Marek Harny
Marek Harny, właściwie Marek Lubaś[1] (ur. 11 września 1946 w Zabrzu) – polski pisarz.
 Marek Harny (2018) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Język | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
| |
| Nagrody | |
| |
| Strona internetowa | |
Życiorys
edytujUkończył Technikum Chemiczne w Krakowie i studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim[2]. W młodości był przez kilka lat robotnikiem w przemyśle chemicznym[1]. W latach 1989–2017 pracował w Gazecie Krakowskiej w Krakowie[3].
Jego debiutem literackim był zbiór opowiadań Unieś mnie, wielki ptaku, wydany w 1975, za który otrzymał nagrodę literacką im. Stanisława Piętaka[2]. W 2003, po dłuższym milczeniu, ukazała się jego powieść Urodzony z wiatru, nawiązująca do historii i legendy podhalańskiego partyzanta Ognia, w części oparta na rodzinnych doświadczeniach autora, który dzieciństwo spędził w Nowym Sączu. Książka ta, która na wydanie czekała ponad 20 lat, przez dziennik Rzeczpospolita określona została jako jedna z najważniejszych powieści ostatnich lat[4] i nominowana do Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza. Z kolei powieść Zdrajca, podejmująca temat lustracji w Kościele (choć autor deklaruje się jako niewierzący)[5], otrzymała wyróżnienie Stowarzyszenia Wydawców Katolickich FENIKS 2008 w kategorii literackiej[6]. W powieściach Dwie kochanki, Sny wojenne i Dziecko września autor powrócił do tematu wojny i jej wpływu na losy pokoleń powojennych[3]. Szczególne miejsce wśród nich zajmują Sny wojenne, których fabuła osnuta została na kanwie prawdziwych wydarzeń, a za pierwowzór jednej z głównych postaci posłużył zbrodniarz wojenny Heinrich Hamann, szef gestapo kolejno w Nowym Sączu i Krakowie[7].
Jest również autorem trzech powieści sensacyjno-kryminalnych: Pismak (Nagroda Wielkiego Kalibru podczas 3. edycji Festiwalu Kryminału[8]), Wszyscy grzeszą i W imię zasad.
Wydane książki
edytuj- Unieś mnie, wielki ptaku (1975), opowiadania
- Kraina naszej tęsknoty (1985). powieść
- Góry są w nas (1990), opowiadania
- Urodzony z wiatru (2003), powieść
- Lekcja miłości (2003), powieść
- Pismak; (2005) powieść kryminalna
- Samotność wilków (2006), powieść
- Zdrajca (2007), powieść
- Wszyscy grzeszą (2008); powieść kryminalna
- W imię zasad (2011); powieść kryminalna
- Dwie kochanki (2014), powieść
- Wolontariuszka (2015), powieść
- Sny wojenne (2018), powieść
- Dziecko września (2021), powieść
Przypisy
edytuj- ↑ a b Pisałem opowiadania i robiłem za fizycznego, „Dobry Tygodnik Sądecki” (27 (400)), 28 czerwca 2018.
- ↑ a b Lesław M. Bartelski, Polscy pisarze współcześni 1939-1991 Leksykon,, Gdańsk: Tower Press, 2000.
- ↑ a b Marek Harny powraca w wielkim stylu [online], Kulturatka.pl, 29 sierpnia 2018.
- ↑ Krzysztof Masłoń, Niepoprawna powieść po przejściach, „Rzeczpospolita”, 20 stycznia 2003.
- ↑ Joanna Weryńska, Autor jest jak rozbitek, „Gazeta Krakowska”, 31 marca 2008.
- ↑ Zdrajca. [dostęp 2009-07-29].
- ↑ Marek Sołtysik, Podwójne ślady, jeden strzał, „Twórczość”, wrzesień 2019.
- ↑ Marek Harny otrzymał nagrodę Wielkiego Kalibru [online], literatura.gildia.pl, 20 listopada 2006 [dostęp 2021-12-07].