Maria Borzobohata-Woźnicka

polska malarka

Maria Borzobohata-Woźnicka (ur. 1894 w Szyrwintach, zm. 1965[1] w Koszalinie[2]) – polska malarka.

Maria Borzobohata-Woźnicka
Data i miejsce urodzenia

1894
Szyrwinty

Data i miejsce śmierci

1965
Koszalin

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Stefana Batorego w Wilnie

Dziedzina sztuki

malarstwo

Życiorys

edytuj

Jej rodzicami byli Konstanty Franciszek i Maria Dominika z d. Szrejber (1863–1903). Miała dziewięcioro rodzeństwa, w tym braciːWojciecha i Adama.

W 1913 ukończyła gimnazjum w Wilnie i wyjechała do Petersburga, gdzie uczyła się rysunku i malarstwa w pracowni Jakowa Goldblatta. Po zakończeniu nauki w 1916 powróciła do Wilna. Już w niepodległej Polsce poślubiła w 1920 architekta i krytyka sztuki Stanisława Woźnickiego[3]. Od 1922 kontynuowała edukację artystyczną na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego, pod kierunkiem Ludomira Sleńdzińskiego[4].

Należała do Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków[5]. Uczestniczyła w jego wystawach, prezentując swoje prace w Wilnie, Warszawie oraz na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. W 1924 zamieszkała wraz z mężem w Warszawie[a]. Na czas II wojny światowej powróciła do Wilna. W stolicy pozostawiła wiele prac, które spłonęły podczas powstania w 1944. W następnym roku przeniosła się do Polski Ludowej. Zmarła jako mieszkanka Koszalina[2].

Twórczość

edytuj

Malowała głównie kameralne portrety, w których nawiązywała do tradycji portretu renesansowego. Stylizacja uwidoczniała się nie tylko w odniesieniu do formy i koloru, ale także w manierze przedstawiania stroju, a przede wszystkim dekoracyjnym upraszczaniu przedmiotów i pejzażu[4].

  1. Istnieje niewiele informacji dotyczących wojennych losów Marii i Stanisława Woźnickich. Portal Blisko Polski – zapewne za nieudokumentowanymi źródłami litewskimi – podaje, że „podczas II wojny światowej Maria została aresztowana przez Niemców i więziona na Pawiaku. 24 sierpnia 1943 umieszczono ją w transporcie więźniów zmierzającym do obozu zagłady, Auschwitz, gdzie prawdopodobnie zmarła”[6].

Przypisy

edytuj
  1. Ludomir Sleńdziński. Polski Petersburg. [dostęp 2024-04-30]. (pol.).
  2. a b Maria Zientara, Artystki polskie i ich sztuka w latach 1939–2010 – Artystki w latach II wojny światowej (cz. I)
  3. Stanisław Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, Warszawa 1938, tom II, s. 349
  4. a b Maria Zientara, Artystki polskie i ich sztuka w latach 1900–1939 – Przedstawicielki realizmu (cz. IV)
  5. Wileńskie Towarzystwo Artystów Plastyków 1920-1930, s. 10
  6. Maria Borzobohata-Woźnicka. Bliski Polski. [dostęp 2024-04-30]. (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • Maria Zientara, Artystki polskie i ich sztuka w latach 1900–1939 – Przedstawicielki realizmu (cz. IV), Zeszyty Naukowe Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, „Krzysztofory”, nr 29
  • Maria Zientara, Artystki polskie i ich sztuka w latach 1939–2010 – Artystki w latach II wojny światowej (cz. I) Zeszyty Naukowe Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, „Krzysztofory”, nr 32
  • Wileńskie Towarzystwo Artystów Plastyków 1920-1930, s. 10

Linki zewnętrzne

edytuj