Marek Gędek
Marek Gędek (ur. 17 lutego 1965 w Hrubieszowie, zm. 15 czerwca 2018 w Lublinie) – polski medioznawca, historyk, dziennikarz, marketer, wykładowca akademicki, poeta.
 Marek Gędek (2015) | |
| Data i miejsce urodzenia |
17 lutego 1965 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 czerwca 2018 |
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz, naukowiec |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujAbsolwent historii Uniwersytetu Jagiellońskiego (1989) oraz studium podyplomowego na Wyższej Szkole Zarządzania i Marketingu w Warszawie (1998–1999). W roku 2009 uzyskał doktorat na Wydziale Politologii UMCS w Lublinie. Pracował jako adiunkt w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego[1].
Miał wieloletnie doświadczenie dziennikarskie, m.in. praca w polskich gazetach takich jak „Dzień” (1989–1991), „Nowy Świat”, „Express Fakty” (1992), „Edytor Press”, (1992), „Obserwator Codzienny” (1992), „Stop" (1992), „Gazeta Wyborcza” (1992–1996), „Życie”, „Rzeczpospolita” 1998–2000). Wydawca, sekretarz redakcji, szef działu w kilku dziennikach m.in. „Dzienniku Wschodnim” (1997–2004) i jako wydawca i sekreter redakcji „Kuriera Lubelskiego” (2004–2008).
W latach 1996–1999 pracował w Banku Depozytowo-Kredytowym S.A. w Lublinie jako rzecznik prasowy szefował zespołowi public relations. W latach 1999–2001 był rzecznikiem prasowym Banku Pekao S.A. (ekspertem ds. PR, dyrektorem, członkiem rady programowej miesięcznika finansowego „Bankier” oraz członkiem kolegium pisma „Lider”).
W latach 1985–1986 był współzałożycielem grupy poetyckiej „Kresy”. Opublikował tomiki wierszy: Antologia poezji (1984), Rewolucja Antychrysta (1989), Dominik (1991), Postindustrialny szept (1992), Ut sit (2004), Wojownicy bijących serc (2011), Niedokończony poemat (2015).
Działalność polityczna, społeczna i związkowa
edytujDziałacz podziemnych struktur opozycyjnych (Solidarność”, KPN itp.). Aresztowany w 1986 roku.
Był współzałożycielem Towarzystwa Koronnego w Lublinie i prezesem w latach 1991–1992. Od 1993 r. był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich; członkiem Syndykatu Dziennikarzy Polskich (przewodniczący oddziału lubelskiego w latach 1994–1998); członkiem Towarzystwa Dziennikarskiego (wiceprezes 1993–1996); członkiem Rady Głównej Syndykatu Dziennikarzy Polskich (w latach 1994–1998); członkiem Konferencji Mediów Polskich (w latach 1994–1998); członkiem Rady Etyki Mediów (w latach 1994–1998); był również członkiem Towarzystwa Miłośników Lublina (wiceprezes od 2006) oraz członkiem Rady Naukowej Fundacji Instytut im. Kazimierza Wielkiego w Lublinie (od 2009).
Życie prywatne
edytujBył jednym z pierwszych supernumerariuszy Opus Dei z Lublina[2]. Z żoną Beatą miał czwórkę dzieci: Agnieszkę, Martę, Adama i Tymoteusza. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie[3]. Pochowany został na cmentarzu przy ulicy Lipowej w Lublinie. Mszy pogrzebowej w kaplicy cmentarnej przewodniczył biskup Mieczysław Cisło. Nad trumną przemawiał m.in. dziekan Wydziału Nauk Społecznych KUL ks. prof. Stanisław Fel, dyrektor Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej KUL dr hab. Justyna Szulich-Kałuża[4].
Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia
edytujBył laureatem wielu nagród i wyróżnień[5], m.in.
- 2015 – Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju[6];
- 2016 – Medal Komisji Edukacji Narodowej za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania[7].
Publikacje
edytujOpublikował blisko 30 książek i atlasów historycznych[8][9]. Napisał między innymi:
- 2017, Kościół i chrześcijaństwo na ziemiach polskich : atlas historyczny, s. 165. Bellona, Warszawa 2017 ISBN 978-83-11-14167-4
- 2016, Nieznane dzieje Polski 1943–2015, s. 925. Fronda, Warszawa 2016. ISBN 978-83-8079-105-3;
- 2015, Wojny polsko-moskiewskie od XV do VIII wieku, s. 300. Bellona, Warszawa 2015. ISBN 978-83-11-13579-6;
- 2014, Tajemnica początków Polski – Fascynująca historia ludu Wenedów, s. 390. Bellona, Warszawa 2014. ISBN 978-83-11-13398-3;
- 2009, Atlas historyczny wojen polskich, s. 90–91. Bellona, Warszawa 2009. ISBN 978-83-11-11642-9;
- 2012, „Wizerunek firmy w kontekście jej rozwoju” (studium przypadku), Wydawnictwo Pietrzak;
- 1996, Najdawniejsze dzieje ziemi hrubieszowskiej (do XV wieku, Najdawniejsze dzieje ziemi hrubieszowskiej (do XV wieku).
W roku 2020 ukazało się pośmiertne wydanie jego ostatniej książki:Pasja w pasji, czyli moje (nie)umieranie, s. 121. Wardakowie - Codis, Warszawa 2020. ISBN 978-83-952015-5-4[10].
Przypisy
edytuj- ↑ Dr Marek Gędek. [dostęp 2015-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-23)].
- ↑ Śp. Marek Gędek, opusdei.org
- ↑ Marek Gędek walczy z rakiem. I Ty możesz pomóc!, kurierlubelski.pl
- ↑ Pożegnanie dr Marka Gędka. lublin24.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-28)]., lublin24.pl
- ↑ dr Marek Gędek – Ważniejsze nagrody, wyróżnienia i podziękowania – www.kul.pl/. [dostęp 2015-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-23)].
- ↑ Zasłużeni ludzie książki – odznaczenia państwowe i resortowe – www.sbp.pl
- ↑ Odznaczenia państwowe i resortowe – Rok XXIX • styczeń–luty 2017 • Nr 1 (165), s. 15, kul.pl]
- ↑ Dziennikarz walczy z rzadkim nowotworem. 'Tak łatwo się nie poddaję' – www.dziennikwschodni.pl
- ↑ Dr Marek Gędek – Ważniejsze publikacje (w porządku chronologicznym). [dostęp 2015-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-23)].
- ↑ Pasja w pasji, czyli moje (nie)umieranie - Marek Gędek, sklepaf.pl
Linki zewnętrzne
edytuj- Dr Marek Gędek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-07-19].