Max Isserlin

Max Isserlin (ur. 1 marca 1879 w Królewcu, zm. 4 lutego 1941 w Sheffield) – niemiecki lekarz psychiatra.

Życiorys

Urodził się 1 marca 1879 roku w Królewcu, jako syn sprzedawcy Jonasa Isserlina (zm. 1904) i Celine (Mirjam) Halberstadt (zm. 1908). Od 1888 do 1897 uczęszczał do Königliche Gymnasium w Lyck (dziś Ełk). Następnie studiował medycynę na Uniwersytecie Albertyna w Królewcu. Jeszcze jako student pracował w laboratorium fizjologicznym Ludimara Hermanna; po zdaniu egzaminów w 1903 roku specjalizował się w psychiatrii, w klinice Ludwiga Lichtheima, uczęszczał też na wykłady Eugena Hallervordena. W 1907 roku przeniósł się do Bawarii. Pracował w klinikach uniwersyteckich w Gießen i Heidelbergu; po krótkiej przerwie spowodowanej gruźlicą szczytu płuca od 1906 roku pracował w Monachium u Kraepelina, którego był jednym z najważniejszych współpracowników. Zajmował się m.in. psychologią doświadczalną i prostymi odruchami warunkowymi. Pod wpływem prac Junga zainteresował się psychoanalizą. Z czasem stał się krytyczny wobec psychoanalitycznej „sztuki interpretacji” i innych spekulatywnych założeń teorii. Jung i Freud skonfliktowali się z Isserlinem, ostatecznie, Jung oficjalnie wykluczył Isserlina z udziału w Kongresie Towarzystwa Psychoanalitycznego w Norymberdze w 1910 roku. W latach 20. staraniem Isserlina utworzono w Monachium klinikę urazów mózgu i klinikę psychiatrii dziecięcej. Po dojściu narodowych socjalistów do władzy, latem 1933 roku Isserlin utracił stanowisko dyrektora kliniki urazów mózgu. W 1939 roku razem z rodziną emigrował do Wielkiej Brytanii, zamieszkał w Sheffield z córką Friedą Beate, absolwentką studiów medycznych. Frieda Beate Isserlin została asystentką w szpitalu w Sheffield, natomiast Max Isserlin nie mógł podjąć tam pracy i był na utrzymaniu córki. Zmarł w lutym 1941 roku po operacji przerostu prostaty, której poddał się w szpitalu w Sheffield; pochowany jest na tamtejszym żydowskim cmentarzu. Żona Ernestine z domu Sussmann przeżyła męża osiem lat. Brat Maxa Aron Isserlin, lekarz w klinice w Heidelbergu i Saarbrücken, emigrował do Palestyny. Syn Benedikt Sigmund studiował w Szwajcarii i Edynburgu historię, archeologię i orientalistykę.

Wybrane prace

Assoziationsversuche bei einem forensisch begutachteten Falle von epileptischer Geistesstörung^[1]. 1906
Psychologische Untersuchungen an Manisch-Depressiven^[2]. 1907
Die psychoanalytische Methode Freuds. Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 1, 1, 1910
Über die Beurteilung von Bewegungsstörungen bei Geisteskranken, 1910
Kraepelins Experimente mit kleinen Alkoholdosen. Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 6, 1, 1911
Isserlin M, Gudden H. Psychiatrische Jugendfürsorge (mit besonderer Berücksichtigung der Verhältnisse in Bayern) (1912)
Über Agrammatisms (1922)
Psychologisch-phonetische Untersuchungen (1925)
Psychologie und klinische Psychiatrie (1926)
Die pathologische Physiologie der Sprache I (1929)
Die pathologische Physiologie der Sprache II (1929)
Anmerkungen zu der Entgegnung von Gräfin v. Kuenburg (1933)
Die pathologische Physiologie der Sprache. Monatsschrift Kinderheilkunde 38, 1, 1936

Przypisy

↑ MaxM. Isserlin MaxM., Assoziationsversuche bei einem forensisch begutachteten Falle von epileptischer Geistesstörung., „Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie”, 18 (Suppl. 1), 1906, s. 419–446, DOI: 10.1159/000213477, ISSN 0014-3022 (niem.).
↑ MaxM. Isserlin MaxM., Psychologische Untersuchungen an Manisch-Depressiven. pp. 302–319, „Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie”, 22 (4), 1907, s. 302–319, DOI: 10.1159/000211869, ISSN 0014-3022 (niem.).

Bibliografia

Peters UH. Max Isserlin – Kantianer in Königsberg, Psychotherapeut bei Kraepelin, Begründer der Münchner Kinderpsychiatrie, Emigrant in England. „Fortschritte der Neurologie-Psychiatrie”. 70 (1), s. 18–26, 2002. DOI: 10.1055/s-2002-19555. PMID: 11791190.
Hippius H, Müller N. The work of Emil Kraepelin and his research group in München. „Eur Arch Psychiatry Clin Neurosci”. 258 Suppl 2, s. 3–11, 2008. DOI: 10.1007/s00406-008-2001-6. PMID: 18516510.
Fischer I: Biographisches Lexikon der hervorragenden Ärzte der letzten fünfzig Jahre. Band 1. München-Berlin: Urban & Schwarzenberg, 1962, s. 688.

[1] MaxM. Isserlin MaxM., Assoziationsversuche bei einem forensisch begutachteten Falle von epileptischer Geistesstörung., „Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie”, 18 (Suppl. 1), 1906, s. 419–446, DOI: 10.1159/000213477, ISSN 0014-3022 (niem.).

[2] MaxM. Isserlin MaxM., Psychologische Untersuchungen an Manisch-Depressiven. pp. 302–319, „Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie”, 22 (4), 1907, s. 302–319, DOI: 10.1159/000211869, ISSN 0014-3022 (niem.).

[1]

[2]