Marco Sørensen

Marco Sørensen
	; Sørensen w 2012 roku
Państwo	Dania
Data i miejsce urodzenia	6 września 1990 ; Svenstrup
	Sukcesy
	2011: Niemiecka Formuła 3 (wicemistrz)
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Marco Sørensen (ur. 6 września 1990 w Svenstrup) – duński kierowca wyścigowy.

Życiorys

Formuła Ford

Marco karierę rozpoczął w 1998 roku, od startów w kartingu. W 2006 roku zadebiutował w serii wyścigów samochodów jednomiejscowych – Duńskiej Formule Ford. W pierwszym sezonie startów zmagania zakończył na 19. miejscu. W drugim podejściu należał do czołówki, ostatecznie plasując się na 3. pozycji w końcowej klasyfikacji. Sørensen wziął udział także w Formule Ford NEZ. Zdobyte w niej punkty sklasyfikowały go na 9. lokacie.

W 2008 roku brał udział w brytyjskim odpowiedniku tego serialu. Duńczyk pięciokrotnie stawał na podium. W ostatnim starcie, na brytyjskim torze Silverstone, odniósł jedyne zwycięstwo. W klasyfikacji generalnej znalazł się na 8. miejscu. W drugiej połowie sezonu Sørensen wystartował w czterech ostatnich rundach niemieckiej serii ADAC Masters. W ośmiu startach Duńczyk aż pięciokrotnie startował z pole position, natomiast w czterech okazał się najlepszy w wyścigu. Pomimo niepełnego stażu, Marco rywalizację ukończył na bardzo wysokiej 4. pozycji.

Formuła Renault

W listopadzie 2008 roku Sørensen wziął udział w rundzie zimowej edycji Portugalskiej Formuły Renault. Na torze w Estoril, Duńczyk dojechał odpowiednio na siódmej i czwartej lokacie. Dzięki zdobytym punktom, zmagania zakończył na 11. miejscu.

W sezonie 2009 Marco zaangażował się w Północnoeuropejski, a także Europejski Puchar Formuły Renault. Reprezentując niemiecką ekipę Motopark Academy, w pierwszej z nich pięciokrotnie mieścił się w czołowej trójce, z czego raz sięgnął po zwycięstwo (w ostatnim wyścigu, na belgijskim torze Spa-Francorchamps). W drugiej z serii wyniki Duńczyka były wyraźnie słabsze. Sørensen pięciokrotnie zdobywał punkty, a najlepszy wynik odnotował w pierwszym wyścigu, na niemieckim torze Nürburgring, gdzie był szósty. Ostatecznie rywalizację ukończył odpowiednio na 3. i 15. pozycji.

Formuła 3

W latach 2010–2011 Duńczyk brał udział w Niemieckiej Formule 3. Ścigając się w zespole Brandl Motorsport, Marco wystartował w ośmiu wyścigach. Po punkty sięgnął w czterech startach, a podczas pierwszego wyścigu na Nürburgringu, startując z pierwszego pola startowego, zajął najniższy stopień podium. Zdobyte punkty uplasowały go na 11. miejscu. W drugim sezonie współpracy z niemiecką ekipą, Sørensen pewnie sięgnął po tytuł wicemistrzowski, ustępując jedynie dominującemu Nowozelandczykowi Richie Stanaway'owi. Duńczyk stawał na podium we wszystkich startach (nie wystartował w Assen), dwukrotnie przy tym odnosząc wygraną (na Spa-Francorchamps i Lausitzringu). Belgijska runda był najlepsza w wykonaniu Sørensena, który nie tylko zwyciężył w obu sesjach kwalifikacyjnych, ale także dwa razy ustanowił najlepszy czas wyścigu. Jego skuteczność jest widoczna zwłaszcza w klasyfikacji punktowej, gdzie zdobył dwa razy więcej punktów od czwartego Izraelczyka Alona Daya.

Formuła Renault 3.5

Na sezon 2012 Sørensen podpisał kontrakt ze stajnią Lotus, na udział w Formule Renault 3.5. W ciągu sezonu trzykrotnie stanął na podium, w tym zwyciężył sobotni wyścig na torze Circuit de Spa-Francorchamps. Z dorobkiem 122 punktów uplasował się na 6 pozycji w klasyfikacji kierowców.

W sezonie 2013 Sørensen przedłużył kontrakt ze stajnią Lotus. Sezon rozpoczął plasując się regularnie pod koniec pierwszej dziesiątki, z wyjątkiem drugiej pozycji w Monako. Podczas rundy na Red Bull Ringu Duńczyk nie miał sobie rundy, zwyciężając oba wyścigi. Z dorobkiem 113 punktów ukończył sezon na siódmym miejscu w klasyfikacji generalnej.

W sezonie 2014 Sørensen podpisał kontrakt z francuską ekipą Tech 1 Racing. Podczas wyścigu na torze Circuit de Monaco stanął na drugim stopniu podium. Uzbierał łącznie 44 punktów, co dało mu dwunaste miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców.

