Wikipedia

Mark McGrath

Mark Sayers McGrath[1] (ur. 15 marca 1968 w Hartford) – amerykański wokalista rockowej grupy Sugar Ray, z którą wylansował przeboje takie jak „Every Morning,” „Someday” czy „When It's Over”[2], kompozytor i osobowość telewizyjna[3].

Mark McGrath
Ilustracja
Mark McGrath (2014)
Imię i nazwisko

Mark Sayers McGrath

Data i miejsce urodzenia

15 marca 1968
Hartford, Connecticut

Pochodzenie

amerykańskie

Instrumenty

wokal, gitara, perkusja

Gatunki

rock alternatywny, pop-rock, punk rock, funk metal, nu metal

Zawód

muzyk, wokalista, kompozytor, osobowość telewizyjna

Aktywność

od 1988

Zespoły
Sugar Ray, Camp Freddy, Magnificent 7, Royal Machines, The Wondergirls
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Wczesne lata

edytuj

Urodził się w Hartford[4] w stanie Connecticut w rodzinie irlandzkich katolików Edwarda T. McGratha i AM McGrath[5]. Wychowywał się w Newport Beach w stanie Kalifornia ze starszą siostrą Tracy (ur. 1966). Jego starszy brat Edward T. McGrath Jr. zmarł przy porodzie w 1966 na nagłą śmierć łóżeczkową. Kiedy miał dwanaście lat, jego rodzice rozwiedli się[6]. Uczęszczał do Corona del Mar High School w Newport Beach razem z Josephem McGinty Nicholem[7]. W szkole średniej grał w piłkę nożną i koszykówkę[8]. Liceum ukończył w 1986.

Kariera

edytuj

Jego kariera muzyczna rozpoczęła się w lipcu 1988 roku, kiedy był studentem na wydziale komunikacji na Uniwersytecie Południowej Kalifornii z zespołem złożonym z jego przyjaciół z liceum w Newport Beach w hrabstwie Orange. Zespół był początkowo nazywano Shrinky Dinx, a później zmieniono na Sugar Ray[9]. Mark McGrath był wokalistą Sugar Ray w składzie: Rodney Sheppard (gitara), Murphy Karges (gitara basowa), Stan Frazier (perkusja) i Craig „DJ Homicide” Bullock. W 1994 roku zespół podpisał kontrakt z Atlantic Records. Ich nagrany w 1995 roku debiutancki album Lemonade and Brownies (Lemoniada i ciasteczka) okazał się klapą[10]. Sukces przyszedł 17 czerwca 1997 wraz z piosenką „Fly”[11].

McGrath trafił na okładki popularnych magazynów, takich jak „Spin”, „Rolling Stone”, „Teen” czy „Cosmopolitan”, a w 1998 został nazwany „najseksowniejszą gwiazdą rocka” przez magazyn „People”[12].

Trafił do obsady komedii Ivana Reitmana Dzień ojca (1997), gdzie główne role zagrali: Robin Williams i Billy Crystal. Kilka utworów śpiewanych przez McGratha można było usłyszeć w filmach: „Hold Your Eyes” w thrillerze Dzikie żądze (1998), „Rivers” w Krzyk 2 (1997), „Glory” w American Pie (1999), „Fly (Without Supercat)” w Wygrane marzenia (2000), „Aim for Me” w Wielka misja Maxa Keeble’a (2001), „When It's Over” w Ostrożnie z dziewczynami (2002), „Words to Me” w Scooby-Doo (2002), „Disasterpiece” w Kasa albo życie (2002), „Someday” w Fałszywa dwunastka (2003), „A Love Like This” w komediodramacie Garry’ego Marshalla Mama na obcasach (2004) z Kate Hudson i „Fly” w serialu animowanym Amerykański tata (2008), a piosenka „Every Morning” była tłem gry komputerowej Karaoke Revolution (2003). Był autorem muzyki do komedii-parodii Keenena Ivory’ego Wayansa Straszny film 2 (Scary Movie 2, 2001). Wystąpił w komediodramacie Dziewczyny z wyższych sfer (2003)[13] z Brittany Murphy.

Na początku 2005 był również gościnnie jurorem w przesłuchaniach American Idol. Pełnił funkcję gospodarza różnych programów MTV i VH1, a także Fox Don't Forget the Lyrics! (Nie zapomnij tekstu!), World Music Awards i Radio Music Awards. W 2005 zdobył nominację do Teen Choice Awards[14]. Otrzymał propozycję zagrania roli Dexa Lawsona w serialu The WB Czarodziejki (Charmed, 2005), ale ostatecznie odrzucił ją z powodu konfliktów harmonogramu i został zastąpiony przez Jasona Lewisa. Był też prezenterem programu Warner Bros. Extra (2007-2008, 2014)[15].

Życie prywatne

edytuj

Romansował z modelką Bobbie Brown, Madonną (1999), Carmen Electrą (2001), Rachel Hunter (2002), Michelle Ruben (2002), Paris Hilton (2003), Jordaną Brewster (2003-04), Sarą Foster (2005) i Pamelą Anderson (2005)[16].

