Maryna Wiktarauna Litwinczuk z domu Pautaran (biał. Марына Віктараўна Літвінчук (Паўтаран), ros. Марина Викторовна Литвинчук (Полторан), Marina Wiktorowna Litwinczuk (Połtoran); ur. 12 marca 1988 r. w Sotniczach koło Petrykowa) – białoruska kajakarka, dwukrotna medalistka igrzysk olimpijskich, pięciokrotna mistrzyni świata, sześciokrotna mistrzyni Europy, czterokrotna złota medalistka igrzysk europejskich.

Maryna Litwinczuk
Ilustracja
Maryna na ME 2016 w Moskwie
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1988
Sotniczy

Obywatelstwo

Białoruś

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Rio de Janeiro 2016 kajakarstwo
K-4 500 m
brąz Londyn 2012 kajakarstwo
K-4 500 m
Mistrzostwa świata
złoto Mediolan 2015 K-1 5000 m
złoto Mediolan 2015 K-2 200 m
złoto Mediolan 2015 K-4 500 m
złoto Segedyn 2019 K-2 200 m
złoto Segedyn 2019 K-2 500 m
srebro Poznań 2010 K-1 5000 m
srebro Moskwa 2014 K-1 5000 m
srebro Montemor-o-Velho 2018 K-1 5000 m
srebro Segedyn 2019 K-4 500 m
brąz Segedyn 2011 K-1 5000 m
brąz Segedyn 2011 K-4 500 m
brąz Duisburg 2013 K-4 500 m
brąz Moskwa 2014 K-2 200 m
brąz Moskwa 2014 K-4 500 m
brąz Moskwa 2014 K-1 4×200 m
brąz Segedyn 2019 K-1 5000 m
Igrzyska europejskie
złoto Baku 2015 K-1 5000 m
złoto Baku 2015 K-2 200 m
złoto Mińsk 2019 K-1 5000 m
złoto Mińsk 2019 K-2 500 m
srebro Mińsk 2019 K-4 500 m
brąz Mińsk 2019 K-2 200 m
Mistrzostwa Europy
złoto Belgrad 2011 K-1 5000 m
złoto Belgrad 2011 K-4 500 m
złoto Brandenburg 2014 K-2 200 m
złoto Račice 2015 K-1 5000 m
złoto Račice 2015 K-4 500 m
złoto Moskwa 2016 K-1 5000 m
srebro Zagrzeb 2012 K-2 200 m
srebro Zagrzeb 2012 K-2 500 m
srebro Zagrzeb 2012 K-4 500 m
srebro Brandenburg 2014 K-1 5000 m
srebro Moskwa 2016 K-4 500 m
srebro Belgrad 2018 K-4 500 m
brąz Trasona 2010 K-1 5000 m
brąz Belgrad 2011 K-2 200 m
brąz Moskwa 2016 K-2 200 m
brąz Moskwa 2016 K-2 500 m

Kariera

edytuj

W Mistrzostw Europy w 2009 roku w Brandenburgu wystartowała w jednoosobowej osadzie na trzech dystansach: na 200, 500 i 1000 metrów. Nie osiągnęła tam jednak większych sukcesów, zajmując odpowiednio 6., 9. i 6. miejsce[1].

Rok później na imprezie tej samej rangi na 200 metrów (w konkursie dwójek) zajęła 9. miejsce, jednak na dystansie 5000 metrów wywalczyła brązowy medal[2]. W tym samym roku uczestniczyła w Mistrzostwach Świata, gdzie wystartowała w trzech konkurencjach. Indywidualnie brała udział w wyścigu na 5000 metrów, gdzie zdobyła srebrny medal. Z osadą K-4 na dystansie 5000 metrów nie zdołała Pautaran awansować do finału, a w finale B zajęła miejsce piąte. Startowała także w sztafecie jedynek 4x200 metrów, jednak białoruska drużyna zajęła 4. miejsce w biegu eliminacyjnym i nie wywalczyła awansu.

