Marduk-kabit-ahheszu

Marduk-kabit-ahheszu
	król Babilonu
Okres	od 1157 p.n.e.; do 1140 p.n.e.
	Dane biograficzne
Dynastia	IV dynastia z Babilonu
Dzieci	Itti-Marduk-balatu

Marduk-kabit-ahheszu (akad. Marduk-kabit-ahhê-šu, tłum. „Marduk jest najważniejszym spośród braci jego”^[1]) – pierwszy król Babilonii z II dynastii z Isin, ojciec Itti-Marduk-balatu; panował w latach 1157-1140 p.n.e. Wymieniony jako założyciel II dynastii z Isin w Babilońskiej liście królów A^[2] i Babilońskiej liście królów C^[3]. Doszedł do władzy po najeździe elamickiego władcy Szutruk-Nahhunte I na Babilonię w 1158 r. p.n.e. Przez pierwsze dwa lata władzę nad Babilonią dzielił z przebywającym na wygnaniu ostatnim władcą kasyckim Enlil-nadin-ahi, który w 1155 r. p.n.e. pojmany został przez władcę elamickiego Kutir-Nahhunte III i uprowadzony do Suzy.

Przypisy

↑ hasło kabtu, Chicago Assyrian Dictionary (CAD), K (tom 8), Chicago 1971, s. 26.
↑ A.K. Grayson, Königslisten..., s. 92.
↑ A.K. Grayson, Königslisten..., s. 97.

Bibliografia

A.K. Grayson, Königslisten und Chroniken, [w:] Reallexikon der Assyriologie VI (1980-83), s. 77-135.

[1] sło kabtu, Chicago Assyrian Dictionary (CAD), K (tom 8), Chicago 1971, s. 26.

[2] A.K. Grayson, Königslisten..., s. 92.

[3] A.K. Grayson, Königslisten..., s. 97.

[1]

[2]

[3]

król Babilonu
Okres	od 1157 p.n.e. do 1140 p.n.e.
Dane biograficzne
Dynastia	IV dynastia z Babilonu

Dzieci	Itti-Marduk-balatu