P31

wrak okrętu u wybrzeży Malty, obecnie atrakcja dla nurków

P31okręt patrolowy sił zbrojnych Malty wschodnioniemieckiego projektu 89.1 (typu Kondor I), służący poprzednio w Ludowej Marynarce NRD pod nazwą Pasewalk. Wszedł do służby w NRD w 1969 roku jako trałowiec, następnie służył jako patrolowiec pogranicza. Po zjednoczeniu Niemiec, w 1992 został sprzedany na Maltę. Po przemianowaniu na P31 był używany jako okręt patrolowy. Po wycofaniu ze służby w 2009 okręt został zatopiony u brzegów wyspy Comino jako sztuczna rafa i miejsce nurkowe.

P31
Ilustracja
Okręt patrolowy P31 w Hay Wharf we Florianie
Klasa

trałowiec / patrolowiec

Projekt

89.1

Oznaczenie NATO

Kondor I

Historia
Stocznia

Peenewerft w Wolgast

Położenie stępki

12 grudnia 1968

Wodowanie

18 czerwca 1969

 Volksmarine
Nazwa

Pasewalk

Wejście do służby

18 października 1969

Wycofanie ze służby

1990

 Siły Zbrojne Malty
Nazwa

P31

Wejście do służby

1 lipca 1992

Wycofanie ze służby

2004

Los okrętu

zatopiony 25 sierpnia 2009 jako sztuczna rafa dla nurków

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

361 ton

Długość

51,98 m

Szerokość

7,12 m

Zanurzenie

2,3 m

Napęd
2 silniki wysokoprężne 40 DM
Prędkość

20 węzłów (37 km/h)

Zasięg

3000 Mm przy prędkości 12 węzłów

Uzbrojenie
początkowe:
• 2 działka plot. 25 mm 2M-3M (1×II)
na Malcie:
• 4 km 14,5 mm ZPU-4 (1×IV)
Załoga

18–25

Budowa

edytuj

Okręt należał do pierwszej serii wschodnioniemieckich trałowców projektu 89.1, oznaczonego przez NATO jako typ Kondor I, zaprojektowanego i zbudowanego w NRD[1]. Zbudowano go w stoczni Peenewerft w Wolgast, pod numerem 89.118[1]. Rozpoczęcie budowy nastąpiło 6 grudnia 1968 roku. Okręt został zwodowany 18 czerwca 1969 i oddany do służby 18 października tego samego roku. Był ósmym okrętem tego typu, który został zbudowany w stoczni i został nazwany „Pasewalk” po miejscowości o tej samej nazwie w Landkreis Vorpommern-Greifswald[2].

Skrócony opis

edytuj
Osobny artykuł: trałowce projektu 89.

Okręt miał wyporność standardową 329 ts, zaś pełną 361 ts, jego długość całkowita wynosiła 52 m, szerokość całkowita 7,1 m zaś zanurzenie 2,3 m. Napęd jednostki stanowiły dwa silniki Diesla 40 DM o mocy 2942 kW. Prędkość maksymalna wynosiła 20 węzłów, zasięg około 3000 mil morskich przy prędkości 12 węzłów[3].

Załoga początkowo obejmowała 24 osoby, później w służbie NRD jako patrolowiec 18 osób, a w służbie Malty liczyła 25 osób (w tym 2 oficerów)[4][5].

Uzbrojenie w służbie niemieckiej stanowiło jedno podwójnie sprzężone działko przeciwlotnicze kalibru 25 mm 2M-3M w odkrytej wieży na pokładzie dziobowym[4]. W drugiej połowie lat 80. okręt mógł otrzymać czteroprowadnicową wyrzutnię Fasta-4M lub FAM-4 dla samonaprowadzających się pocisków przeciwlotniczych obrony bezpośredniej Strzała-2M[6]. Na Maltę okręt został sprzedany bez uzbrojenia, po czym zamontowano w 1999 roku poczwórnie sprzężony karabin maszynowy kalibru 14,5 mm ZPU-4[5].

Wyposażenie stanowiła stacja hydrolokacyjna KLA-58m i radar nawigacyjny TR 333[4]. Początkowo okręt miał także zestaw trałów produkcji NRD i ZSRR: kontaktowe MSG-1 lub SDG/RL, elektromagnetyczne KFRG/RL lub HFG-13m lub HFG-24m oraz akustyczny AT-2[6]. Przed sprzedażą na Maltę stację hydrolokacyjną zdemontowano, natomiast okręt otrzymał radar nawigacyjny produkcji zachodniej Racal Bridgemaster 250/360[5].

