Marcelo Salas

piłkarz chilijski

José Marcelo Salas Melinao (ur. 24 grudnia 1974 w Temuco, Chile) – chilijski piłkarz, który grał na pozycji napastnika, w latach 1994–2007 reprezentant kraju.

Marcelo Salas
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

José Marcelo Salas Melinao

Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1974
Temuco

Wzrost

173 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1989–1992 Deportes Temuco
1992–1993 Club Universidad de Chile
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1993–1996 Club Universidad de Chile 77 (50)
1996–1998 CA River Plate 53 (24)
1998–2001 S.S. Lazio 79 (34)
2001–2006 Juventus F.C. 18 (2)
2003–2005 River Plate (wyp.) 32 (10)
2005–2006 Club Universidad de Chile (wyp.) 38 (18)
2006–2008 Club Universidad de Chile 44 (19)
W sumie: 341 (157)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1994–2007  Chile 70 (37)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Strona internetowa

Marcelo Salas jest obok Elíasa Figueroa i Ivána Zamorano najbardziej rozpoznawalnym chilijskim piłkarzem. Reprezentował barwy Club Universidad de Chile (dwukrotny mistrz Chile), River Plate (czterokrotny mistrz Argentyny), S.S. Lazio (mistrz Włoch, zdobywca Pucharu Włoch, Superpucharu Włoch, Pucharu Zdobywców Pucharów, Superpucharu Europy) oraz Juventusu Turyn (dwukrotny mistrz Włoch, zdobywca Superpucharu Włoch, finalista Ligi Mistrzów). Z reprezentacją Chile dwukrotnie uczestniczył w Copa América (1995, 1999) oraz w mistrzostw świata 1998. W 1997 roku został nagrodzony tytułem Południowoamerykański Piłkarz Roku: Południowoamerykańskiego Piłkarz Roku oraz Piłkarza Roku w Argentynie.

Club Universidad de Chile

edytuj

Marcelo Salas karierę piłkarską rozpoczął w 1989 roku w juniorach Deportes Temuco, w których występował do 1992 roku. Następnie grał w juniorach Club Universidad de Chile, z którym w 1993 roku podpisał profesjonalny kontrakt. Debiut w seniorskiej drużynie zaliczył dnia 4 stycznia 1994 roku w meczu z CD Cobreloa, w którym strzelił swojego pierwszego gola dla zespołu. Z tym zespołem Salas dwukrotnie zdobył mistrzostwo Chile (1994, 1995) oraz dotarł do półfinału Copa Libertadores 1996. Z klubu odszedł w 1996 roku rozegraniu 77 meczów ligowych, w których strzelił 50 bramek.

River Plate

edytuj

Następnie Marcelo Salas został zawodnikiem argentyńskiego klubu ligi Primera División - River Plate, co wywołało krytykę wśród argentyńskiej prasy oraz Diego Maradonę, gdyż urodzony w Chile zawodnik nigdy nie miał wpływu na grę w argentyńskich rozgrywkach. Jednak Salas swoją grą uciszył swoich krytyków zdobył serca argentyńskich fanów oraz miał spory udział ze zdobyciu trofeów przez River Plate w tych czasach: mistrzostwa Argentyny (Apertura 1996, Clausura 1997, Apertura 1997) oraz Supercopa Sudamericana 1997, co pomogło Salasowi w zdobyciu w 1997 roku nagród indywidualnych: Południowoamerykański Piłkarz Roku oraz Piłkarz Roku w Argentynie. Łącznie dla klubu w latach 19961998 rozegrał 53 mecze ligowe, w których strzelił 24 gole.

Kariera we Włoszech

edytuj

Marcelo Salas dzięki świetnej grze na mistrzostwach świata 1998 we Francji, na których w 4 meczach strzelił 4 bramki, wyjechał do Włoch podpisać kontrakt z klubem ligi Serie A - S.S. Lazio, którego działacze za transfer Salasa zapłacili 18.000.000 dolarów. W Serie A zadebiutował dnia 4 października 1998 roku w wygranym 2:0 meczu domowym z Cagliari, a dnia 17 października 1998 roku z wygranym 3:5 meczu wyjazdowym z Interem Mediolan strzelił swoje 2 pierwsze bramki w Serie A[1]. W sezonie 1998/1999 wygrał ze swoim klubem Superpuchar Włoch w piłce nożnej 1998, a także ostatnią edycję Pucharu Zdobywców Pucharów. W sezonie 1999/2000 S.S. Lazio po zwycięstwie z angielskim Manchesterem United 1:0 po bramce Salasa zdobył Superpuchar Europy 1999 oraz po 26 latach ponownie zdobyło mistrzostwo Włoch, a także Puchar Włoch. Z klubu odszedł po sezonie 2000/2001 po rozegraniu 79 meczów ligowych i strzeleniu 34 bramek.

