Marcinkańce
Marcinkańce (lit. Marcinkonys) – wieś w okręgu olickim na Litwie, położona na południowy wschód od Merecza. Na rok 2021 wieś była zamieszkiwana przez 493 osoby.
 drewniany kościół w Marcinkańcach (1880) | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Okręg | |||
| Rejon | |||
| Gmina | |||
| Populacja (2021) • liczba ludności |
| ||
Położenie na mapie Litwy  | |||
 54°03′11,8″N 24°24′29,4″E/54,053278 24,408167
| |||
Marcinkańce są siedzibą dyrekcji Dzukijskiego Parku Narodowego.
Historia
edytujW XIX wieku powstała tu stacja kolejowa Marcinkańce na linii Kolei Warszawsko-Petersburskiej.
W latach międzywojennych miejscowość znalazła się początkowo w strefie pasa neutralnego, który w lutym 1923 w myśl decyzji Rady Ambasadorów przyznano Polsce i (bez formalnego statusu gminy) dołączono do przyległego powiatu grodzieńskiego w woj. białostockim[2]. Dopiero w 1925 roku z omawianego obszaru (oraz z południowej części dawnej gminy Orany) powstała nowa gmina Marcinkańce w powiecie grodzieńskim w woj. białostockim, w skład której weszły Marcinkańce[3]. 16 października 1933 Marcinkańce (wraz z miejscowością Pobiżupie) utworzyły gromadę Marcinkańce w gminie Marcinkańce[4]
Podczas okupacji hitlerowskiej, we listopadzie 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 400 osób. 2 listopada 1942 roku Niemcy ostatecznie zlikwidowali getto. Żydów wywieziono do obozu w Treblince a część zamordowano na miejscu[5].
Po wojnie miejscowość włączono do Litewskiej SRR w ZSRR. Od 1991 w niezależnej Litwie.
Przypisy
edytuj- ↑ Gyventojai gyvenamosiose vietovėse: Lietuvos Respublikos 2021 metų gyventojų surašymo rezultatai. Vilnius: Statistikos departamentas, 2022
- ↑ Andrzej Gawryszewski: Ludność Polski w XX wieku. Warszawa: Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania im. Stanisława Leszczyckiego PAN, 2005, s. 23. ISBN 83-87954-66-7.
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 16, poz. 110, skorygowany przez Dz.U. z 1926 r. nr 7, poz. 53
- ↑ Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 11, poz. 51
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part A, s. 924.