Mayer Amschel Rothschild
Mayer Amschel von Rothschild (ur. 23 lutego 1744 we Frankfurcie nad Menem, zm. 19 września 1812 tamże) – niemiecki bankier pochodzenia żydowskiego, założyciel dynastii finansowej rodziny Rothschildów. W 2005 roku znalazł się na 7 miejscu w rankingu magazynu Forbes na dwudziestu najbardziej wpływowych biznesmenów wszech czasów. Został określony przez ten magazyn jako „ojciec finansów międzynarodowych”[2].
Imię i nazwisko urodzenia |
Mayer Amschel Bauer[1] |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
23 lutego 1744 |
Data i miejsce śmierci |
19 września 1812 |
Zawód, zajęcie |
bankier |
Małżeństwo |
Guttle Schnapper |
Życiorys
edytujMayer[a] Amschel Rothschild urodził się 23 lutego 1744 roku w żydowskiej dzielnicy Judengasse we Frankfurcie nad Menem, w ówczesnym Świętym Cesarstwie Rzymskim jako jedno z ośmiorga dzieci Amschela Mojżesza Rothschilda (zm. 1755) oraz jego żony Schönche Rothschild (nazwisko panieńskie Lechnich, zm. 1756)[4][5].
Rodowód rodziny Rothschildów sięga do Isaaka Elchanana (zm. 1585 lub 1588)[6], którego nazwisko pochodziło z niemieckiego określenia zum rothen Schild (ze starym zapisem „th”) co znaczy pod czerwonym szyldem. Określenie to odnosi się do domu, w którym rodzina zamieszkiwała przez wiele pokoleń. (W tamtych czasach domy były rozpoznawane poprzez szyldy z różnymi symbolami i kolorami, a nie numerami jak jest obecnie). Jego wnukowie i dalsi potomkowie przyjęli tę nazwę jako nazwisko rodziny i utrzymali je po przeprowadzce w 1664 do innego domu na Judengasse – Hinterpfann, co w literalnym tłumaczeniu znaczy dom z tyłu rondla[7]. Ojciec Amschela prowadził kantor wymiany walut oraz handlował różnego rodzaju towarami takimi jak jedwab. Jego klientem był także książę heski Wilhelm[8].
Kariera biznesowa
edytujMayer A. Rothschild po ukończeniu początkowego nauczania we Frankfurcie nad Menem uczęszczał do szkoły talmudycznej w Fürth jednakże porzucił ją po śmierci obojga rodziców w latach 1755 oraz 1756 w wyniku panującej w Niemczech epidemii[9]. Przy pomocy krewnych zatrudnił się w 1757 roku w domu handlowo-bankowym założonym przez Samuela Oppenheimera w Hanowerze, gdzie uczył się handlu zagranicznego oraz wymiany walut pod kierunkiem jego prawnuka Jacoba Wolfa Oppenheimera[10][11]. W roku 1763 powrócił do Frankfurtu nad Menem aby pomóc bratu w prowadzeniu interesów[12]. W tym czasie zajmował się sprzedażą rzadkich monet oraz wygrał patronat księcia korony Wilhelma (patronat księcia przysługiwał także jego ojcu), który nadał mu tytuł Hoffaktora w 1769 roku[13]. Przedsięwzięcia numizmatyczne Rothschilda obejmowały wiele książęcych patronatów, a następnie powiększyły się dzięki prowizjom z usług finansowych świadczonych księciu Wilhelmowi, który w 1785 roku objął rządy po śmierci swojego ojca jako Wilhelm IX, landgraf Hesji-Kassel. Działalność finansowa gwałtownie się zwiększyła podczas rewolucji amerykańskiej[14] oraz francuskiej (patrz: Rewolucja irlandzka), kiedy Rothschild obsługiwał płatności Wielkiej Brytanii na rzecz elektora za wypożyczanie królowi brytyjskiemu żołnierzy heskich[11].
W 1806 roku Napoleon Bonaparte najechał księstwo Hesji-Kassel w reakcji na wsparcie jakie Prusy otrzymały od Wilhelma. Landgraf udał się na emigrację do księstwa Holsztyn, ale Rothschild mógł dalej kontynuować swoje usługi bankowe dla księcia, prowadząc działalność inwestycyjną w Londynie. Osiągał także zyski z importu towarów omijając blokadę kontynentalną, wprowadzoną przez Napoleona[15].
Dynastia Rothschildów
edytujW 1798 roku, jego trzeci z kolei syn, Nathan Mayer Rothschild został wysłany do Manchesteru w Anglii w celu dalszego rozwoju rodzinnego biznesu w branży tekstylnej. W mieście tym prowadził biznes z kapitałem zakładowym o wartości 20 000 funtów, kupując materiały i barwniki i sprzedając gotowe produkty za granicę, co w ciągu 7 lat działalności w tym mieście przyniosło mu zysk nie mniejszy niż 40 000 funtów. Nathan 12 czerwca 1804 roku został naturalizowanym obywatelem Wielkiej Brytanii a w roku 1805 przeniósł się do Londynu, gdzie zakupił pałac St. Helen oraz utworzył oddział firmy w New Court, St. Swithin's Lane[14]. W tym czasie Nathan chwalił się przed jednym z antwerpskich kupców: Możesz dostać ode mnie cokolwiek wytworzonego w Anglii a zapewniam Cię, że otrzymasz cenę niższą o 10% od tej, którą zaoferuje Ci jakakolwiek firma z Frankfurtu[16].
