Magurski Potok
Magurski Potok (także Magura[1]) – potok, dopływ Czarnego Dunajca. Jego górnym biegiem jest Bzdyków Potok[2] wypływający ze źródła na wysokości 1095 m na polanie Bzdykówka na północnych stokach Magury Witowskiej w Orawicko-Witowskich Wierchach. Z polany Bzdykówka Magurski Potok spływa w kierunku północno-wschodnim, przecina szosę Zakopane – Czarny Dunajec, i na wysokości 834 m uchodzi do Czarnego Dunajca jako jego lewy dopływ[3].
 Magurski Potok przy szosie w Witowie | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok | |
| Długość | 2,9 km |
| Spadek |
9% |
| Źródło | |
| Miejsce | Magura Witowska |
| Wysokość |
1095 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Czarny Dunajec |
| Miejsce | |
| Wysokość |
834 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie gminy Kościelisko  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego  | |
Magurski Potok ma długość 2,9 km i średni spadek 9%. Posiada 2 dopływy: Basiorów Potok (prawy) i Skoruszów Potok (lewy). Większa część zlewni znajduje się na porośniętych lasem północnych stokach Magury Witowskiej, tylko dolna jej część to zabudowane obszary Witowa[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 75369
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 30, 154, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2015-04-01].