Mateusz Skibniewski
Mateusz Skibniewski, (ur. 19 lipca 1912 w Maćkowicach, zm. 25 listopada 2002 w Lubiniu) – ksiądz katolicki, zakonnik, przeor klasztoru benedyktynów w Tyńcu, bibliotekarz.
| Data i miejsce urodzenia |
19 lipca 1912 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 listopada 2002 |
| Przeor klasztoru benedyktynów w Tyńcu | |
| Okres sprawowania |
1959-1969 |
| Przeor klasztoru benedyktynów w Lubiniu | |
| Okres sprawowania |
1952-1953, 1975-1980, 1990-1994 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
1934 |
Urodził się w rodzinnych Maćkowicach jako syn właścicieli dóbr ziemskich: Ludwika Skibniewskiego i Felicji z Dębickich. Na chrzcie dostał imię Józef. Wstępując do zakonu benedyktynów przyjął imię Mateusz. Był bratankiem dwóch zasłużonych duchownych katolickich: ks. Mariusza Skibniewskiego, jezuity i profesora Papieskiego Instytutu Wschodniego w Rzymie oraz ks. Stefana Skibniewskiego, protonotariusza apostolskiego i profesora filozofii chrześcijańskiej na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie.
Życie zakonne rozpoczął w benedyktyńskim opactwie w Brugii w Belgii. W 1934 roku złożył tam pierwsze śluby zakonne i podjął studia filozoficzne i teologiczne. Powrócił do kraju w 1938 roku i poświęcił się odrodzeniu życia benedyktyńskiego w Polsce. Uczestniczył w akcji, która doprowadziła do powrotu - po ponad stu latach nieobecności - benedyktynów do Tyńca w 1939 roku. W roku 1959 objął po Piotrze Rostworowskim kierownictwo klasztoru w Tyńcu. Przeorem tego klasztoru był przez 10 lat, do roku 1969. Potem był wielokrotnie przeorem benedyktynów w Lubiniu. Był m.in. autorem prac na temat historii lubińskiego opactwa benedyktynów. Zmarł w Lubiniu dnia 25 listopada 2002.