Salas następnie za 28.400.000 euro przeszedł do Juventusu Turyn[2], w którym w latach 20012003 z powodu licznych kontuzji rozegrał zaledwie 18 meczów ligowych, w których strzelił 2 bramki. W tym czasie zdobył ze Starą Damą dwukrotnie mistrzostwo Włoch (2002, 2003) oraz Superpuchar Włoch (2003), a także dotarł do finału Ligi Mistrzów w edycji 2002/2003.

Powrót do Ameryki Południowej

edytuj

W 2003 roku wrócił do Ameryki Południowej, gdzie w latach 20032005 ponownie grał na zasadzie wypożyczenia w River Plate[3], gdzie również Salasowi regularną grę utrudniały kontuzje (rozegrał zaledwie 32 mecze ligowe, w których strzelił 10 bramek) i nawet rozważał zakończenie kariery, jednak zdecydować na kontynuowanie kariery i zdobył z klubem w sezonie 2003/2004 mistrzostwo Clausura oraz dwukrotnie dotarł do półfinału Copa Libertadores (2004, 2005).

W lipcu 2005 roku za zgodą Juventusu Turyn wrócił na zasadzie wypożyczenia do Club Universidad de Chile[4], z którym latem 2006 roku podpisał kontrakt, a dnia 26 listopada 2008 roku w wieku 34 lat, po rozegraniu 82 ligowych meczów i strzeleniu 37 bramek zakończył piłkarską karierę[5].

Kariera reprezentacyjna

edytuj

Marcelo Salas w latach 19942007 rozegrał 70 meczów w reprezentacji Chile, w których strzelił 37 bramek. Debiut zaliczył dnia 18 maja 1994 roku w Santiago w zremisowanym 3:3 meczu towarzyskim z reprezentacją Argentyny, w którym strzelił swojego pierwszego gola w reprezentacji Chile. W międzyczasie dwukrotnie brał udział w Copa América: 1995 (faza grupowa), 1999 (4. miejsce) oraz był uczestnikiem mistrzostw świata 1998 we Francji (1/8 finału), podczas których w 4 meczach strzelił 4 bramki. Ostatni mecz w reprezentacji Chile rozegrał dnia 21 listopada 2007 roku w Santiago w przegranym 0:3 meczu eliminacyjnym mistrzostw świata 2010 z reprezentacją Paragwaju.

Po zakończeniu kariery

edytuj

Marcelo Salas dnia 2 czerwca 2009 roku na Estadio Nacional w Santiago w obecności 50,000 widzów rozegrał pożegnalny mecz, na który zaprosił kolegów z Club Universidad de Chile z lat 19931996, River Plate, Juventusu Turyn oraz reprezentacji Chile ze składu mistrzostw świata 1998. Salas zagrał w tym meczu w obu drużynach oraz strzelił hat tricka[6].

Statystyki

edytuj

Klubowe

edytuj
Klub Sezon Liga Liga[7] Puchary krajowe[8] Puchary międzynarodowe[9] Łącznie
Występy Bramki Występy Bramki Występy Bramki Występy Bramki
Club Universidad de Chile 1993 Primera División 15 1 15 1
1994 Primera División 25 27 15 12 6 2 46 41
1995 Primera División 27 17 4 0 7 5 38 22
1996 Primera División 10 5 5 2 12 5 27 12
Łącznie 77 50 24 14 25 12 126 76
River Plate 1996/1997 Primera División 26 11 4 0 30 11
1997/1998 Primera División 27 13 10 7 37 20
Łącznie 53 24 14 7 67 31
S.S. Lazio 1998/1999 Serie A 30 15 7 5 6 3 43 23
1999/2000 Serie A 28 12 3 0 11 5 42 17
2000/2001 Serie A 21 7 2 1 9 0 32 8
Łącznie 79 34 12 6 26 8 117 48
Juventus Turyn 2001/2002 Serie A 7 1 2 0 2 0 11 1
2002/2003 Serie A 11 1 2 1 2 1 15 3
Łącznie 18 2 4 1 4 1 26 4
River Plate 2003/2004 Primera División 17 6 4 2 21 8
2004/2005 Primera División 15 4 7 5 22 9
Łącznie 32 10 11 7 43 17
Club Universidad de Chile 2005 Primera División 10 5 10 5
2006 Primera División 28 13 28 13
2007 Primera División 14 8 14 8
2008 Primera División 30 11 30 11
Łącznie 82 37 82 37
Łącznie w karierze 333 155 40 21 80 35 453 213

