochana w zalotniku i zbyt szczęśliwa, by nie chcieć dać się oszukać, zatrzymywała się by pozbierać owoce i w ten sposób Melanion zwyciężył i otrzymał obiecaną nagrodę[1].

Gdy jakiś czas później, małżonkowie podczas polowania weszli do świątyni Zeusa i tam oddawali się miłości, zgorszony świętokradztwem bóg zamienił oboje w lwy. Kara miała im uniemożliwić obcowanie ze sobą, w starożytności panowało bowiem przekonanie, że lwy nie mają ze sobą potomstwa, lecz łączą się z lampartami[1].

W innej wersji mitu mężem Atalanty zostaje Hippomenes, syn Megareusa i Meropy, a boginią która zamienia małżonków w lwy jest Kybele, która w dodatku wprzęga ich do swojego rydwanu[2].

Przez niektórych autorów Melanion jest uważany za ojca Partenopajosa[3].

Rodowód

edytuj

Melanion pochodził z rodu Arkasa, był prawnukiem Aleosa.

Przypisy

edytuj
  1. a b Grimal 1987 ↓, s. 46.
  2. Grimal 1987 ↓, s. 146.
  3. Grimal 1987 ↓, s. 277.
  4. Grimal 1987 ↓, s. 370 i 381.

Bibliografia

edytuj