W 1810 roku Mayer utworzył formalne partnerskie porozumienie ze swoimi trzema najstarszymi synami. Najmłodszy – James został wysłany do Paryża w 1811 roku, wzmacniając zdolności operacyjne rodziny w Europie kontynentalnej. Pozwoliło to rodzinie czerpać zyski z szansy jaką dawało finansowanie armii Wellingtona w Portugalii, wymagającej zasilania w duże ilości złota w imieniu rządu Wielkiej Brytanii.
Mayer Amschel Rothschild zmarł 19 września 1812 we Frankfurcie nad Menem i został pochowany tamże na starym cmentarzu żydowskim przy Judengasse (obecnie Battonstrasse). Nadal istnieje jego nagrobek na tym cmentarzu[17]. Jeden z parków we Frankfurcie nad Menem nosi jego imię i jest tam także ulica jego imienia – Rothschildallee. W 1817 roku został pośmiertnie nobilitowany przez cesarza Austrii, Franciszka I[15].
Rodzina
edytujMayer A. Rotschild ożenił się 29 sierpnia 1770 roku z Guttle Schnapper (1749–1849), córką Wolfa Salomona Schnappera[18]. Mieli pięciu synów i pięć córek.
- Schönche Jeannette Rothschild (ur. 20 sierpnia 1771, zm. 1859) – wyszła za Benedykta Mojżesza Wormsa (1772–1824)
- Amschel Mayer (ur. 12 czerwca 1772, zm. 6 grudnia 1855)
- Salomon Mayer (ur. 9 września 1774, zm. 28 lipca 1855) – twórca domu bankowego Rothschildów w Austrii, małżeństwo z Caroline Stern
- Nathan Mayer (ur. 16 września 1777, zm. 18 lipca 1836) – twórca domu bankowego Rothschildów w Anglii, małżeństwo z Hannah Barent Cohen (1783–1850), córką Leviego Barenta Cohena
- Isabella Rothschild (ur. 2 lipca 1781, zm. 1861), poślubiła Bernharda Judę Sichela (1780–1862)
- Babette Rothschild (ur. 29 sierpnia 1784, zm. 16 marca 1869), poślubiła Siegmunda Leopolda Beyfusa (1786–1845)
- Kalmann (Karl) Mayer (ur. 24 kwietnia 1788, zm. 10 marca 1855) – twórca domu bankowego Rothschildów w Neapolu, małżeństwo z Adelheid Herz (1800–1853)
- Julie Rothschild (ur. 1 maja 1790, zm. 19 czerwca 1815), poślubiła Mayera Levina Beyfusa (1790–1860)
- Henriette („Jette”) (1791–1866) – poślubiła Abrahama Montefiore (1788–1824)
- James Mayer Rothschild (1792–1868) – twórca domu bankowego Rothschildów we Francji, małżeństwo z Betty de Rothschild (1805–1886), córką Salomona Mayera Rothschilda
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Fred Beisser: Mayer Amschel Rothschild. Find A Grave, 2007-08-07. [dostęp 2017-09-18]. (ang.).
- ↑ Michael Noel: The Twenty Most Influential Businessmen Of All Time. Forbes, 2005-07-29. [dostęp 2009-01-22]. (ang.).
- ↑ Elon 1996 ↓, s. 108.
- ↑ Elon 1996 ↓, s. 47,55.
- ↑ Manfred Pohl , Rothschild, Mayer Amschel, [w:] Neue Deutsche Biographie (NDB), t. 22, Berlin: Duncker & Humblot (niem.).
- ↑ Ofir Friedman: Isaac (Isaak) Elchanan Bacharach, zum Hahn, zum rot. Schild. Geni. [dostęp 2017-09-14]. (ang.).
- ↑ Elon 1996 ↓, s. 41,43.
- ↑ Mary Hall: A History of the Rothschild Family. Investopedia, 2018-04-30. [dostęp 2018-07-26]. (ang.).
- ↑ Niall Ferguson: The House of Rothschild. Money's Prophets, 1798-1848. New York Times, 1998. [dostęp 2018-07-25]. (ang.).
- ↑ Deanna Spingola: The Ruling Elite: A Study in Imperialism, Genocide and Emancipation. Trafford, 2011, s. 9–10. ISBN 978-1-4269-5462-7.
- ↑ a b The Rothschild Archive: Mayer Amschel Rothschild (1744-1812). [dostęp 2017-09-14]. (ang.).
- ↑ Elon 1996 ↓, s. 59.
- ↑ Elon 1996 ↓, s. 65.
- ↑ a b Joseph Jacobs, Isidore Singer, Frederick T. Haneman, Jacques Kahn, Goodman Lipkind, J. de Haas, I. L. Bril: ROTHSCHILD. [dostęp 2018-07-25]. (ang.).
- ↑ a b Elon 1996 ↓, s. 153.
- ↑ John P. McKay: The Rothschilds: ownership advantages. W: Geoffrej Jones: Banks as Multinationals (RLE Banking & Finance). Londyn, Nowy Jork: Routledge, 2012, s. 122. ISBN 978-0-415-52086-7. [dostęp 2018-07-26]. (ang.).
- ↑ Alter Jüdischer Friedhof. Jüdische Orte in Frankfurt am Main. (niem.).
- ↑ Elon 1996 ↓, s. 66.
Bibliografia
edytuj- Amos Elon: Founder: Meyer Amschel Rothschild and His Time. HarperCollins, 1996. ISBN 0-00-255706-1.