Reprezentacyjne

edytuj
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
  Chile
1994 3 1
1995 12 4
1996 11 6
1997 7 9
1998 10 10
1999 5 0
2000 7 2
2001 2 2
2002 0 0
2003 0 0
2004 4 0
2005 3 1
2006 0 0
2007 6 2
Ogólnie 70 37

[10]

Gole w reprezentacji Chile

edytuj
Lp. Data Miejsce Przeciwnik Wynik Mecz
1. 18.05.1994 Santiago   Argentyna 3–3 Mecz towarzyski
2. 29.03.1995 Los Angeles   Meksyk 2–1 Mecz towarzyski
3. 22.04.1995 Temuco   Islandia 1–1 Mecz towarzyski
4. 28.05.1995 Commonwealth Stadium, Edmonton   Kanada 2–1 Canada Cup 1995
5. 11.10.1995 Concepción   Kanada 2–0 Mecz towarzyski
6. 14.02.1996 Coquimbo   Peru 4–0 Mecz towarzyski
7. 26.05.1996 Santiago   Boliwia 2–0 Mecz towarzyski
8.
9. 06.07.1996 Santiago   Ekwador 4–1 El. Mundialu 1998
10. 25.08.1996 Liberia   Kostaryka 1–1 Mecz towarzyski
11. 12.11.1996 Santiago   Urugwaj 1–0 El. Mundialu 1998
12. 08.06.1997 Quito   Ekwador 1–1 El. Mundialu 1998
13. 05.07.1997 Santiago   Kolumbia 4–1 El. Mundialu 1998
14.
15.
16. 10.09.1997 Santiago   Argentyna 1–2 El. Mundialu 1998
17. 12.10.1997 Santiago   Peru 4–0 El. Mundialu 1998
18.
19.
20. 16.11.1997 Santiago   Boliwia 3–0 El. Mundialu 1998
21. 11.02.1998 Stadion Wembley, Londyn   Anglia 2–0 Mecz towarzyski
22.
23. 22.04.1998 Santiago   Kolumbia 2–2 Mecz towarzyski
24. 24.05.1998 Santiago   Urugwaj 2–2 Mecz towarzyski
25. 31.05.1998 Montélimar   Tunezja 3–2 Mecz towarzyski
26. 04.06.1998 Awinion   Maroko 1–1 Mecz towarzyski
27. 11.06.1998 Parc Lescure, Bordeaux   Włochy 2–2 Mundial 1998
28.
29. 17.06.1998 Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne   Austria 1–1 Mundial 1998
30. 27.06.1998 Parc des Princes, Paryż   Brazylia 1–4 Mundial 1998
31. 29.06.2000 Estadio Nacional, Santiago   Paragwaj 3–1 El. Mundialu 2002
32. 15.08.2000 Estadio Nacional, Santiago   Brazylia 3–0 El. Mundialu 2002
33. 14.08.2001 Estadio Nacional, Santiago   Boliwia 2–2 El. Mundialu 2002
34.
35. 04.06.2005 Estadio Nacional, Santiago   Boliwia 3–1 El. Mundialu 2006
36. 18.11.2007 Estadio Centenario, Montevideo   Urugwaj 2–2 El. Mundialu 2010
37.

[11]

Sukcesy

edytuj

Club Universidad de Chile

edytuj

River Plate

edytuj

Juventus Turyn

edytuj

Indywidualne

edytuj

Życie prywatne

edytuj

Marcelo Salas jest synem Alicii (z domu Melinao) i Rosemberga Salasów. W latach 19962003 był żonaty z Caroliną Messen, z którą ma dwie córki: Camilę (ur. 1999) i Catalinę (ur. 2002).

Przypisy

edytuj
  1. Italy 1998/99 - RSSSF.com (ang.)
  2. E' ufficiale la cessione di Marcelo Salas alla Juve e l'acquisto di Darko Kovacevic. sslazio.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-09-07)]. [data dostępu: 2001-08-14] (wł.)
  3. Reports and Financial Statements at 30 June 2004. juventus.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-07)]. [data dostępu: 2004-06-30] (ang.)
  4. Six-Monthly Report at 31 December 2005. juventus.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-07)]. [data dostępu: 2005-12-31] (ang.)
  5. Salas kończy karierę [data dostępu: 2008-11-30]
  6. Marcelo Salas marcó tres goles en emotiva despedida. triunfo.cl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-06)]. [data dostępu: 2009-10-06] (hiszp.)
  7. Uwzględniono Primera División de Chile, Argentyńska Primera División, Serie A.
  8. Uwzględniono Puchar Chile, Copa Argentina, Puchar Włoch.
  9. Uwzględniono Europejskie Puchary, Południowoamerykańskie puchary.
  10. Marcelo Salas - National Football Teams (ang.)
  11. José Marcelo Salas - Goals in International Matches (ang.)

Linki zewnętrzne

edytuj