Maryna Litwinczuk
Maryna Wiktarauna Litwinczuk z domu Pautaran (biał. Марына Віктараўна Літвінчук (Паўтаран), ros. Марина Викторовна Литвинчук (Полторан), Marina Wiktorowna Litwinczuk (Połtoran); ur. 12 marca 1988 r. w Sotniczach koło Petrykowa) – białoruska kajakarka, dwukrotna medalistka igrzysk olimpijskich, pięciokrotna mistrzyni świata, sześciokrotna mistrzyni Europy, czterokrotna złota medalistka igrzysk europejskich.
Maryna na ME 2016 w Moskwie | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
12 marca 1988 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
178 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Kariera
edytujW Mistrzostw Europy w 2009 roku w Brandenburgu wystartowała w jednoosobowej osadzie na trzech dystansach: na 200, 500 i 1000 metrów. Nie osiągnęła tam jednak większych sukcesów, zajmując odpowiednio 6., 9. i 6. miejsce[1].
Rok później na imprezie tej samej rangi na 200 metrów (w konkursie dwójek) zajęła 9. miejsce, jednak na dystansie 5000 metrów wywalczyła brązowy medal[2]. W tym samym roku uczestniczyła w Mistrzostwach Świata, gdzie wystartowała w trzech konkurencjach. Indywidualnie brała udział w wyścigu na 5000 metrów, gdzie zdobyła srebrny medal. Z osadą K-4 na dystansie 5000 metrów nie zdołała Pautaran awansować do finału, a w finale B zajęła miejsce piąte. Startowała także w sztafecie jedynek 4x200 metrów, jednak białoruska drużyna zajęła 4. miejsce w biegu eliminacyjnym i nie wywalczyła awansu.
Prawdziwym sukcesem okazały się Mistrzostwa Europy w 2011 roku, które rozgrywane były w Belgradzie. Pautaran wzięła udział w trzech konkurencjach: K-1 na 5000 metrów, K-2 na 200 metrów oraz K-4 na 500 metrów. Wszystkie starty Białorusinki przyniosły jej medale – odpowiednio złoty, brązowy i kolejny złoty[3]. Dwa miesiące później odbywały się Mistrzostwa Świata w Segedynie. Pautaran startowała w tych samych konkurencjach, co podczas czempionatu Europy. Na Węgrzech zdobyła brązowe medale w wyścigu K-1 na 5000 metrów oraz w wyścigu K-4 na 500 metrów. Na dystansie 200 metrów dwójek białoruska osada byłą piąta.
Na Mistrzostwach Europy w 2012 roku w Zagrzebiu Pautaran wywalczyła trzy srebrne medale – K-2 na 200 metrów, K-2 na 500 metrów i K-4 na 500 metrów[4]. Podczas Igrzysk Olimpijskich w 2012 roku w Londynie Pautaran startowała na dystansie 500 metrów w osadach K-2 i K-4. W wyścigu dwójek Pautaran i Chudzienka wygrały finał B (zostały sklasyfikowane na 9. miejscu), natomiast wśród czwórek białoruska ekipa wywalczyła brązowy medal[5].
Rok później podczas mistrzostw świata w Duisburgu w czterech startach zdobyła brązowy medal. W rywalizacji czwórek na 500 metrów lepsze okazały się Węgierki i Niemki. Nie wzięła udziału w mistrzostwach Europy w Montemor-o-Velho.
W 2014 roku na mistrzostwach Europy w Brandenburg an der Havel zdobyła złoty medal na w dwójkach na 200 metrów i srebrny w jedynce na 5000 metrów. Kilka tygodni później podczas sierpniowych mistrzostw świata w Moskwie wzięła udział w czterech konkurencjach. Na dystansie 5000 metrów zajęła drugie miejsce, przegrywając z Amerykanką Louisą Sawers. Brązowe medale zdobyła razem z Marharytą Ciszkiewicz w zawodach dwójek na 200 metrów oraz w czwórce na 500 metrów.
W roku przedolimpijskim Maryna wystartowała w dwóch głównych imprezach. Podczas mistrzostw Europy zdominowała zawody, wygrywając na 5000 metrów oraz dwójki na 200 metrów i czwórki na pół kilometra. W mistrzostwach świata w Mediolanie zdobyła trzy złote medale w tych samych konkurencjach.