Od 1994 spotykał się z kosmetyczką Carin Kingsland, z którą po 16 latach na sylwestra 2009 zaręczył się[17]. 29 kwietnia 2010 zostali rodzicami bliźniąt: syna Lydona Edwarda i córki Hartley Grace[18][19]. Wzięli ślub 24 września 2012[20].

Dyskografia

edytuj

Z zespołem Sugar Ray

edytuj
  • 1995: Lemonade and Brownies
  • 1997: Floored
  • 1999: 14:59
  • 2001: Sugar Ray
  • 2003: In the Pursuit of Leisure
  • 2005: The Best of Sugar Ray
  • 2009: Music for Cougars

Albumy solowe

edytuj
  • 2015: Summertime's Coming (EP)

Filmografia

edytuj
filmy fabularne
Rok Tytuł Rola Reżyser
1997 Dzień ojca (Fathers' Day) członek grupy Sugar Ray Ivan Reitman
2002 Scooby-Doo w roli samego siebie Raja Gosnell
2003 Pauly Shore nie żyje (Pauly Shore Is Dead) dupek golfista Pauly Shore
Dziewczyny z wyższych sfer (Uptown Girls) gwiazdor rocka Boaz Yakin
2010 Darker Side of Green (wideo) moderator Adryana Cortez, Patrick Courrielche
2014 Rekinado 2: Drugie ugryzienie (Sharknado 2: The Second One, TV) Martin Brody, przyrodni brat Fina Anthony C. Ferrante
2015 Joe Dirt 2: Beautiful Loser (wideo) Jimmy Yauch / 1965 Rory Yauch Fred Wolf
Rekinado 3 (Sharknado 3: Oh Hell No!, TV) Martin Brody, przyrodni brat Fina Anthony C. Ferrante
seriale TV
Rok Tytuł Rola
1995 Howard Stern w roli samego siebie
1998-2001 Howard Stern
2001 Drew Carey Show członek grupy Sugar Ray / gitarzysta
2003 Player$ w roli samego siebie
2004 Gorące Hawaje (North Shore)
Las Vegas
2005 Prawo i porządek: sekcja specjalna (Law & Order: Special Victims Unit) J.J. Price
2011 FCU: Fact Checkers Unit DJ Booth
2013 Biuro (The Office) w roli samego siebie
2014 Today
CollegeHumor Originals
The Neighbors John
2015 Today w roli samego siebie
Workaholics
2016 Lady Dynamite'

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Mark McGrath. Listal. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  2. ↑ Mark McGrath: 'I Understand Why People Don't Like Me'. „Rolling Stone”. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  3. ↑ Mark McGrath Makes Fun of His „Sugar Gay” Meltdown Netflix's 'Lady Dynamite'?. Complex. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  4. ↑ Mark McGrath Bio, Fact. frostsnow.com. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  5. ↑ Mark McGrath What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2020-11-06]. (ang.).
  6. ↑ Mark McGrath Trivia. FamousFix. [dostęp 2020-11-06]. (ang.).
  7. ↑ Steve Virgen (2013-11-01): Sugar Ray to perform at SPIN gala. „Los Angeles Times”. [dostęp 2016-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-06)]. (ang.).
  8. ↑ Allison Stewart (2015-08-13): Sugar Ray, the band that once had it all. Chicago Tribune. [dostęp 2016-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-13)]. (ang.).
  9. ↑ Mark McGrath. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  10. ↑ Michael Sutton: Mark McGrath Biography. AllMusic. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  11. ↑ Mark Sayers McGrath Spiky Hairstyle. Cool Men's Hair. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  12. ↑ Mark McGrath: Sexiest Rock Star. „People”. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  13. ↑ Mark McGrath. SensaCine.com. [dostęp 2016-11-19]. (hiszp.).
  14. ↑ Mark McGrath TV Host, Singer. „TV Guide”. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  15. ↑ Mark McGrath Biography. TV.com. [dostęp 2019-11-19]. (ang.).
  16. ↑ Mark McGrath dating. FamousFix. [dostęp 2020-11-06]. (ang.).
  17. ↑ Ryan Parry (2019-04-03): Sugar Ray's Mark McGrath reveals he's going DEAF from years of performing. „Daily Mail”. [dostęp 2020-11-06]. (ang.).
  18. ↑ Mark McGrath Takes the Easy Way Out. Janet Charlton's Hollywood. [dostęp 2016-11-20]. (ang.).
  19. ↑ Cassie Carpenter: Sugar Ray's Mark McGrath paid $100 to gently break up with Cameo customer's long-distance boyfriend. „Daily Mail”. [dostęp 2019-11-25]. (ang.).
  20. ↑ Mark McGrath Marries Carin Kingsland. „People”. [dostęp 2016-11-20]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Mark_McGrath&oldid=67995434”