Przebieg służby

edytuj

Trałowiec „Pasewalk” wszedł do służby Volksmarine 18 października 1969 roku i został przydzielony do 5 Dywizjonu Trałowców (5. MSRA) 1 Flotylli w Peenemünde, a od 1971 roku do 3 Dywizjonu Trałowców tej flotylli[7]. Już między 1971 a 1973 rokiem, po wejściu do służby nowszych okrętów, został przeniesiony do 2 Dywizjonu Okrętów Pogranicza (2. GSA - Grenzschiffabteilung) 6 Brygady Granicznej Wybrzeża (6. GBK – Grenzbrigade Küste)[4]. Służył jako patrolowiec pogranicza, a sprzęt przeciwminowy po pewnym czasie zdemontowano, zmniejszając załogę do 18 ludzi[4]. Nosił numer burtowy 354, od 1970-71 roku: 334, a od 1975: G 423 (druga cyfra wskazywała numer dywizjonu)[7].

Po zjednoczeniu Niemiec on i inne okręty typu Kondor I uznano za zbyt przestarzałe, aby włączyć je do niemieckiej marynarki wojennej, więc został wycofany ze służby w 1990, i usunięto z niego uzbrojenie[3].

Nieuzbrojony trałowiec, wraz ze swoim bliźniaczym okrętem „Ueckermünde” został następnie w dniu 1 lipca 1992 zakupiony przez Maltę; otrzymały one numery taktyczne odpowiednio P31 i P30. P31 stał się okrętem patrolowym w ramach dowództwa operacji morskich Morskiego Dywizjonu Sił Zbrojnych Malty. Trzeci bliźniaczy okręt, „Boltenhagen”, został zakupiony w 1997 i otrzymał numer taktyczny P29. Ponieważ dawne trałowce zostały zakupione nieuzbrojone, AFM zamontowały na nich poczwórne karabiny maszynowe kalibru 14,5 mm ZPU-4[5].

P31 był wykorzystywany do zabezpieczania wybrzeża Malty przed przemytem oraz do operacji kontroli granicznej. Szczególnym wydarzeniem było uratowanie w 2002 ponad 250 nielegalnych imigrantów z ich 20-metrowej łodzi, która tonęła 71 km na południe od Malty podczas wiatru o sile 6 B[2][8].

P31 został wycofany ze służby w 2004 roku i został zakupiony przez Maltański Urząd Turystyki. Po oczyszczeniu jednostka została 25 sierpnia 2009 zatopiona w pobliżu maltańskiej wyspy Comino. Spoczywa na głębokości 18 metrów, służąc jako miejsce do nurkowania i sztuczna rafa[2][9].

Wrak leży teraz na głębokości około 19 metrów na czystym białym piasku, zaś pobliskie pola trawy morskiej Posidonia oceanica dają dużą szansę na osiedlenie się na wraku fauny morskiej[2][9].

Zobacz też

edytuj
  • P29 – bliźniaczy okręt patrolowy również zatopiony w celach nurkowych

Przypisy

edytuj
  1. a b Rochowicz 2019 ↓, s. 50-51.
  2. a b c d Malta’s newly scuttled wreck – The ex-Pasewalk P31 Patrol Boat. Oxygene Diving. [dostęp 2022-04-13]. (ang.).
  3. a b Peter Kieschnick: Minensuch und Räumschiff Projekt 89.1. parow-info.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-28)]. (niem.).
  4. a b c d e Rochowicz 2019 ↓, s. 52.
  5. a b c d Jane’s Fighting Ships 2002–2003. Stephen Saunders (red.). Jane’s Information Group Ltd, 2002, s. 455. ISBN 0-7106-2432-8. (ang.).
  6. a b Rochowicz 2019 ↓, s. 54-55.
  7. a b Rochowicz 2019 ↓, s. 51.
  8. Tugboat - P31. Professional Diving Schools Association. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-10)]. (ang.).
  9. a b Former Patrol Boat P31 scuttled off coast of Comino. [w:] Gozo News [on-line]. 2009-08-25. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-29)]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Robert Rochowicz. Nie tylko trałowce. Historia projektu 89. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 11-12/2019. XXIV (195), listopad-grudzień 2019. Warszawa.