Prawdziwym sukcesem okazały się Mistrzostwa Europy w 2011 roku, które rozgrywane były w Belgradzie. Pautaran wzięła udział w trzech konkurencjach: K-1 na 5000 metrów, K-2 na 200 metrów oraz K-4 na 500 metrów. Wszystkie starty Białorusinki przyniosły jej medale – odpowiednio złoty, brązowy i kolejny złoty[3]. Dwa miesiące później odbywały się Mistrzostwa Świata w Segedynie. Pautaran startowała w tych samych konkurencjach, co podczas czempionatu Europy. Na Węgrzech zdobyła brązowe medale w wyścigu K-1 na 5000 metrów oraz w wyścigu K-4 na 500 metrów. Na dystansie 200 metrów dwójek białoruska osada byłą piąta.

Na Mistrzostwach Europy w 2012 roku w Zagrzebiu Pautaran wywalczyła trzy srebrne medale – K-2 na 200 metrów, K-2 na 500 metrów i K-4 na 500 metrów[4]. Podczas Igrzysk Olimpijskich w 2012 roku w Londynie Pautaran startowała na dystansie 500 metrów w osadach K-2 i K-4. W wyścigu dwójek Pautaran i Chudzienka wygrały finał B (zostały sklasyfikowane na 9. miejscu), natomiast wśród czwórek białoruska ekipa wywalczyła brązowy medal[5].

Rok później podczas mistrzostw świata w Duisburgu w czterech startach zdobyła brązowy medal. W rywalizacji czwórek na 500 metrów lepsze okazały się Węgierki i Niemki. Nie wzięła udziału w mistrzostwach Europy w Montemor-o-Velho.

W 2014 roku na mistrzostwach Europy w Brandenburg an der Havel zdobyła złoty medal na w dwójkach na 200 metrów i srebrny w jedynce na 5000 metrów. Kilka tygodni później podczas sierpniowych mistrzostw świata w Moskwie wzięła udział w czterech konkurencjach. Na dystansie 5000 metrów zajęła drugie miejsce, przegrywając z Amerykanką Louisą Sawers. Brązowe medale zdobyła razem z Marharytą Ciszkiewicz w zawodach dwójek na 200 metrów oraz w czwórce na 500 metrów.

W roku przedolimpijskim Maryna wystartowała w dwóch głównych imprezach. Podczas mistrzostw Europy zdominowała zawody, wygrywając na 5000 metrów oraz dwójki na 200 metrów i czwórki na pół kilometra. W mistrzostwach świata w Mediolanie zdobyła trzy złote medale w tych samych konkurencjach.

W sezonie olimpijskim przed poprzedzającymi igrzyska mistrzostwami Europy w Moskwie ponownie obroniła tytuł mistrzyni w jedynce na dystansie 5000 metrów. Razem z drużyną zdobyła srebrny medal na 500 metrów. W rywalizacji par zajęła trzecie miejsca na dystansach 200 i 500 metrów. Na rozegranych w Rio de Janeiro igrzyskach olimpijskich zdobyła swój drugi brązowy medal. Podobnie jak cztery lata temu zawody w czwórce na 500 metrów ukończyła na trzeciej pozycji. Na tej samej długości w dwójce była szósta, a w jedynce czwarta.

W 2017 roku nie przystąpiła do udziałów w większych zawodach.

Na mistrzostwach Europy w Belgradzie zdobyła srebrny medal w czwórce na 500 metrów, a pod koniec sierpnia w Montemor-o-Velho podczas mistrzostw świata zajęła drugie miejsce na najdłuższym rozgrywanym dystansie 5000 metrów.

W czerwcu 2019 roku podczas igrzysk europejskich w Mińsku zdobyła cztery medale. Złoto wywalczyła w jedynce na 5000 metrów oraz w dwójce na 500 metrów razem z Wolhą Chudzienką. Poza tym był druga w czwórce i trzecia w dwójce na 200 metrów z Wolhą[6]. Dwa miesiące później zdobyła złote medale w dwójce na 200 i 500 metrów[7]. Do tego dorzuciła srebro w czwórce i brąz w jedynce na 5000 metrów[8].

