Maria Kalota-Szymańska

Maria Kalota-Szymańska (ur. 8 października 1926 w Marysinku, zm. 23 lipca 2011) – polska poetka i publicystka.

W 1948 roku ukończyła Gimnazjum im. Marii Konopnickiej we Włocławku. Studiowała filologię polską i filozofię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, wśród jej wykładowców był Henryk Elzenberg. W czasie studiów (w latach 1950-1951) pracowała jako zastępca asystenta w Katedrze Historii Literatury Polskiej. Studia ukończyła w 1952 roku. Zadebiutowała w 1957 roku tomem wierszy Miniatury zwierzęce.

W 2009 została odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Wybrane publikacje

• Miniatury zwierzęce (1957)
• Sezon w Tatrach i inne wiersze (1964)
• Otwieranie granic (1968)
• Treny na śmierć miłości (1972)
• Miastu przypisana (1979, ISBN 83-06-00176-1)
• Sezon w Tatrach i po sezonie (1981, ISBN 83-215-9167-1)
• Białe przeciągi (1988, ISBN 83-215-9209-0)
• Pielgrzymka w ciemnościach (1989)
• Poemat o narodzinach (1992, ISBN 83-85327-07-X)
• Tatrzańskie postscriptum (1993, ISBN 83-85483-89-6)
• Album toruński: czternaście wierszy o Toruniu (1994, ISBN 838592800X)
• Odchodzenie (1995, ISBN 83-85327-30-4)
• Ta co z ciała uleciała oraz inne wiersze (2004, ISBN 83-920330-0-0)

Bibliografia

• SławomirS. Kalembka SławomirS. (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 321, ISBN 83-231-1988-0 .