W sezonie olimpijskim przed poprzedzającymi igrzyska mistrzostwami Europy w Moskwie ponownie obroniła tytuł mistrzyni w jedynce na dystansie 5000 metrów. Razem z drużyną zdobyła srebrny medal na 500 metrów. W rywalizacji par zajęła trzecie miejsca na dystansach 200 i 500 metrów. Na rozegranych w Rio de Janeiro igrzyskach olimpijskich zdobyła swój drugi brązowy medal. Podobnie jak cztery lata temu zawody w czwórce na 500 metrów ukończyła na trzeciej pozycji. Na tej samej długości w dwójce była szósta, a w jedynce czwarta.
W 2017 roku nie przystąpiła do udziałów w większych zawodach.
Na mistrzostwach Europy w Belgradzie zdobyła srebrny medal w czwórce na 500 metrów, a pod koniec sierpnia w Montemor-o-Velho podczas mistrzostw świata zajęła drugie miejsce na najdłuższym rozgrywanym dystansie 5000 metrów.
W czerwcu 2019 roku podczas igrzysk europejskich w Mińsku zdobyła cztery medale. Złoto wywalczyła w jedynce na 5000 metrów oraz w dwójce na 500 metrów razem z Wolhą Chudzienką. Poza tym był druga w czwórce i trzecia w dwójce na 200 metrów z Wolhą[6]. Dwa miesiące później zdobyła złote medale w dwójce na 200 i 500 metrów[7]. Do tego dorzuciła srebro w czwórce i brąz w jedynce na 5000 metrów[8].
Osiągnięcia
edytujRok | Zawody | Miejsce | Konkurencja | Pozycja | Czas |
---|---|---|---|---|---|
2006 | Mistrzostwa świata | Segedyn | K-4 1000 m | 9. miejsce | 3:35,602 |
Mistrzostwa Europy | Račice | K-2 1000 m | 4. miejsce | 3:38,968 | |
K-4 500 m | 8. miejsce | 1:38,298 | |||
K-4 1000 m | 5. miejsce | 3:20,349 | |||
2007 | Mistrzostwa Europy | Pontevedra | K-1 200 m | 7. miejsce | 44,264 |
K-2 1000 m | 4. miejsce | 3:55,914 | |||
K-4 500 m | 11. miejsce | Finał B | |||
K-4 1000 m | 8. miejsce | 3:40,738 | |||
2008 | Mistrzostwa Europy | Mediolan | K-1 200 m | 6. miejsce | 43,167 |
K-1 1000 m | 5. miejsce | 4:09,151 | |||
K-2 200 m | 7. miejsce | 40,625 | |||
2009 | Mistrzostwa Europy | Brandenburg an der Havel | K-1 200 m | 6. miejsce | 42,203 |
K-1 500 m | 9. miejsce | 1:57.263 | |||
K-1 1000 m | 6. miejsce | 4:00,376 | |||
Mistrzostwa świata | Dartmouth | K-1 200 m | 13. miejsce | Finał B | |
K-1 500 m | 21. miejsce | Finał C | |||
K-1 1000 m | 15. miejsce | Finał B | |||
2010 | Mistrzostwa Europy | Trasona | K-1 5000 m | 3. miejsce | 22:33,297 |
K-2 200 m | 9. miejsce | 39,437 | |||
Mistrzostwa świata | Poznań | K-1 4 x 200 m | 11. miejsce | Finał B | |
K-1 5000 m | 2. miejsce | 22:53,079 | |||
K-4 500 m | 14. miejsce | Finał B | |||
2011 | Mistrzostwa Europy | Belgrad | K-1 5000 m | 1. miejsce | 23:12,661 |
K-2 200 m | 3. miejsce | 38,300 | |||
K-4 500 m | 1. miejsce | 1:33,088 | |||
Mistrzostwa świata | Segedyn | K-1 5000 m | 3. miejsce | 22:37,294 | |
K-2 200 m | 5. miejsce | 38,921 | |||
K-4 500 m | 3. miejsce | 1:37,887 | |||
2012 | Mistrzostwa Europy | Zagrzeb | K-2 200 m | 2. miejsce | 35,994 |
K-2 500 m | 2. miejsce | 1:39,144 | |||
K-4 500 m | 2. miejsce | 1:33,356 | |||