Osiągnięcia

edytuj
Rok Zawody Miejsce Konkurencja Pozycja Czas
2006 Mistrzostwa świata   Segedyn K-4 1000 m 9. miejsce 3:35,602
Mistrzostwa Europy   Račice K-2 1000 m 4. miejsce 3:38,968
K-4 500 m 8. miejsce 1:38,298
K-4 1000 m 5. miejsce 3:20,349
2007 Mistrzostwa Europy   Pontevedra K-1 200 m 7. miejsce 44,264
K-2 1000 m 4. miejsce 3:55,914
K-4 500 m 11. miejsce Finał B
K-4 1000 m 8. miejsce 3:40,738
2008 Mistrzostwa Europy   Mediolan K-1 200 m 6. miejsce 43,167
K-1 1000 m 5. miejsce 4:09,151
K-2 200 m 7. miejsce 40,625
2009 Mistrzostwa Europy   Brandenburg an der Havel K-1 200 m 6. miejsce 42,203
K-1 500 m 9. miejsce 1:57.263
K-1 1000 m 6. miejsce 4:00,376
Mistrzostwa świata   Dartmouth K-1 200 m 13. miejsce Finał B
K-1 500 m 21. miejsce Finał C
K-1 1000 m 15. miejsce Finał B
2010 Mistrzostwa Europy   Trasona K-1 5000 m   3. miejsce 22:33,297
K-2 200 m 9. miejsce 39,437
Mistrzostwa świata   Poznań K-1 4 x 200 m 11. miejsce Finał B
K-1 5000 m   2. miejsce 22:53,079
K-4 500 m 14. miejsce Finał B
2011 Mistrzostwa Europy   Belgrad K-1 5000 m   1. miejsce 23:12,661
K-2 200 m   3. miejsce 38,300
K-4 500 m   1. miejsce 1:33,088
Mistrzostwa świata   Segedyn K-1 5000 m   3. miejsce 22:37,294
K-2 200 m 5. miejsce 38,921
K-4 500 m   3. miejsce 1:37,887
2012 Mistrzostwa Europy   Zagrzeb K-2 200 m   2. miejsce 35,994
K-2 500 m   2. miejsce 1:39,144
K-4 500 m   2. miejsce 1:33,356
Igrzyska olimpijskie   Londyn K-2 500 m 9. miejsce Finał B
K-4 500 m   3. miejsce 1:31,400
2013 Mistrzostwa świata   Duisburg K-2 200 m 6. miejsce 38,897
K-2 500 m 5. miejsce 1:49,527
K-4 500 m   3. miejsce 1:33,642
K-4 4 x 200 m 5. miejsce 2:53,671
2014 Mistrzostwa Europy   Brandenburg an der Havel K-1 5000 m   2. miejsce 22:06,440
K-2 200 m   1. miejsce 38,208
K-2 500 m 7. miejsce 1:46,781
Mistrzostwa świata   Moskwa K-1 5000 m   2. miejsce 23:15,16
K-2 200 m   3. miejsce 36,22
K-2 500 m 4. miejsce 1:41,90
K-4 500 m   3. miejsce 1:29,59
2015 Mistrzostwa Europy   Račice K-1 5000 m   1. miejsce 22:19,250
K-2 200 m   1. miejsce 38,480
K-2 500 m 4. miejsce 1:46,868
K-4 500 m   1. miejsce 1:35,584
Mistrzostwa świata   Mediolan K-1 5000 m   1. miejsce 22:36,06
K-2 200 m   1. miejsce 38,477
K-2 500 m 10. miejsce Finał B
K-4 500 m   1. miejsce 1:33,953
2016 Mistrzostwa Europy   Moskwa K-1 5000 m   1. miejsce 22:23,45
K-2 200 m   3. miejsce 38,448
K-2 500 m   3. miejsce 1:43,564
K-4 500 m   2. miejsce 1:31,380
Igrzyska olimpijskie   Rio de Janeiro K-1 500 m 4. miejsce 1:54,474
K-2 500 m 6. miejsce 1:46,967
K-4 500 m   3. miejsce 1:33,908
2018 Mistrzostwa Europy   Belgrad K-2 200 m 7. miejsce 37,845
K-4 500 m   2. miejsce 1:30,067
Mistrzostwa świata   Montemor-o-Velho K-1 5000 m   2. miejsce 24:12,014
K-2 200 m 7. miejsce 37,794
K-4 500 m 4. miejsce 1:34,885
2019 Igrzyska europejskie   Mińsk K-1 5000 m   1. miejsce 24:52,258
K-2 200 m   3. miejsce 45,073
K-2 500 m   1. miejsce 1:40,888
K-4 500 m   2. miejsce 1:41,654
Mistrzostwa świata   Segedyn K-1 5000 m   3. miejsce 22:04,08
K-2 200 m   1. miejsce 36,21
K-2 500 m   1. miejsce 1:42,55
K-4 500 m   2. miejsce 1:33,69

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj