Maria Bogda

polska aktorka

Maria Bogda, właśc. Janina Kopaczek-Brodzisz (ur. 25 listopada 1909 lub 1905[1] 1906[2] we Lwowie, zm. 30 czerwca 1981 w Desert Hot Spring lub w Altadenie[1]) – polska aktorka, jedna z najbardziej popularnych w Polsce gwiazd filmowych w dwudziestoleciu międzywojennym.

Maria Bogda
ilustracja
Imię i nazwisko

Janina Kopaczek-Brodzisz

Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1909
Lwów

Data i miejsce śmierci

30 czerwca 1981
Desert Hot Spring

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Adam Brodzisz

Lata aktywności

1929–1961

Życiorys

edytuj

W 1927 ukończyła studia w Instytucie Filmowym W. Biegańskiego w Warszawie. Przed II wojną światową występowała w wielu polskich filmach. Była uważana za jedną z najładniejszych polskich aktorek – wygrała konkurs „Ilustrowanego Kuryera Codziennego” na najpiękniejszy typ Polki. W 1929 przystąpiła do Lwowskiego Klubu Krótkofalowców; posiadała znak wywoławczy SP3HR.

 
Franciszek Brodniewicz i Maria Bogda w filmie Pan Twardowski (1936)
 
Grób Marii Bogdy na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie

W czasie okupacji mieszkała w Warszawie, początkowo (od grudnia 1939 do marca 1941) pracowała jako kelnerka w kawiarni „Napoleonka”. Podczas powstania warszawskiego prowadziła stołówkę na Mokotowie. Po upadku powstania znalazła się w Zakopanem, gdzie wraz z mężem, aktorem Adamem Brodziszem prowadziła pensjonat „Brodziszówka”. Nie mogąc znaleźć zatrudnienia w powojennej kinematografii, rozpoczęła występy teatralne, wraz z mężem prezentowała spektakle kameralne w różnych miastach Polski. W czerwcu 1961 oboje wyjechali na gościnne występy do Stanów Zjednoczonych i po zakończeniu tournée osiedlili się w Los Angeles, gdzie trudnili się hodowlą szynszyli. Po przejściu na emeryturę przenieśli się do Desert Hot Spring.

W kwietniu 1988 zgodnie ze swoim życzeniem została pochowana na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Filmografia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 43, s. 97, Czerwiec 1982. Koło Lwowian w Londynie. 
  2. Charles, Marja Bogda, „Świat Filmu”, R 2, nr 4, marzec 1933, s. 12.

Linki zewnętrzne

edytuj