Marino Faliero (dramat Algernona Charlesa Swinburne’a)
tragedia Algernona Charlesa Swinburne’a
Marino Faliero – tragedia angielskiego poety i dramaturga Algernona Charlesa Swinburne’a, opublikowany w 1885 nakładem oficyny Chatto & Windus. Bohaterem jest Marino Faliero, wenecki doża z XIV wieku, ścięty za zdradę[1]. Utwór jest poprzedzony dedykacją dla Aurelia Saffiego. Dedykacja ta jest napisana strofą ośmiowersową rymowaną ababbccc. Zasadnicza część dramatu jest ułożona wierszem białym (blank verse[2]), czyli bezrymowym pentametrem jambicznym, ozdabianym wszakże typową dla poetyki Swinburne’a[3] aliteracją.
- Some wind should wake these waters, and some wave
- Swell toward us from the sunset : but the square
- Seems breathless as the very sea to left
- That sleeps and thinks it summer. Thou shalt know
- Full soon if love and liking toward mine own
- Have made mine old eyes blind or wrecked the wits
- That once were mine for judgment.
Algernon Charles Swinburne, Marino Faliero
Przypisy
edytuj- ↑ Richard Cavendish: Execution of Marin Falier, Doge of Venice. historytoday.com. [dostęp 2017-03-08]. (ang.).
- ↑ Jacek Baluch, Piotr Gierowski: Czesko-polski słownik terminów literackich. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 68-69. ISBN 978-83-233-4066-9.
- ↑ Algernon Charles Swinburne, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-03-08] (ang.).