Mariusz Wiktoryn
Gajusz Mariusz Wiktoryn (łac. Gaius Marius Victorinus ur. 281-291 w Afryce, zm. w 363) przydomek: Afer (Afrykańczyk) – gramatyk, łaciński pisarz i tłumacz z greki, rzymski filozof neoplatoński, teolog wczesnochrześcijański.
Życie i twórczość
edytujW połowie IV w., za panowania Konstancjusza II przybył do Rzymu i zasłynął jako gramatyk, tłumacz dzieł Arystotelesa i Porfiriusza, komentator Cycerona i Wergiliusza, nauczyciel retoryki i filozofii.
Około 355 nawrócił się na chrześcijaństwo pod wpływem kapłana Symplicjana i w trakcie katechumenatu, w ramach reditio symboli, w katedrze mediolańskiej publicznie wyznał wiarę w Chrystusa. Wydarzenie to odbiło się dużym echem nie tylko w samym Mediolanie, opisał je św. Augustyn w Wyznaniach[1]. W konsekwencji po wydaniu w 362 roku przez cesarza Juliana edyktu zakazującego chrześcijanom nauczania utracił katedrę retoryki[2] i kontynuował pracę pisarską jako teolog. Według świętego Hieronima postawiono mu pomnik na Forum Trajana.
Dzieła
edytujFilozoficzne
edytujBył autorem komentarzy do dzieł Cycerona. Przełożył na łacinę pisma logiczne Arystotelesa, niektórych neoplatoników i być może Plotyna.
Teologiczne
edytujCała jego twórczość teologiczna powstała po nawróceniu w latach 358-363. Wydania krytyczne dzieł Mariusza Wiktoryna:
1. W ramach Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum t. 83/1-83/2, w Wiedniu:
T. 1. rozprawy teologiczne, wyd. P. Henry, P. Hadot /1971 r./:
- Przeciw Ariuszowi (Ad Candidum Arrianum, Adversus Arium); (358 - 363 r.).
- Traktat Teologiczny o Trójcy
- O Boskim rodzeniu Słowa (De generatione diuini Verbi, ad Candidum Arrianum); Clavis Patrum Latinorum (CPL) 96 (357 - 358 r.)
- O konieczności przyjęcia "homousion" (De homoousio recipiendo); CPL 97 (363 r.).
T. 2. komentarze egzegetyczne, wyd. F. Gori /1986 r./:
- Komentarz do listów św. Pawła: Do Galatów, Do Filipian, Do Efezjan. (Commentarii in epistulas Pauli ad Galatas, ad Philippenses, ad Ephesos); również w CPL 98; PL 8, 1145.
2. Sources chrétiennes 68 i 69 traktaty teologiczne. Była to pierwsza edycja w 1960 r., drugiego wydania w 1971 r. dokonano w ramach CSEL.
3. Patrologia Latina 64, 891nn: Definicje (De definitionibus); CPL 94.
Przypisy
edytuj- ↑ Zob. Wyznania, VIII, 2, wyd. IV, Znak, Warszawa 2007, s. 211-214 ISBN 83-240-0839-1
- ↑ Averil Cameron: Późne cesarstwo rzymskie. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2005, s. 96. ISBN 83-7469-163-8.
Bibliografia
edytuj- Emil Stanula, Mariusz Wiktoryn [w:] César Vidal Manzanares, Pisarze wczesnochrześcijańscy I-VII w. Mały słownik, wyd. Verbinum, Warszawa 2001.
- Ks. Arkadiusz Baron, Łacińskie komentarze do Listu do Tytusa (Ambrozjaster, Hieronim, Pelagiusz) na tle recepcji myśli Pawłowej w starożytności. [dostęp 27.02.2009]
- ISNI: 0000000121288080
- VIAF: 89512766
- LCCN: n79060714
- GND: 118577964
- LIBRIS: mkz12dg51m18s2n
- BnF: 12021864j
- SUDOC: 028369254
- SBN: NAPV065188
- NLA: 35142900
- NKC: xx0019972
- BNE: XX4893854
- NTA: 070224978
- BIBSYS: 90744011
- CiNii: DA02115524
- Open Library: OL1466899A
- PLWABN: 9810629359505606
- NUKAT: n99091621
- J9U: 987007269586305171
- PTBNP: 1618793
- CANTIC: a11822661
- CONOR: 67282019
- ΕΒΕ: 93991, 133449
- BLBNB: 000253920
- LIH: LNB:CT24;=wC