Manchester terrier

Manchester terrier – jedna z ras psów, należąca do grupy terierów, zaklasyfikowana do sekcji terierów wysokonożnych. Nie podlega próbom pracy.

Manchester terrier

Manchester terrier
Inne nazwy	Black and tan terrier
Kraj patronacki	Anglia
Kraj pochodzenia	Wielka Brytania
Wymiary
Wysokość	40-41 (psy) 38 cm
Masa	7-10 kg
Klasyfikacja
FCI	Grupa III, Sekcja 1, nr wzorca 71
AKC	Terrier, Toy
ANKC	Grupa 2 - Terriers
CKC	Grupa 4 - Terriers
KC(UK)	Terrier
NZKC	Terrier
UKC	Grupa 7 - Terrier
Wzorce rasy
FCI AKC ANKC CKC KC(UK) NZKC UKC

Rys historyczny

W 1800 Anglię opanowały szczury, których zabijanie stało się jednym z popularniejszych sportów. John Hulme, entuzjasta psich wyścigów i walk ze szczurami skrzyżował whippeta z mieszańcem teriera, aby otrzymać ciętego, zwinnego psa, nadającego się do sportów. Pomysł okazał się trafny i po wielu jego powtórzeniach wyhodowano nową rasę. W 1827 rozpowszechniły się walki psów, do których Manchester Terier nadawał się równie dobrze, jak do starć ze szczurami. Uszy kopiowano, aby zapobiec ich urazom.
W 1860 rasę nazwano manchester terrier – od Manchesteru, gdzie występowały najczęściej. Zainteresowanie wzbudzały mniejsze odmiany, przez co psy te zaczęto krzyżować z rasą chihuahua, co skutkowało poważnymi wadami w budowie. Małe manchester terriery były wykorzystywane na polowaniach do penetrowania lisich nor. Jako że nie mogły nadążyć za większymi od nich gończymi jeźdźcy trzymali je w specjalnie zaprojektowanych, skórzanych sakwach.

Odmiany

W Ameryce Północnej występują dwie odmiany manchester terriera. Toy manchester terrier jest pomniejszoną kopią standardowego, waży poniżej 5 kg i ma naturalnie stojące uszy. W Anglii są to odrębne rasy: manchester terrier i english toy terrier.

Użytkowość

Dawniej wykorzystywany jako pies myśliwski i do walk ze szczurami, teraz głównie jako towarzysz.

Zachowanie i charakter

Manchester terriery od zawsze przebywały w towarzystwie człowieka, toteż są psami przyjaznymi i oddanymi, nieagresywnymi wobec dzieci. Czujne i pełne temperamentu, zawsze skłonne do zabaw, lecz nie wymagają regularnej aktywności. Są bardzo bystre i wesołe, nie są psami z natury agresywnymi.

Bibliografia

• Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5. Brak numerów stron w książce
• Eva-Maria Krämer Rasy psów, Oficyna Wydawnicza MULTICO Sp.z.o.o., Warszawa 2003
• David Taylor: Księga psów. Warszawa: Świat Książki, 1995. ISBN 83-7129-102-7. Brak numerów stron w książce