Marek Kossakowski (dziennikarz)
Marek Stanisław Kossakowski (ur. 18 marca 1952 w Warszawie) – polski dziennikarz i polityk, działacz opozycji demokratycznej w PRL, w latach 2016–2020 jeden z dwojga przewodniczących Partii Zieloni.
.jpg) Marek Kossakowski (2018) | |
| Data i miejsce urodzenia |
18 marca 1952 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz, polityk |
| Stanowisko |
współprzewodniczący Partii Zieloni (2016–2020) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujDziałalność w PRL
edytujW latach 70. studiował na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego i na Wydziale Reżyserii PWST w Warszawie. Pracował w poradni językowej Polskiego Radia (1980–1981) i jako asystent reżysera w Teatrze Wielkim w Warszawie (1983–1989). W latach 1980–1981 był współpracownikiem Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR” i introligatorem w wydawnictwie Niezależnej Oficynie Wydawniczej, redaktorem „Niezależności” – biuletynu Regionu Mazowsze NSZZ „Solidarność”, a także kolporterem wydawnictw niezależnych. W stanie wojennym został internowany od 17 grudnia 1981 do 20 lipca 1982.
Po zwolnieniu z internowania ponownie zajął się organizowaniem działalności wydawniczej i kolportażem wydawnictw podziemnych. Na potrzeby wydawnicze udostępniał własne mieszkanie. Był współzałożycielem podziemnego pisma „Vacat” (w grudniu 1982). Od 1986 zaangażowany w Ruch Wolność i Pokój. Autor, redaktor i wydawca wydawnictw WiP-u. W maju 1987 współorganizował międzynarodowe seminarium „Pokój międzynarodowy i porozumienia helsińskie” w Warszawie. Uczestnik głodówki WiP-u we Wrocławiu w 1987. W 1989 podczas wyborów czerwcowych był przedstawicielem „Solidarności” ds. organizacji wyborów w województwie koszalińskim. Działał również w Komitecie Zakładowym „Solidarności” Pracowników Teatru Wielkiego w Warszawie.
Działalność w III RP
edytujPo 1989 pracował jako dziennikarz i redaktor w „Gazecie Wyborczej” (1989–2004), „Rzeczpospolitej” (2005–2006) i „Dzienniku” (2006–2007). W 2014 był kandydatem z listy Partii Zieloni do Rady m.st. Warszawy w wyborach samorządowych[1]. 29 sierpnia 2015 został przewodniczącym koła warszawskiego partii[2], zaś 20 lutego 2016 wybrany został na przewodniczącego partii (w ramach parytetu wspólnie z Małgorzatą Tracz)[3]. Uczestnik marszów i demonstracji Komitetu Obrony Demokracji[4]. W 2018 kandydował z listy Zielonych do sejmiku mazowieckiego[5]. W 2019 jako współprzewodniczący Zielonych został jednym z liderów Koalicji Europejskiej i Koalicji Obywatelskiej. Funkcję współprzewodniczącego partii sprawował do stycznia 2020, kiedy to nie został na nią ponownie wybrany. Ubiegał się o to stanowisko również na kolejnym kongresie w styczniu 2022[6].
Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (od 1989) i członkiem zarządu Stowarzyszenia Wolnego Słowa. W 2011 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[7]. Wyróżniony także odznaką Zasłużony Działacz Kultury.
Przypisy
edytuj- ↑ Warszawa: Partia Zieloni startuje do Rady Miasta!. Partia Zieloni, 15 października 2014. [dostęp 2016-08-01].
- ↑ Rafał Osiński: Marek Kossakowski na czele warszawskich Zielonych. politykawarszawska.pl, 30 sierpnia 2015. [dostęp 2016-08-01].
- ↑ Po weekendowym kongresie Zielonych: „To nowe otwarcie, chcemy patrzeć władzy na ręce”. TOK FM, 22 lutego 2016. [dostęp 2016-08-01].
- ↑ Marek Kossakowski: 7.05 Po raz kolejny idę…. KOD Mazowsze, 30 kwietnia 2016. [dostęp 2016-08-01].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2019-05-07].
- ↑ Urszula Zielińska i Przemysław Słowik nowymi współprzewodniczącymi Zielonych. wnp.pl, 15 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-14].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 marca 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 624).
Bibliografia
edytuj- Anna Grażyna Kister: Marek Stanisław Kossakowski. Encyklopedia Solidarności. [dostęp 2016-08-01].