Matti Vanhanen

fiński polityk

Matti Taneli Vanhanen (ur. 4 listopada 1955 w Jyväskylä) – fiński polityk i dziennikarz, parlamentarzysta, w 2003 minister obrony, od 2003 do 2010 premier Finlandii oraz przewodniczący Partii Centrum, w latach 2019–2020 i 2022–2023 przewodniczący Eduskunty, w latach 2020–2021 minister finansów, w 2020 również wicepremier.

Matti Vanhanen
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Matti Taneli Vanhanen

Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1955
Jyväskylä

Premier Finlandii
Okres

od 24 czerwca 2003
do 22 czerwca 2010

Przynależność polityczna

Partia Centrum

Poprzednik

Anneli Jäätteenmäki

Następca

Mari Kiviniemi

podpis

Życiorys

edytuj

Syn Tatu Vanhanena, profesora nauk politycznych na Uniwersytecie w Tampere. Ukończył w 1989 studia z zakresu nauk politycznych na Uniwersytecie Helsińskim. Od 1985 pracował jako dziennikarz pisma „Kehäsanomat”, a następnie (w latach 1988–1991) jako jego redaktor naczelny.

Należy do Partii Centrum, na początku lat 80. kierował młodzieżówką partyjną. W latach 1991–2010 sprawował mandat posła do Eduskunty. W kwietniu 2003 objął urząd ministra obrony w gabinecie Anneli Jäätteenmäki, a po jej nagłej rezygnacji w czerwcu tego samego roku został premierem koalicyjnego rządu, współtworzonego przez centrystów, Partię Socjaldemokratyczną i liberalne ugrupowanie mniejszości szwedzkiej. W październiku 2003 Matti Vanhanen zastąpił byłą premier również na stanowisku przewodniczącego Partii Centrum.

W 2006 kandydował w wyborach prezydenckich, zajmując w pierwszej turze 3. miejsce z wynikiem 18,6% głosów[1]. Przed drugą turą poparł publicznie Sauliego Niinistö z Koalicji Narodowej, który jednak przegrał z ubiegającą się o reelekcję Tarją Halonen ze współtworzących rząd socjaldemokratów.

Kierowani przez Mattiego Vanhanena centryści po wyborach w 2007 utrzymali status głównej siły w Eduskuncie, co pozwoliło mu pozostać na stanowisku premiera. Nowy gabinet poza jego macierzystą formacją i Szwedzką Partią Ludową poparły również Partia Koalicji Narodowej i Liga Zielonych. Przed Bożym Narodzeniem 2009 zapowiedział odejście z obu stanowisk (lidera partii i premiera) w połowie 2010. 12 czerwca 2010 na funkcji przewodniczącego Partii Centrum zastąpiła go minister Mari Kiviniemi[2], 18 czerwca tego samego roku złożył rezygnację z urzędu premiera[3]. Cztery dni później Eduskunta powołała na to stanowisko Mari Kiviniemi. W tym samym roku Matti Vanhanen złożył także mandat poselski. Ponownie uzyskał go w wyniku wyborów w 2015. 2 czerwca 2015 został przewodniczącym klubu parlamentarnego Partii Centrum[4][5].

W 2018 ponownie był kandydatem centrystów w wyborach prezydenckich. W pierwszej turze głosowania otrzymał 4,1% głosów, zajmując 5. miejsce wśród 8 kandydatów[6]. W 2019 kolejny raz został wybrany do Eduskunty[7].

W czerwcu 2019 został wybrany na nowego przewodniczącego fińskiego parlamentu[8]. W czerwcu 2020 w rządzie Sanny Marin objął stanowisko ministra finansów w miejsce Katri Kulmuni[9]. Powierzono mu wówczas także funkcję wicepremiera[10], którą wykonywał do września tegoż roku. W maju 2021 odszedł ze stanowiska ministra finansów[11]. W styczniu 2022 ponownie wybrany na przewodniczącego Eduskunty (od lutego tegoż roku)[12], fińskim parlamentem kierował do końca kadencji w 2023.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. PRESIDENTINVAALI 15.1.2006: Tulos. Koko maa. vaalit.fi. [dostęp 2015-12-27]. (fiń.).
  2. Kiviniemi Finlands nya statsminister. dn.se, 12 czerwca 2010. [dostęp 2015-12-27]. (szw.).
  3. Finnish Prime Minister Matti Vanhanen resigns. france24.com, 18 czerwca 2010. [dostęp 2015-12-27]. (ang.).
  4. Martta Nieminen: Matti Vanhanen valittiin keskustan eduskuntaryhmän puheenjohtajaksi. hs.fi, 2 czerwca 2015. [dostęp 2015-12-27]. (fiń.).
  5. Annette Blencowe: Matti Vanhasesta keskustan eduskuntaryhmän puheenjohtaja. yle.fi, 2 czerwca 2015. [dostęp 2015-12-27]. (fiń.).
  6. Presidentinvaali 2018, 1. vaali. vaalit.fi. [dostęp 2018-01-28]. (fiń.).
  7. Eduskuntavaaleissa 2019 valitut kansanedustajat. eduskunta.fi, 15 kwietnia 2019. [dostęp 2021-10-09]. (fiń.).
  8. Matti Vanhanen on valittu eduskunnan puhemieheksi. uusisuomi.fi, 7 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-07]. (fiń.).
  9. Katri Kulmuni: Finnish minister quits over media training row. bbc.com, 5 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-09]. (ang.).
  10. Matti Vanhanen will be deputy prime minister. foreigner.fi, 9 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-09]. (ang.).
  11. Saarikko kuvaa olevansa uudenlainen valtiovarainministeri – nosti mediatilaisuudessa esiin asian, johon on „kertakaikkiaan turhautunut”. demokraatti.fi, 27 maja 2021. [dostęp 2021-05-29]. (fiń.).
  12. Parliament elected the Speaker and Deputy Speakers. parliament.fi, 2 stycznia 2022. [dostęp 2022-04-09]. (ang.).

Bibliografia

edytuj