Maskowanie operacyjne

Maskowanie operacyjne – ogół przedsięwzięć maskowania mający na celu zabezpieczenie działań operacyjnych. Jest realizowane na strategicznym i operacyjnym poziomie dowodzenia siłami zbrojnymi. Obejmuje ukrywanie ważnych obiektów (w tym elementów systemów kierowania i dowodzenia wojskami) i przygotowań do operacji, wprowadzanie w błąd przeciwnika co do zamiaru i sposobu jej przeprowadzenia oraz przyjętego ugrupowania, a także kierowanie uwagi przeciwnika na przedsięwzięcia i obiekty drugorzędne lub pozorowane.

Charakterystyka

Maskowanie operacyjne jest jednym z podstawowych czynników osiągnięcia zaskoczenia operacyjnego. Wykonywane jest według jednolitego planu sztabu związku operacyjnego. Jego cele są uzależnione od charakteru i specyfiki planowanej operacji, planowanego działania bojowego lub obiektu. Muszą w pełni odpowiadać zamiarowi przeprowadzenia operacji lub działania bojowego i zapewniać jak najskuteczniejsze ich przeprowadzenie. Zamiar maskowania operacyjnego winien określać kierunek, w jakim zamierzamy wprowadzić przeciwnika w błąd np. w operacji zaczepnej. Powinno zapewnić skuteczne mylenie przeciwnika co do głównego kierunku uderzenia, czasu rozpoczęcia, ilości sił i środków oraz stworzenia pozorów przygotowania operacji na innym kierunku.

Czynności maskowania operacyjnego

• tworzenie pozornych zgrupowań wojsk i obiektów;
• dezinformowanie przeciwnika;
• szerokie stosowanie technicznych środków maskowania;
• wykorzystywanie dogodnych warunków terenowych oraz pory dnia;
• zachowanie tajemnicy działań.

Bibliografia

• Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 216–217. ISBN 83-11-06229-3.
• Ireneusz Magda, Wojciech Szczurowski (prom.): Maskowanie operacyjne w aspekcie współczesnych możliwości Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. W: Andrzej Polak (red.): Wybrane zagadnienia z teorii i praktyki obronności. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2014.