Massif des Maures
Massif des Maures[1], także Masyw Maurów[a] – pasmo górskie w departamencie Var w południowej Francji. Łańcuch rozciąga się na około 60 kilometrów wzdłuż Lazurowego Wybrzeża między Hyères i Fréjus.
Etymologia nazwy
edytujNazwę można tłumaczyć jako „czarne góry“, co odwołuje się do ciemnych kolorów skał i gęstych lasów[2]. Istnieje też teoria wywodząca nazwę od Maurów, którzy dotarli do tego regionu w VIII i IX wieku.
Geografia i geologia
edytujGóry dzielą się na trzy pasma, przebiegające z kierunku zachodnio-południowozachodniego w kierunku północno-północnowschodnim i coraz niższe wraz ze zmniejszającą się odległością od morza. Najwyższymi punktami są Signal de la Sauvette (776 m n.p.m.) i kaplica Notre-Dame des Anges (767 m) w najwyższym, północnym paśmie, w pobliżu Collobrières. Kulminacją środkowego pasma jest szczyt o wysokości 648 m w okolicach dawnego klasztoru Chartreuse de la Verne. Silnie urozmaicony łańcuch nadbrzeżny osiąga w okolicach Cavailaire-sur-Mer wysokość 528 m n.p.m. (Les Pradels)[3]
Masyw Maures powstał w epokach syluru i karbonu, został wydźwignięty w orogenezie hercyńskiej i odsłonięty spod późniejszych płaszczowin alpejskich przez procesy, które nastąpiły po orogenezie alpejskiej[4].
Z geologicznego punktu widzenia do masywu należą także półwyspy Saint-Tropez i Giens, wyspy Hyères, przylądek Sicié na zachód od Tulonu oraz masyw Tanneron na północnym wschodzie.
Znane miejscowości
edytujWzdłuż wybrzeża leżą znane miejscowości, jak np. La Londe-les-Maures, Le Lavandou, Cavalaire-sur-Mer, Saint-Tropez i Sainte-Maxime. Inne większe miejscowości w masywie Maures to Collobrières, Bormes-les-Mimosas, La Môle, Cogolin, La Garde-Freinet, Grimaud, Gassin i Ramatuelle[3].
Uwagi
edytuj- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych przyjęła jako właściwą nazwę endonim Massif des Maures. W niektórych artykułach można mimo to natrafić na spolszczenie Masyw Maurów, np. Bokwa 2005
Przypisy
edytuj- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Nazewnictwo Geograficzne Świata. Zeszyt 12. Europa. Część II. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2010, s. 68. ISBN 978-83-254-0825-1. (pol.).
- ↑ L'histoire de Collobrières. Collobrières: Office du Tourisme. [dostęp 2012-09-03]. (fr.).
- ↑ a b Top 100. 172 Toulon Aix-en-Provence. Skala 1:100 000. Wyd. II. Paryż: Institut Geographique National Paris, 2010. ISBN 978-2-7585-2378-9.
- ↑ dr Anita Bokwa: Wiosna na Lazurowym Wybrzeżu. W: Badania i podróże naukowe krakowskich geografów. Tom 2. Kraków: Polskie Towarzystwo Geograficzne, 2005, s. 159-160. ISBN 83-919079-5-3. [dostęp 2012-09-04]. (pol.).