Igrzyska olimpijskie | Londyn | K-2 500 m | 9. miejsce | Finał B | |
K-4 500 m | 3. miejsce | 1:31,400 | |||
2013 | Mistrzostwa świata | Duisburg | K-2 200 m | 6. miejsce | 38,897 |
K-2 500 m | 5. miejsce | 1:49,527 | |||
K-4 500 m | 3. miejsce | 1:33,642 | |||
K-4 4 x 200 m | 5. miejsce | 2:53,671 | |||
2014 | Mistrzostwa Europy | Brandenburg an der Havel | K-1 5000 m | 2. miejsce | 22:06,440 |
K-2 200 m | 1. miejsce | 38,208 | |||
K-2 500 m | 7. miejsce | 1:46,781 | |||
Mistrzostwa świata | Moskwa | K-1 5000 m | 2. miejsce | 23:15,16 | |
K-2 200 m | 3. miejsce | 36,22 | |||
K-2 500 m | 4. miejsce | 1:41,90 | |||
K-4 500 m | 3. miejsce | 1:29,59 | |||
2015 | Mistrzostwa Europy | Račice | K-1 5000 m | 1. miejsce | 22:19,250 |
K-2 200 m | 1. miejsce | 38,480 | |||
K-2 500 m | 4. miejsce | 1:46,868 | |||
K-4 500 m | 1. miejsce | 1:35,584 | |||
Mistrzostwa świata | Mediolan | K-1 5000 m | 1. miejsce | 22:36,06 | |
K-2 200 m | 1. miejsce | 38,477 | |||
K-2 500 m | 10. miejsce | Finał B | |||
K-4 500 m | 1. miejsce | 1:33,953 | |||
2016 | Mistrzostwa Europy | Moskwa | K-1 5000 m | 1. miejsce | 22:23,45 |
K-2 200 m | 3. miejsce | 38,448 | |||
K-2 500 m | 3. miejsce | 1:43,564 | |||
K-4 500 m | 2. miejsce | 1:31,380 | |||
Igrzyska olimpijskie | Rio de Janeiro | K-1 500 m | 4. miejsce | 1:54,474 | |
K-2 500 m | 6. miejsce | 1:46,967 | |||
K-4 500 m | 3. miejsce | 1:33,908 | |||
2018 | Mistrzostwa Europy | Belgrad | K-2 200 m | 7. miejsce | 37,845 |
K-4 500 m | 2. miejsce | 1:30,067 | |||
Mistrzostwa świata | Montemor-o-Velho | K-1 5000 m | 2. miejsce | 24:12,014 | |
K-2 200 m | 7. miejsce | 37,794 | |||
K-4 500 m | 4. miejsce | 1:34,885 | |||
2019 | Igrzyska europejskie | Mińsk | K-1 5000 m | 1. miejsce | 24:52,258 |
K-2 200 m | 3. miejsce | 45,073 | |||
K-2 500 m | 1. miejsce | 1:40,888 | |||
K-4 500 m | 2. miejsce | 1:41,654 | |||
Mistrzostwa świata | Segedyn | K-1 5000 m | 3. miejsce | 22:04,08 | |
K-2 200 m | 1. miejsce | 36,21 | |||
K-2 500 m | 1. miejsce | 1:42,55 | |||
K-4 500 m | 2. miejsce | 1:33,69 |
Przypisy
edytuj- ↑ 2009 Brandenburg, GER. Europejski Związek Kajakarski. [dostęp 2012-08-19]. (ang.).
- ↑ 2010 Trasona, ESP. Europejski Związek Kajakarski. [dostęp 2012-08-19]. (ang.).
- ↑ 2011 Belgrade, SRB. Europejski Związek Kajakarski. [dostęp 2012-08-19]. (ang.).
- ↑ 2012 Zagreb, CRO. Europejski Związek Kajakarski. [dostęp 2012-08-19]. (ang.).
- ↑ Women’s Kayak Four (K4) 500m. Medalists. Londyn 2012. [dostęp 2012-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-08)]. (ang.).
- ↑ Марина Литвинчук пронесет флаг Беларуси на закрытии ІІ Европейских игр. Reform, 2019-06-29. [dostęp 2019-07-05]. (ros.).
- ↑ Марина Литвинчук и Ольга Худенко выиграли две золотые медали на чемпионате мира по гребле на байдарках и каноэ. TVR, 2019-08-23. [dostęp 2019-08-26]. (ros.).
- ↑ Байдарочница Марина Литвинчук стала бронзовым призером ЧМ в Венгрии. BelTA, 2019-08-25. [dostęp 2019-08-26]. (ros.).