Malesze (ros. Малешевская волость, lit. Malešių valsčius) – dawna gmina wiejska (włość) istniejąca w latach 1861–1915 na Białostocczyźnie. Siedzibą gminy były Malesze[2].

Malesze
Малешевская волость
gmina wiejska
1861–1915[1]
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Obwód

gub. grodzieńska

Okręg

pow. bielski

Siedziba

Malesze

Data powstania

1861

Data likwidacji

1915

Populacja (1890)
• liczba ludności


5079

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba gromad

25

Liczba miejscowości

84

Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Malesze”
Ziemia52°48′N 22°58′E/52,794167 22,963611

Imperium Rosyjskie

edytuj

Gmina zbiorowa Malesze powstała w wyniku reformy struktur administracyjnych państwa rosyjskiego w 1861 roku. Była częścią powiatu bielskiego należącego (od 1843) do guberni grodzieńskiej. W 1890 roku gmina Malesze obejmowała 84 miejscowości i zamieszkiwało ją 5079 osób[2].

I wojna światowa

edytuj

Podczas I wojny światowej gmina wraz z powiatem bielskim należała do okupowanego przez Niemcy Ober-Ostu (w okręgu Białystok)[3], gdzie znacznie zmieniono granice i podział administracyjny powiatu bielskiego. Spośród jego 15 gmin, zachowano 9 i zniesiono 6, ponadto utworzono 10 nowych W związku z tym, gmina Malesze została zniesiona, po czym[4][5][6]:

Podział ten zachowano, kiedy powiat bielski przeszedł w sierpniu 1919 pod administrację polską[7].

Przypisy

edytuj
  1. Gmina poza administracją polską.
  2. a b Volosts and communes of 1890. St. Petersburg: Central Statistical Committee of the Ministry of Internal Affairs, 1892. - (Statistics of the Russian Empire).
  3. Deutsche Arbeit in den Verwaltungsgebieten Kurland, Litauen und Bialystok-Grodno. Kowno (Verlag der Presseabteilung Ober Ost) 1917.
  4. Befehl- und Verordnungsblatt des Oberbefehlshabers Ost (Dziennik rozkazów i rozporządzeń Głównodowodzącego Wschodu) Nr 1-96
  5. Rocznik statystyki Rzeczypospolitej Polskiej. R. 1, 1920/21
  6. Jemielity W. (2002). Podziały administracyjne powiatów sokólskiego i dąbrowskiego w latach 1919-2000. "Studia Łomżyńskie", 13, 2002, s. 119-146.
  7. Dz.U. z 1919 r. nr 65, poz. 395

Bibliografia

edytuj

Zobacz też

edytuj