Seria GP2

W 2014 roku podczas rundy w Wielkiej Brytanii Duńczyk zastąpił Tio Ellinasa w bolidzie holenderskiej ekipy MP Motorsport. Wystartował łącznie w czternastu wyścigach, spośród których w dziewięciu zdobywał punkty. W sprincie w Soczi odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w GP2. Uzbierał łącznie 47 punktów, które zapewniły mu jedenaste miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców.

W roku 2015 przeniósł się do brytyjskiej ekipy Carlin. Wystartował w ośmiu wyścigach, jednak w żadnym nie zdobył punktów. Najwyżej dojechał w sprincie na austriackim torze Red Bull Ring, gdzie był szesnasty. W związku z tym postanowił zrezygnować z dalszego udziału w serii i skupił się na wyścigach długodystansowych.

Wyścigi długodystansowe

W sezonie 2015 został etatowym kierowcą fabrycznego zespołu Aston Martin Racing w Mistrzostwach Świata Samochodów Długodystansowych w klasie LMGTE Pro. Partnerowali mu jego rodacy, Nicki Thiim oraz Christoffer Nyggard. Już w pierwszym starcie, na brytyjskim torze Silverstone, sięgnęli po pole position. Wyścig zakończyli jednak tuż za podium, na czwartej lokacie. Ten sam wynik powtórzyli jeszcze na Nürburgringu i w Sakhir. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 8. miejscu. W 24-godzinnym wyścigu Le Mans także zabrakło im szczęścia do podium i ponownie zajęli 4. miejsce.

Wyniki

GP2

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																						Punkty	Pozycja
2014	MP Motorsport	BHR	BHR	ESP	ESP	MON	MON	AUT	AUT	GBR	GBR	DEU	DEU	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA	RUS	RUS	ARE	ARE	47	11
2014	MP Motorsport	-	-	-	-	-	-	-	-	9	8	9	4	10	10	14	11	7	4	8	1	NU	21	47	11
2015	Carlin	BHR	BHR	ESP	ESP	MON	MON	AUT	AUT	GBR	GBR	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA	RUS	RUS	BHR	BHR	ARE		0	33
2015	Carlin	NU	21	19	22	NU	20	18	16	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-		0	33

Formuła Renault 3.5

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																	Punkty	Pozycja
2012	Lotus	ARA	ARA	MON	BEL	BEL	DEU	DEU	RUS	RUS	GBR	GBR	HUN	HUN	FRA	FRA	CAT	CAT	122	6
2012	Lotus	7	NU	6	1	7	6	2	6	NU	NU	19	8	2	5	5	10	NU	122	6
2013	Lotus	ITA	ITA	ARA	ARA	MON	BEL	BEL	RUS	RUS	AUT	AUT	HUN	HUN	FRA	FRA	CAT	CAT	113	7
2013	Lotus	NW	18	9	10	2	5	10	10	17	1	1	12	9	4	5	NU	7	113	7
2014	Tech 1 Racing	ITA	ITA	ARA	ARA	MON	BEL	BEL	RUS	RUS	DEU	DEU	HUN	HUN	FRA	FRA	JER	JER	44	12
2014	Tech 1 Racing	NU	NU	15	7	2	8	10	15	15	10	14	7	9	8	NU	9	NU	44	12

Podsumowanie

Sezon	Seria	Zespół	Wyścigi	Zwycięstwa	PP	NO	Podium	Punkty	Pozycja
2007	Duńska Formuła Ford	Lucas Racing	16	4	7	16	12	238	3
2008	ADAC Formel Masters	ma-con Motorsport	8	4	5	3	6	125	4
	Brytyjska Formuła Ford	Fluid Motorsport	22	1	0	3	5	327	8
	Portugalska Formuła Renault (edycja zimowa)	Motopark Academy	2	0	0	0	1	12	11
2009	Europejski Puchar Formuły Renault 2.0	Motopark Academy	14	0	0	0	0	15	15
2009	Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0	Motopark Academy	14	1	0	1	4	232	3
2010	Niemiecka Formuła 3	Brandl Motorsport	8	0	1	0	1	18	11
2011	Niemiecka Formuła 3	Brandl Motorsport	16	2	2	2	15	126	2
2011	Formuła 3 Euro Series	Mücke Motorsport	3	1	1	1	1	0	NS†
2012	Formuła Renault 3.5	Lotus	17	1	0	0	3	122	6
2013	Formuła Renault 3.5	Lotus	17	2	2	1	3	113	7
2014	Formuła Renault 3.5	Tech 1 Racing	17	0	0	0	1	44	12
2014	Seria GP2	MP Motorsport	14	1	0	0	1	47	11
2015	Seria GP2	Carlin	8	0	0	0	0	0	33
2015	World Endurance Championship	Aston Martin Racing	7	0	1	0	0	81	8

† – nie był klasyfikowany.

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona kierowcy. marcoracing.dk. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-19)].