Makrosporangium, megasporangium – jeden z dwóch typów zarodni obecny u roślin różnozarodnikowych. Powstają w nim nieliczne lub wręcz pojedyncze zarodniki zwane makrosporami, z których z kolei rozwijają się przedrośla wytwarzające tylko żeńskie narządy – rodnie, a w nich komórki jajowe[1]. Makrosporangia są zwykle większe od mikrosporangiów. Wyrastają na liściach zwanych makrosporofilami, często zmodyfikowanych i odmiennych od innych liści[2].

Kłos zarodnionośny widliczki; w górze mikrosporangia, w dole makrosporangia

Makrosporangia występują u widłaków różnozarodnikowych, u paproci z rzędu salwiniowców, u nagonasiennych i okrytonasiennych[1]. U okrytonasiennych funkcję megasoprangium pełni ośrodek w zalążku[3].

Przypisy

edytuj
  1. a b Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski: Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003. ISBN 83-214-1305-6.
  2. Zbigniew Podbielkowski: Rozmnażanie się roślin. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1982, s. 160. ISBN 83-02-01456-7.
  3. Katherine Esau: Anatomia roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1973, s. 664.